အခုတေလာ

ဦးေလးၾကီး ဦးေအာင္သာငယ္ နဲ႕ တူဂ်ီး ေမာင္ဗီလိန္တို႕ တက္ဂ္ေသာ တက္ဂ္စာ ဒန္႕တန္တန္...စာဖတ္သူမ်ား ဆက္လက္ရူစားၾကပါရန္ ေၾကညာအပ္ပါတယ္။

မဆုမြန္ ဆိုေသာ မဆုမြန္ သူ ဘာေတြမ်ား ၾကံစည္ေနပါလိမ့္ :)

ေမာင္ငယ္ ကိုထိုက္ ေပးတဲ့ နွစ္သစ္ကူး လက္ရာ

အခုတေလာ မဆုမြန္
ေတြးေနမိတာက

အလုပ္မလုပ္ပဲ ပိုက္ဆံ အလကား ဘယ္က ရနိုင္မလဲ
(ထိုင္စားခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့)

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္ေနမိတာက

သနားစရာ အေကာင္းဆံုး သတၱ၀ါေလး ငါပါလား
(ကမၻာၾကီးမွာ ငါ့ေလာက္သနားစရာေကာင္းတာ ငါပဲရွိေတာ့တယ္လို႕ ေတြးေနမိတယ္)

က်မ္းမာေရး

အပ်င္းေရာဂါ စြဲကပ္ေနတယ္ ကုရာနတၱ ေဆးမရွိ (ပ်င္းခ်က္ကေတာ့ မုန္႕ေတာင္ ထမစားဘူး ေဘးမွာ ပလံုစီထားတယ္ ပုရြတ္ဆိတ္နဲ႕ကိုယ္နဲ႕ အေဖာ္စပ္စားတယ္)

ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေတြက

ဟင့္အင္းလို႕ ျငင္းၾကည့္စမ္းပါ တဲ့ ( အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ လုိက္ေနတုန္း)

ေရာက္ေနျဖစ္တာက

Farm Town ( မိုးလင္းက မိုးခ်ဴပ္ ၂၄ နာရီ လယ္စိုက္ေနတယ္ )

ေရးျဖစ္ေနတာက

အလုပ္မလုပ္လို႕ ပြမ္လာမယ့္ အယ္ဒီတာ ကို အလီဘိုင္ျပေနတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ဆင္ေျခဆင္လက္ ဆင္နားရြက္ ဆင္ျမီးေတြ

နားေထာင္ျဖစ္တာက

ေရာသမေမႊ အစံုပဲ ငိုခ်င္းေတာင္ပါေသး

ရြတ္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာက

IF( ဘယ္ရယ္မဟုတ္ဘူး လူရွိန္ေအာင္ပါ)

ျဖစ္ခ်င္တာက

ဆရာေကာင္

စားျဖစ္ေနတာက

သူမ်ားေပးစာ ကမ္းစာ(စေကာ္လာ ရတာ ေျပာပါတယ္)

သနားေနမိတာက

ေလာဘေဇာကပ္ေနတဲ့ ပူစီကိုကို ပူစီမမေတြကို (ျမင္ရတာ စိတ္ကို မခ်မ္းသာဘူး ျငီးေနတာလည္း နားမခ်မ္းသာဘူး)

လြမ္းေနမိတာက

ထုိင္းဆႏၵျပပြဲေတြ (သတင္းေန႕တိုင္း လုပ္ရလို႕)

ေမ့ေလ်ာ့ေနမိတာ

ဘယ္လို သတင္းပို႕ရမလဲ (အစကို ျပန္ရွာမရျဖစ္ေနတယ္ စက္ေတြလည္း အကုန္ဖုန္တက္ေနျပီ)

ခါးသက္မိေနတာက

ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြ

တမ္းတေနမိတာ

ေထာင္ထဲက ရက္စြဲေတြ (ေအးေဆးပဲ ေရမီးအျပည့္အစံု တုိက္ခန္းနဲ႕ ထမင္းခ်ိန္ေလးကို မွန္လို႕ အျပင္မွာေတာ့ ရွာလိုက္ရတဲ့ အိမ္ဖိုး ေရဖိုး မီးဖိုး အင္တာနက္ဖိုး ထမင္းဖိုး)

ၾကိတ္ျပီး ခ်ီးက်ဴးေနမိတာက

အခ်ံဳ႕အခ်ဲ႕ အပို႕အၾကိဳ အျပံဳး အျဖဲ စကၠန္႕ပိုင္း အျမန္ သရုပ္ေဆာင္ နိုင္တဲ့ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့သူ ေရလိုက္ငါးလိုက္ သတၱ၀ါေတြ

ၾကိတ္ျပီး အထင္ေသးမိတာက

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ( သူမ်ားလို ကာလံေဒသံ မၾကည့္ပဲ ဇြတ္တင္တတ္လြန္းလို႕)

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ

လူက လူကို လူလို မဆက္ဆံတဲ့ေနရာ

ဆႏၵရွိေနတဲ့ ကိစၥ

ဒီီေန႕ ဘယ္သူ႕ ဒုကၡေပးရမလဲ


မုန္းတီးေနမိတာ

ကိုယ့္အေၾကာင္း မေကာင္း ထီးခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ ရြာလည္ အတင္းတုတ္ ခ်က္ပြားသူေတြ

ခ်စ္ေနမိတာ

ကိုယ့္ကို ေကာင္းေၾကာင္းေလးေတြပဲ ေတြးျပီး ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ေျဖေနတဲ့ ကုိယ့္ခ်စ္သူေလးေတြ(ခ်စ္သူ=ခ်စ္ေသာသူမ်ား အားလံုး)


စိတ္ပ်က္ေနမိတာ

ကုန္ေစ်းနူန္း ( အဲ့တာေတာ့ တကယ္ ထိုင္းမွာလဲ ေစ်းၾကီး ကိုယ့္ဘာသာ သံုးတာမေလာက္ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေစ်းၾကီး ကုိယ့္ပို႕တာ မိသားစုက မေလာက္ )

စြဲလမ္းေနမိတာ

ကင္မရာၾကီးၾကီးတစ္လံုး ( ရိုက္ခ်င္ေနတယ္ အေသ ေတြ႕သမ် ျမင္သမ်)

လိုအပ္ေနတာက

ကိုယ့္ေဘးနားက ကိုယ့္ခ်စ္သူ ( အလဲ့ ဒါလဲ လူရွိန္ေအာင္ပဲ)


ေတာင္းေနမိတဲ့ဆုက

ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္ယာ ကိုယ္ေနရာေလးမွာ ကိုယ့္မိဘနဲ႕ ေမာင္နွစ္မ နဲ႕ မိသားစုနဲ႕ အတူျပန္ေနရပါေၾကာင္း ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ သူမ်ားေနရာမွာ ေနရတာေလာက္ စိတ္မျပည့္စံုတာမရွိဘူး)

ထပ္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက

ေသဟဲ့ နႏၵိယ

၀န္ခံခ်င္တာက

ကၽြန္မေရးမိ အျပစ္ရွိပါတယ္။ဟဲဟဲ

ေျပာခ်င္တာက

ျပီးပါျပီ