ဘယ္ကလာသလဲ ဘယ္နယ္ကလဲ

မင္း ဘယ္နိုင္ငံကလဲ..တဲ့။ မင္း ဘာလူမ်ိဳးလဲ ဆိုတာ ေမးတဲ့အခါ....
ငါ ျမန္မာနုိင္ငံ ကပါ ငါျမန္မာပါ လို႕ ေျပာလိုက္ တိုင္း မ်က္နွာပံုစံ အေနအထားေတြ မ်က္လံုးအေရာင္ေတြ တစ္မ်ိဳး ေျပာင္း သြားတာ အျမဲ ခံစားရပါတယ္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကၽြန္မ အျမဲဂုဏ္ယူျပီး ေျပာေလ့ရွိတာက ငါ ျမန္မာျပည္က ျမန္မာပါ လို႕ဆိုတာပါပဲ။

ထိုင္းတကၠသုိလ္မွာ နိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ အတူ မာစတာတန္းတက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း မိတ္ဆက္ၾကတဲ့အခါ.. ငါျမန္မာပါလို႕ေျပာလိုက္ေတာ့. ေအာ..မင္းကို ငါတို႕က ထိုင္းထင္ေနတာတဲ့။ ကၽြန္မကို အျမဲေမးေလ့ရွိတာ ဖိလစ္ပိုင္လား ဗီယက္နမ္လား ထိုင္းလားဆိုတာပါပဲ အာရွသူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ရုပ္ဆင္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား နုိင္ငံသား ဟန္မေဆာင္ပါဘူး အထူးသျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ထုိင္း ခ်င္ ဟန္ မေဆာင္ပါဘူး။

ရဲဖမ္းမွာစိုးလို႕ လံုျခံဳေရးအေျခအေနအရ သက္ေသခံကဒ္ျပားမရွိတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားလို ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အတြက္ သူတို႕ရဲ့ လံုျခံဳေရးအရ ထိုင္းခ်င္ ဟန္ေဆာင္တာကို လက္ခံလို႕ရေပမယ့္ ျမန္မာ စာအုပ္ ကိုင္ထားျပီး တရား၀င္ ေနခြင့္ရပါရက္ ထုိင္းခ်င္ ဟန္ေဆာင္တတ္တဲ့သူေတြကို ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ မုန္းပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဥပမာ တက္စီစီးတဲ့အခါ ေစ်း၀ယ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ျမန္မာလို႕ေျပာလုိက္ရင္ ထိုင္းေတြက အက်င့္ယုတ္ မွာစိုးလို႕ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ္တာမ်ိဳး ကိုလည္း လက္ခံ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းလို ေနရာမ်ိဳးမွာ လူအမ်ားရဲ့ ေရွ႕ေမွာက္မွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းတစ္ခုကို ထုတ္ျပခြင့္ရမယ့္ အေျခအေန အေနအထား တစ္ခုမွာ ကိုယ္ျမန္မာပါလို႕ မေျပာရဲ တဲ့ မေျပာခ်င္တဲ့ သူတြကို ျမင္ ရတိုင္း စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ မေကာင္း ျဖစ္မိ ပါတယ္။ အေျခအေန ကလည္း ဒီလို ဖန္တီး လာတာကိုး ကိုယ့္က ျမန္မာပါ လို႕ေျပာလုိက္တိုင္း သူမ်ားက တုန္႕ျပန္တဲ့ အမူအယာေတြ စကားေတြ အတြက္ အလိုလိုေနရင္း ငါ ဘာ လူမ်ိဳး ဘယ္နိုင္ငံ ကလဲ ဆိုတာ ငါ မေျပာတာ ေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး ျဖစ္လာတယ္ လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရင္နာနာနဲ႕ ရင္ဖြင့္ဘူး ပါတယ္။

ေအာ္ ဖမာ့ (ထုိင္းအေခၚ ျမန္မာ) က ဒီလိုေက်ာင္းတက္နိုင္တာလည္း ရွိလားလို႕ ဆိုလာတဲ့ ထုိင္းေက်ာင္းသား ေတြကို ကၽြန္မ တုန္႕ျပန္တာ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ အဲ့တာကေတာ့ အတန္းထဲမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးနဲ႕ အထူးခၽြန္ဆံုး ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ သက္ေသျပတာပါပဲ။ ဒါဟာ ျမန္မာပဲ ေဟ့လို႕ ျပလိုက္တာပါပဲ။ ျမန္မာဆိုတာ ဒါမ်ိဳး ဆိုတာ သူတုိ႕ သိေစခ်င္တာပါပဲ။ အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိ္န္အခါ အရ ကၽြန္မတို႕ ဒီလိုေနရေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ အရေရာ အရည္အခ်င္း အရ ေရာ သူတို႕ထက္ သာတယ္ ဆိုတာ ျပနိုင္ေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားပါတယ္။

ကၽြန္မ စေန တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းတက္တိုင္း ျမန္မာ၀တ္စံု ၀တ္ျပီး တက္ပါတယ္။ အဲ့မွာ ၾကံဳရတာ တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္မ ျမန္မာ၀တ္စံုနဲ႕ ေက်ာင္းတက္လို႕ အတန္းနားခ်ိန္ အျပင္ထြက္ျပီး ဖုန္းေျပာေနတုန္း အတန္းခ်င္း ကပ္ရက္ အခန္းက မာစတာတန္းတက္ေနတဲ့ ေရႊျမန္မာ တစ္ေယာက္က ကၽြန္မကို ေမးလာပါတယ္။ ဒီမွာ ျမန္မာ၀တ္စံု ၀တ္လို႕ ရလားတဲ့ ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ အံ့အားသင့္ သြားပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ လို႕ေမးေတာ့ ထိုင္းမွာ ျမန္မာ ၀တ္စံု ၀တ္လို႕ မရဘူး သူ႕ကို ေျပာထားလို႕တဲ့ ဘယ္သူေျပာလဲ ဘာလို႕၀တ္လို႕မရမွာလဲလို႕ေျပာလုိက္တယ္ ကိုယ့္မွာ ျမန္မာစာအုပ္ ကိုင္ထားတာ မဟုတ္ဘူးလားလို႕ေမးလိုက္တယ္။ ငါတို႕၀တ္စံုက လူအလည္မွာ ခ်ျပလို႕ မရေအာင္ ဆိုးရြား ေနတဲ့ ၀တ္စံုမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ လို႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျဖလိုက္တယ္။ ကၽြန္မ အခု ျမန္မာ၀တ္စံု ၀တ္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက ကိုယ့္ကို ထိုင္းလိုလို သူမ်ားလူမ်ိဳးလိုလို ထင္မွာစိုးလို႕ ျမန္မာဆိုတာ ျပတာလို႕ တမင္ ေျဖလိုက္တယ္။

ကၽြန္မ အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါ ေနရာခြဲျခားပါတယ္။ သတင္းအလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေျပးရလႊားရ ခုန္ရ ေက်ာ္ရ တာမ်ိဳး ရွိပါတယ္ သူမ်ား ေတြလဲ အလုပ္လုပ္ ရတဲ့အခါ ေခတ္နဲ႕အညီ ၀တ္ဆင္ရတာ ရွိတာ လက္ခံ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ၀တ္စံုကို နုိင္ငံတကာလူမ်ိဳးေတြ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ယွဥ္ျပီး အခမ္းအနား တက္ရမွာ ေတာ့ ကၽြန္မ တကယ့္ကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး ၀တ္ပါတယ္။ (မ၀တ္တဲ့သူေတြကို အျပစ္ ေျပာခ်င္တာ လံုး၀ မဟုတ္ပါ။) လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားက ကိုယ့္ရိုးရာ၀တ္စံုကို တန္ဖိုး ထားျပီး ၀တ္လာတာကို ဟယ္ နင္ ကလဲ ဘာေၾကာင့္ ဒါၾကီး ၀တ္လာတာလဲ ဆိုျပီး လူပံုအလယ္ ဘီကီနီ ၀တ္လာ သလို မ်ိဳး ၀စ္လစ္စလစ္ နဲ႕ လာတာကို ျမင္သလို အလန္႕တၾကား နွေခါင္းရံူံျပီး ေမးလာတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္ မယံု မရွိပါနဲ႕။ ဘာျဖစ္လဲဟယ္ ငါ့ဟာငါ ၀တ္တာ ဘာျဖစ္လဲ ငါ ျမန္မာမို႕ ျမန္မာ၀တ္စံု၀တ္တာ ဘယ္သူဆီက ခြင့္ေတာင္း ရဦးမွာလဲ လို႕ ေကာင္းေကာင္းေျပာပစ္လိုက္တယ္။

သနပ္ခါးေလးကို ဖံုလို႕ ခ်စ္စရာကေလးငယ္

ေနာက္ ကၽြန္မ ျမန္မာသနပ္ခါး ေတာင္ၾကီး ေမာက္မယ္နဲ႕ ေရႊျပည္နန္း အသားျဖဴသနပ္ခါးကို ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္ ပါတယ္။ ထုိင္းမွာေတာင္ ျမန္မာျပည္က လာတဲ့ သနပ္ခါးကို ကုန္ၾကမ္းျပဳျပီး မိတ္ကပ္အျဖစ္ ေစ်းကြက္ တင္ေတာ့ အေတာ္ေလး နံမည္ရတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာေက်ာင္းသူေတြ စုေနၾကတုန္းအခါက ေအာက္ထပ္ ကို ဆင္းျပီး ယုိးဒယား သေဘၤာသီးေထာင္း ဆင္း၀ယ္ဖို႕လုပ္ေတာ့ အရမ္းပူလြန္းလို႕ ကၽြန္မက သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကား ေလးနဲ႕ ေနေနရင္း အေဖာ္လိုက္ခဲ့ဆိုေတာ့ လုပ္လက္စ ကြန္ပ်ဴတာေလး ေဘးခ်ျပီး လိုက္မယ္ ျပင္တဲ့အခါ နင့္သနပ္ခါးကို သြားဖ်က္တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ အျပင္ထြက္မွာေလ တဲ့ ဟဲ့ တုိက္ ေအာက္တင္ မဟုတ္ဘူးလား သနပ္ခါးလိမ္းတာ ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕ေမးေတာ့ နင္သနပ္ခါးနဲ႕မလိုက္နဲ႕တဲ့ မဟာခ်ိဳင္မွာဆို သနပ္ခါးလိမ္းရင္ ပါးရိုက္ခံရတယ္တဲ့။ ကၽြန္မ မ်က္စိထဲ ၀င္း၀င္းေတာက္သြားပါတယ္။ လာေလ သနပ္ခါးလိမ္းလို႕ ဒီလို လာလုပ္လို႕ကေတာ့ ထုိင္းတစ္မ်ိဳးလံုး ျပဳတ္သြားမယ္ ငါသနပ္ခါးလိမ္းလို႕ နင္ အတူ မသြားခ်င္ဘူး ဆို ငါ့ကို နင္အသုဘေတာင္ မေခၚနဲ႕လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့အျဖစ္အပ်က္က တစ္ကယ္ပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ ျမန္မာမေလးေတြ သနပ္ခါးလိမ္းလို႕ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ပါးရိုက္ခံရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

သနပ္ခါးေလးနဲ႕

အဲ့လို အျဖစ္အပ်က္ မ်ိဳးေတြ ၾကံဳရတိုင္း ကၽြန္မ တကယ္ စိတ္ထဲ ထိထိ ခိုက္ခိုက္ကို ၀မ္းနည္း နာက်င္မိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ ဘာေၾကာင့္ အဲ့လို ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ဂုဏ္ယူခြင့္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုကိုယ္ တန္ဖိုးထားခြင့္ ကိုယ့္နိုင္ငံအေပၚ ျမတ္နိုး ေလးစား ခြင့္ေတြ လူပံုအလည္မွာ မျပရဲ မေပးရဲရသလဲဆိုတာ ေတြးမိတိုင္း အရမ္းနာက်င္ခံခက္ ခံစားရပါတယ္။

ကၽြန္မ ဒီေန႕ ဒီပို႕စ္ေလး ေရးမိတဲ့အေၾကာင္းက ေနာက္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဧရာ၀တီမဂဇင္းမွာ ပါလာတဲ့ ထိုင္းနုိင္ငံဖြား ျမန္မာကေလး ဂ်ပန္သြားရန္ ထိုင္းအစိုးရ ခြင့္မျပဳ ဆိုတဲ့ သတင္းေလးတစ္ပုဒ္ ကို ဖတ္ျပီး စိတ္ထဲ အရမ္းကို နာက်င္ခံစားမိပါတယ္။ ကေလးက အသက္ ၁၂နွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္ ခ်င္းမိုင္က ေဆာက္လုပ္ေရး ျမန္မာမိသားစုက ထိုင္းမွာ ေမြးတာပါ။ ထုိင္းစာသင္ေက်ာင္းမွာ တက္ခြင့္ရပါတယ္။ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ Ban Huay Sai ေက်ာင္းမွာ တက္ေနတဲ့ ၄ တန္းေက်ာင္းသား ေမာင္ေသာင္ဒီဟာ စကၠဴနဲ႕ ေလယာဥ္ အရုပ္ကေလးေတြ ခ်ိဳးေခါက္တဲ့ေနရာမွာ အေတာ့္ကို ထူးခၽြန္သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

ျပီးခဲ့တဲ့နွစ္က ထုိင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္မွာ National Mental and Material Tenology (Mtec) က က်င္းပတဲ့ စကၠဴေလယာဥ္ ၿပိဳင္ပြဲမွာ သူရဲ့ စကၠဴ ေလယာဥ္ေလးက ၁၂.၅၀ စကၠန္႔ ၾကာပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့အတြက္ ပထမဆု ရရွိ ခဲ့ပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ကေလးမ်ား ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႕ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီ သူတဦး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အိုမီဂါရီ အဖြဲ႔က ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႕ အဲ့ ကေလးကို ဖိတ္ၾကားခဲ့တာပါ.. ဒါေပမယ့္ ထို္င္းအစိုးရက သူ႕ကို နုိင္ငံကူး လက္မွတ္ ထုတ္မေပးခဲ့ပါဘူး

“သူ႔ကို ထိုင္းႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္မေပးႏုိင္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ သူက ဒီၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ ကိုယ္စားျပဳၿပီးပဲ ဝင္ၿပိဳင္လို႔ ရပါမယ္” လို႕ ထိုင္း ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီး Chavarat Charnvirakul က ေျပာခဲ့ပါတယ္တဲ့ရွင္

ဒါဆို ျမန္မာေတြဆီက ျပည္ပေရာက္တဲ့အထိ အခြန္ အတုပ္ေတြ မတရား ေကာက္ခံ ေနတဲ့ ျမန္မာသံရံုး အေနနဲ႕ ကေရာ ဒီလုိ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ နိုင္ငံတကာယွဥ္ျပိဳင္ခြင့္ အရည္အခ်င္း အေပၚ ဘယ္လို ကူညီ နုိင္မလဲ လို႕ ေတြးမိေတာ့ ေၾကးစည္ထုသလိုပါပဲ မထင္ မထင္ မထင္ပါဘူး ရွင္.. သူတို႕ အျမဲ ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ ျပည္ပ အားကိုး ပုဆိန္ရိုး ဆိုတာကိုေလ.. ဆူနာမီတုန္းကေတာင္ ေသသြားတဲ့ ျမန္မာ အေလာင္းကို ထုိင္းက အၾကာၾကီး သိမ္းေပးထားတာေတာင္ အညွိဴးတၾကီးနဲ႕ နုိင္ငံက တရားမ၀င္ ထြက္သြားတဲ့သူေတြ ျဖစ္လို႕ အသိအမွတ္မျပဳနိုင္ဘူးလို႕ ေသသြားျပီျဖစ္တဲ့ အျပစ္မဲ့သူေတြကို ကုိယ္ခ်င္းမစာနာ ရက္ရက္စက္စက္ ေျပာခဲ့ေသးတာပဲ။

ကေလးဟာ မ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႕ “ထိုင္းႏိုင္ငံသား လတ္မွတ္ က်ေနာ့္ဆီမွာမရွိလို႔္ ၿပိဳင္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ လက္လြတ္ ဆုံးရႈံးရမယ္ ဆိုတာသိပါတယ္၊ က်ေနာ့္ကို ဂ်ပန္သြားဖို႔ ကူညီေပးပါ” လို ့ သတင္းေထာက္ ေတြကို ေျပာခဲ့တယ္လို႕ ဘန္ေကာက္ပို႔စ္မွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္မေတြးမိတာက ဒီကေလးေလး ဟာ ဘာျဖစ္လို႕ စကၠဴရုပ္ေလးေတြနဲ႕ ေလယာဥ္ပ်ံ ခ်ိဳးတာ ဘာေၾကာင့္ေတာ္သလဲဆိုတာပါပဲ ကေလးရဲ့အေတြးထဲမွာ လြတ္လပ္တဲ့ မိုးေကာင္းကင္ထဲက ပ်ံ၀ဲခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္ခ်င္တဲ့ သူ႕ရဲ့စိတ္ကေလးကို ကၽြန္မ ျမင္လိုက္ရသလိုပါပဲ စိတ္ထဲလည္း ေတာ္ေတာ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္. ကၽြန္မတို႕ကေလးေတြ..သူမ်ားနိုင္ငံ သူမ်ား၀န္းက်င္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ငတ္မြတ္ေနၾကမလဲဆိုတာပါပဲ။
ကၽြန္မတို႕ မ်ိဳးဆက္ရင္ေသြး ျမန္မာကေလးေတြ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ..ကိုယ့္နုိင္ငံကိုယ့္ေျမ ကိုယ္ေရ ကိုယ့္ပိုင္နက္ ရွိရက္နဲ႕ သူမ်ားနိုင္ငံေတြမွာ သြားျပီး ပင္ပမ္းၾကီးစြာနဲ႕ ေနထိုင္အသက္ေမြး လူပ္ရွားရုန္းကန္ ေနၾကရပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္း အရည္အေသြးေတြကို ျပနိုင္ခြင့္မရွိ ျပနိုင္ခြင့္ရွိခဲ့ျပန္ေတာ့လည္း အဲ့ကေလးေလးလို ထူးခၽြန္ထက္ျမတ္တဲ့ ကေလးေတြရွိျပန္ေပမယ့္လည္း နုိင္ငံေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ့ အရည္အခ်င္းကို နုိင္ငံတကာမွ ျပခြင့္ ဂုဏ္ယူခြင့္ မရွိပဲ ဆံုးရံူးနစ္နာရပါတယ္။

ဒါဟာ နိုင္ငံတကာေရာက္ေနရတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲမူေတြ ပိုင္ရွင္မဲ့အေလာင္းေတြ တန္ဖိုးမဲ့တဲ့ အသက္ေတြ ရင္းနွီးခဲ့ရတဲ့ ေသြး ေခၽြးေတြ ဘ၀ေတြ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ ဆိုးရြားလွတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးထဲက ေသးေသးေလးတစ္ခုပါ။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေတြ...ဘယ္ေတာ့မွ ငါဟာ ျမန္မာ ငါ့နိုင္ငံက ျမန္မာနုိင္ငံ ငါတို႕ဟာ ျမန္မာနုိင္ငံသားေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္မွ လူပံုအလည္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားခြင့္ရွိမလဲ ဆိုတာ ေတြးေနမိပါေတာ့တယ္..

ပံုေတြကို google images မွာ ရွာေဖြသည္။