ဟိုးအေ၀းက လိူင္းလံုးၾကီးေတြ တရိပ္ရိပ္ တဟဲဟဲ ေအာ္ျမည္လာတဲ့ နဂါးေခါင္းၾကီးေတြ ျမင့္နိုင္သေလာက္ ယိမ္းထိုး တက္ အေမာက္ေထာင္ျပီး လြန္႕လူးလိမ့္ျပီး ထိုးတက္လာသလိုမ်ိဳး တ၀ုန္း၀ုန္း တက္လာေနတယ္။ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း တစ္ျခမ္းလံုးကို သူ႕ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး အျပည့္ ျဖတ္မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းလို တိတိက်က် ျဖန္႕က်က္ကာထားတဲ့ ပင္လယ္ၾကိးကလဲ မည္းလိုက္တာမွ ေမွာင္မိုက္ေနတာပဲ ပင္လယ္ကမ္းေျခအစပ္ အေရာက္မွာမွ လိူင္းေခါင္းျဖဴေတြက တေလ်ာေသာပါးေျပးလာခါျပီးမွ ရုတ္တရက္ ငိုက္ကနဲ ဦးစိုက္ဆင္းသြားတယ္ ေနာက္ သဲေသာင္ျပင္ေပၚမွာ တင္က်န္ခဲ့တဲ့ ေရဘူေဖာင္းအစေလးေတြက ဟိုဒီေ၀့၀ဲလို႕ ခနုက ေဒါသတၾကိး ေျပးတက္လာတဲ့ လိူင္းလံုးၾကိးေတြက သူတို႕ မဟုတ္ေတာ့သလိုပဲ..
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့ေန႕က ေလျငိမ္တယ္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ထူးထူးျခားျခား ေလေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ မေ၀့ပဲ ျငိမ္သက္ေနတယ္။ ေနာက္..လသာတယ္။ လမင္းၾကီးက ၀ိုင္းစက္ေနျပီး ေငြမွင္ေရာင္ သန္းတဲ့ လေရာင္ေတြ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ပင္လယ္ေပၚ လိူင္းလံုးထိပ္ေတြေပၚ ျဖာက်ေနတဲ့ အလွက ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္သပ္ရူေမာဖို႕ေကာင္းတယ္....
ပင္လယ္ရဲ့ ညိဴ႕ငင္မူ လရဲ့ ဆြဲေဆာင္မူ..ျငိမ္းခ်မ္း တိတ္ဆိတ္မူ ညအေမွာင္ရဲ့ တည္ျငိမ္မူ စတာေတြက လူေတြရဲ့ စိတ္နွလံုးေတြကို ပံုမွန္မဟုတ္ပဲ နူးညံသြားေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ရူးသြပ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ဆြဲေဆာင္မူရွိတယ္ ဆိုပဲ..
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးက ေအးျမျခင္းေတြ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ျခင္းေတြ နဲ႕ အတိျပီးေနသေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး လိူင္းတံပိုးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းထန္သလို အပူမီးလ်ံေတြ တျငီးျငီး ေတာက္ေလာင္ေနတယ္...
ေဘးနားမွာ လက္နွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းပိုက္ မတ္မတ္ရပ္ရင္း ပင္လယ္ကို ေငးၾကည့္ေနတဲ့ သူမမ်က္နွာက ပကတိ တည္ျငိမ္ေအးစက္လြန္းေနတယ္ သူမရဲ့ မ်က္၀န္းနက္နက္ေတြက လေရာင္မွာ အေရာင္ေတြ တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ေနသလို သူမငုိေနသလား..မျဖစ္နုိင္ဘူး .သူမဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္အတြက္နဲ႕မွ သူ႕အတြက္ မ်က္ရည္က်ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္နုိင္ဘူး။ သူမရဲ့ ျပတ္သားမူေတြအတြက္ သူအျမဲတမ္း ထိခိုက္နာက်င္ခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက အခုထက္ထိ အသစ္ေတြလိုပဲ နာနာက်ည္းက်ည္း ရွိေနတုန္းပဲ။
သူမနဲ႕ေ၀းရာကို နွစ္ခ်ီျပီး သြားရေတာ့မယ္လို႕ အသိေပးတဲ့အခ်ိိန္မွာ သူမရဲ့မ်က္နွာက တစ္ခ်က္ေတာ့ ညိဳ႕ကနဲ လူပ္လူပ္ခတ္ခတ္ ျဖစ္သြားသလို ေနာက္ မ်က္လံုးကို တင္းတင္းေစ့ပိတ္ထားျပီး အျမဲလိုလို တိက်ျပတ္သားတဲ့ စကားေတြသာ ဆိုေလ့ရွိတဲ့ နုတ္ခမ္းအစံုက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ အၾကာၾကီးျငိမ္သက္သြားတယ္။ ဘာကိုမွ တုန္႕ျပန္ျခင္းမရွိပဲ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ သူမကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ငါမရွိလည္း မင္းေနလို႕ျဖစ္မွာပါလို႕ ကိုယ္နာနာက်င္က်င္ေရရြတ္ေတာ့..သူမတစ္ခ်က္ျပံဳးတယ္ ဟုတ္တာေပါ့ က်ိမ္းေသတာက မင္းမရွိလည္း ငါေနခဲ့ရမွာပဲေလ ဟုတ္တယ္ မင္းမရွိလည္း ငါေနရဲရမွာပဲလို႕ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႕ သူမ ေျပာတယ္။
သူ သူမအနားမွာ နီးနီးကပ္ကပ္ ရပ္ေနရင္းနဲ႕ကို သူနဲ႕သူမၾကားမွာ အခုကတည္းက မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကိဳတင္ကြာေ၀းေနသလို။ ဆို႕နစ္ေၾကကြဲစိတ္ေတြနဲ႕ ရုတ္တရက္ အသက္ရူက်ပ္လာသလို မြန္းက်ပ္စြာ ခံစားလာရေတာ့ သူမကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ျပီး အရမ္းေမွာင္ေနျပီ ေရေတြလည္း အရမ္းတက္လာလိမ့္မယ္ ဟိုတယ္ေပၚ ျပန္တက္ေတာ့မယ္..လိုက္ခဲ့မလား ေနခဲ့ဦးမလားလို႕ သူမကို ေမးေတာ့..သူမဆီက ဘာစကားမွ ျပန္မၾကားရဘူး။ ေနာက္ သူမစိတ္ကို နားမလည္စြာနဲ႕ပဲ..တိတ္တဆိတ္ လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွာေတာ့ ကမ္းေျခက ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို လူိင္းပုတ္သံ တ၀ုန္း၀ုန္းကို ၾကားေနရတယ္။
.............
သူလွည့္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ရုတ္ခ်ည္း အရာရာက တိတ္ဆိတ္သြားသလို သူမတစ္ေယာက္တည္း ေလာကၾကီးထဲမွာ သက္ရွိသတၱ၀ါတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေနေတာ့သလိုလို ပင္လယ္ၾကီးရယ္ ကမ္းစပ္မွာ မတ္မတ္ရပ္ေနတဲ့ သူမရယ္ ေနာက္ မိုးေကာင္ကင္ေပၚက အရိပ္မည္းေတြ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ လမင္းၾကီးရယ္ ရင္ထဲမွာပါ တလွပ္လွပ္တုန္ယင္လာျပီး လက္ဖ၀ါးေတြမွာ ေခၽြးေစးေတြ ျပန္လာပါတယ္။ သူမတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ပါလား ဆိုတဲ့ အထီးက်န္စိတ္က စိတ္ကို တကယ္ အားငယ္တုန္လူပ္ေစတယ္။
သူမ တကယ္ေတာ့ ပင္လယ္ကို အရမ္းေၾကာက္သည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမနဲ႕အေဖက ေရအရမ္းၾကိဳက္တဲ့ သူမက ပင္လယ္ကမ္းေျခအစပ္မွာ ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ လိူင္းအပုတ္မွာ သူမ ေခ်ာ္လဲျပီး ပါးစပ္ထဲက ငန္တူးတူး ပင္လယ္ေရေတြ ၀င္လာျပီး ထပ္ခါတလဲလဲ ရုိက္ပုတ္လာတဲ့ လူိင္းလံုးေတြၾကားမွာ အလူးအလူးအလိမ့္လိမ့္ သူမ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေၾကာက္လြန္ျပီး ဖ်ားခဲ့ဖူးတယ္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ ပင္လယ္ျပင္မ်က္နွာျပင္ကို လေရာင္ဆမ္းထားေပမယ့္ မည္းေမွာင္ေနတဲ့ ေရျပင္မည္းမည္းၾကီးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြက ပံုမွန္မဟုတ္သလို...လေရာင္ရဲ့ ညိဳ႕ငင္မူလား ပင္လယ္ရဲ့ဖမ္းစားမူလား ဒါေပမယ့္ ဘုရားေရ ထူးျခားဆန္းျပား နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားက ဘာျဖစ္လို႕မ်ား သူနဲ႕သူမၾကားမွာ ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ေပ်ာက္ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္ေနပါလား။
သူသြားရေတာ့မည္တဲ့။ တိုင္ပင္ျခင္းမမည္တဲ့ အသိေပးျခင္း ဟုတ္သည္ ဒါ အသိေပးရံုသပ္သပ္မ်သာျဖစ္သည္။ အျမဲလိုလို သူနဲ႕သူမၾကားမွာ ရွိေနတတ္တာက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ၾကီးမားၾကပါလ်က္ နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တင္းတင္းခံေနတဲ့ အေၾကာင္းတရားက မာနတရား ျဖစ္ေနတယ္။ ၾကီးျပင္းခဲ့ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း မိသားစု အေရွ႕နဲ႕အေနာက္ ဒါေပမယ့္ ခံယူခ်က္နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ တူညီေနတာ တစ္ခုအတြက္ ကံၾကမၼာကို ေက်းဇူးတင္ရမလို။ ေနာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တကယ့္ကို ေမတၱာအစစ္နဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအတိနဲ႕ ခ်စ္ေနေသးျခင္းပါ။
အျမဲလိုလို သူ႕အေပၚတစ္စံုတစ္ရာ ခ်ဴပ္ကိုင္ဖို႕မၾကိဳးစားခဲ့တာ အရာရာအတြက္ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္ေပးထားျခင္းနဲ႕ ဘယ္ေသာအခါမွ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးနဲ႕မွ သံသယဆိုတာ တစ္ေရြးသားမွ မရွိပဲ သူမ ရဲ့ ခ်စ္သူအေပၚ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ျခင္း အျပည့္ရွိတဲ့အတြက္ ၀န္တုိမူေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ျပသနာဆိုတာ သူနဲ႕သူမၾကားမွာ သိပ္စိမ္းတဲ့ စကားလံုးတစ္လံုးသာျဖစ္သည္။ သူနဲ႕သူမ ခ်စ္သူေတြျဖစ္တဲ့ေန႕က သူမ ေတာင္းခဲ့တဲ့ ကတိသည္ ရွားရွားပါးပါး တစ္ခုသာျဖစ္သည္။
ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႕ ခ်စ္သူ မင္းဆီက ငါေတာင္းခ်င္တာ အဲ့ကတိတစ္ခုတည္းပါပဲ။ ငါ့ကို မလိမ္ပါနဲ႕ ဘယ္အတြက္နဲ႕မွ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုမွ ငါ့ကို မလိမ္ပါနဲ႕ အမွန္အတိုင္းေျပာလုိက္လို႕ ငါနာက်င္ေစမလားဆိုျပီးလည္း မလိမ္ပါနဲ႕ အဲ့လိမ္လည္ျခင္းကသာ ငါ့ကို ပိုျပီး ထိခိုက္ေစနိုင္တယ္ ေနာက္ျပီး တကယ့္လို႕မ်ား ငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ရင္လည္း မခ်စ္ေတာ့ေၾကာင္း ငါ့ကို အမွန္အတိုင္းေျပာပါ ငါ့ကို လိမ္လည္ျခင္းနဲ႕ မင္းကိုမင္းလည္း မလံုလဲစိတ္ေတြနဲ႕ အပူေလာင္မခံပါနဲ႕ ငါတို႕ခ်စ္သူေတြ အျဖစ္နဲ႕ေနခဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အမွန္တရားေတြနဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ဴပ္ေနွာင္ျခင္း လိပ္ျပာသန္႕ျခင္း စိတ္ခံစားလြတ္လပ္ ေပါ့ပါးျခင္းေတြနဲ႕ခ်စ္ၾကရေအာင္ တကယ့္လို႕မ်ား မခ်စ္နိုင္ေတာ့ရင္ အခ်စ္အသစ္ေတြ႕ခဲ့ရင္ ငါ့ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ ငါတို႕ အရင္းနွီးဆံုး ေနခဲ့ၾကေသးတာပဲ မိတ္ေဆြအေနနဲ႕ေတာ့ ဆက္ျဖစ္လို႕ရေသးတာပဲ အခ်စ္ေရ လို႕ ကိုယ္ေျပာေတာ့ ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးနွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျပီး သူ ကၽြန္မကို ျပံဳးၾကည့္ေနခဲ့တာ မွတ္မိပါေသးတယ္။ အဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ တကယ့္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမမူေတြ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္ေတြနဲ႕ ၾကည္နူးခဲ့ၾကတာပါ။
ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ..အနီးကပ္ဆံုး တစ္ေယာက္အနားကို တစ္ေယာက္ ခ်ဥ္းကပ္လာခ်ိန္ မွာေတာ့. သူနဲ႕သူမၾကားက ကြာဟမူေတြ... နားလည္မူလြဲတာေတြ. .နာက်င္မူေတြ.. မေက်လည္မူေတြ.. ျဖစ္လာတိုင္း ေပါက္ကြဲပစ္လို႕ နာက်င္မူကို ပိုအားေပးေစမယ့္ စကားလံုးေတြ နာက်င္ေစမယ့္ မ်က္၀န္းအၾကည့္ေတြနဲ႕ မေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့ ခံစားခ်က္ျခင္း တူတဲ့ သူေရာ ကၽြန္မမွာပါ တူညီခ်က္ေတြက နူတ္ကို တင္းတင္းေစ့ပိတ္လိုက္ျပီး စကားလံုးေတြကို ျမိဳသိပ္လိုက္ၾကတယ္။ လုိအပ္ေနရင္းနဲ႕ကို ေခါင္းခါခဲ့တဲ့ အၾကိမ္ေတြ မ်ားလာတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မနာက်င္ေစလိုတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ရဲ့အေ၀းကို တစ္ေယာက္က ထြက္ေျပးသြား လိုက္တာေတြဟာ ပိုျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နာက်င္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ၾကတာအမွန္ပါ။
သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့..သူနဲ႕သူမ လေရာင္ဆမ္းတဲ့ ပင္လယ္ၾကီးနားမွာ အတူယွဥ္ရပ္ရင္း ခြဲခြံာျခင္းဆိုတဲ့ ခရီးအစကို ေရာက္ေနၾကျပီ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္ရက္နဲ႕ခြဲခြာၾကရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းကပဲ နီးစပ္ေစခဲ့တယ္ ခ်စ္ျခင္းကပဲ ကြဲကြာျခင္းကို ျဖစ္ေစတယ္။ ခ်စ္ျခင္းကပဲ ခြဲခြာဖို႕အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္ျခင္းက တစ္ခါတစ္ေလ အလြမ္းေတြနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္လွေနေစခဲ့တယ္။ နာက်င္မူေတြနဲ႕ပဲ ခ်စ္ျခင္းကိုပိုျပီး ခိုင္မာေစခဲ့တယ္။ အမွန္တရားေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွာ ထိခိုက္ေစလြန္းတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို ရခဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိသလိုလို။
သူမ ေျခက်င္း၀တ္အထိ ပင္လယ္ေရ တရိပ္ရိပ္တိုးလာတာ သတိထားလိုက္မိတယ္။ လိူင္းေတြရဲ့ အရွိန္ျပင္းျပင္း တိုးပုတ္လာတဲ့အတြက္ သူမခႏၵာကိုယ္ ရုတ္တရက္ယုိင္သြားတယ္။ လေရာင္က ရိပ္ကနဲ တိမ္အုပ္ၾကားမွာ ေျပး၀င္သြားတယ္။ ရုတ္တရက္ ေလျပင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းတိုက္ခတ္လာတယ္။ အုန္းပင္ေတြရဲ့ အုန္းလက္ အခ်င္းခ်င္း ရိုက္ခတ္သံေတြက မိစၥာေတြလက္ခုပ္လက္၀ါးတီးေနသလို။ လိူင္းသံ တ၀ုန္း၀ုန္း ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ၾကားထဲ ေလခၽြန္သံလို ေလတိုးသံ စူးစူးရွရွေတြက နားစည္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ခတ္လာတယ္။ နားထဲမွာ ေခၚသံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရတယ္ ခ်စ္သူ ေခၚသံေလမ်ားလား။ စကားသံခပ္တိုးတိုးက ေလျပင္းေတြၾကားထဲကေန တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ေလာင္လာသလိုလုိ...
မင္း ေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား..ေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား..မင္းေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား. ငါမရွိပဲ... မင္းေနလို႕ရတယ္မဟုတ္လား။
မင္းမရွိပဲ ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ငါေနလို႕ရပါတယ္လို႕ ျပံဳးေျပာခဲ့ရင္းက (ငါမေနခဲ့ပါရေစနဲ႕ ငါမေနပါရေစနဲ႕လို႕ ရင္ထဲမွာ ငိုေၾကြးေနရင္းက ...ခ်စ္သူေရ.....လိမ္လည္ျခင္းကို မုန္းတဲ့ငါ ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႕လို႕ ငါကိုယ္တိုင္ ကတိေတာင္းခဲ့တဲ့ ငါခ်စ္တဲ့မင္းကို တစ္ခ်ိန္လံုး နာက်င္ေစမွာစိုးတဲ့စိတ္နဲ႕ .. ငါလိမ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ မင္းသိခဲ့ရင္ ..)
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေ၀့၀ဲလာတဲ့ ျမင္ကြင္းခပ္၀ါး၀ါးမွာ .အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ေျပးလာတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို ျမင္ေနရတယ္.ဘုရားေရ..ငါက ပင္လယ္ၾကီးဆီ သြားေနတာလား ပင္လယ္ၾကီးက သူရဲ့ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းဖို႕ၾကိဳးစားေနတာလား.....အံကို ခပ္တင္းတင္းဖိကိုက္လိုက္ခ်ိန္မွာ နုတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ငံက်ိက်ိ ေသြးလိုလို ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲကို အလံုးအရင္းနဲ႕၀င္လာတာက ပင္လယ္ဆားငန္ေရေတြ...ရုတ္တရက္ အရာအားလံုးဟာ အေမွာင္အတိျဖစ္သြားတယ္...
အဲ့ေန႕ညက ပင္လယ္ျပင္ေပၚက လိုူင္းေတြ ေကာင္းကင္က လမင္းကို ေတာင္ လွမ္းပုတ္နိုင္ေအာင္ ပင္လယ္ေရမ်က္နွာျပင္ ထူးထူးျခားျခား ရုတ္တရက္ျမင့္တက္ခဲ့သတဲ့။
(မၾကာေသးခင္က ျပန္လာတဲ့ ခ်ာအမ္းပင္လယ္ကမ္းေျခရဲ့ ညတစ္ညမွာ ေပၚလာတဲ့ စိတ္ခံစားမူ အေတြးအတိုင္း ေရးျဖစ္တယ္)
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့ေန႕က ေလျငိမ္တယ္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ထူးထူးျခားျခား ေလေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ မေ၀့ပဲ ျငိမ္သက္ေနတယ္။ ေနာက္..လသာတယ္။ လမင္းၾကီးက ၀ိုင္းစက္ေနျပီး ေငြမွင္ေရာင္ သန္းတဲ့ လေရာင္ေတြ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ပင္လယ္ေပၚ လိူင္းလံုးထိပ္ေတြေပၚ ျဖာက်ေနတဲ့ အလွက ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္သပ္ရူေမာဖို႕ေကာင္းတယ္....
ပင္လယ္ရဲ့ ညိဴ႕ငင္မူ လရဲ့ ဆြဲေဆာင္မူ..ျငိမ္းခ်မ္း တိတ္ဆိတ္မူ ညအေမွာင္ရဲ့ တည္ျငိမ္မူ စတာေတြက လူေတြရဲ့ စိတ္နွလံုးေတြကို ပံုမွန္မဟုတ္ပဲ နူးညံသြားေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ရူးသြပ္သြားေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ဆြဲေဆာင္မူရွိတယ္ ဆိုပဲ..
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးက ေအးျမျခင္းေတြ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ျခင္းေတြ နဲ႕ အတိျပီးေနသေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး လိူင္းတံပိုးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းထန္သလို အပူမီးလ်ံေတြ တျငီးျငီး ေတာက္ေလာင္ေနတယ္...
ေဘးနားမွာ လက္နွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းပိုက္ မတ္မတ္ရပ္ရင္း ပင္လယ္ကို ေငးၾကည့္ေနတဲ့ သူမမ်က္နွာက ပကတိ တည္ျငိမ္ေအးစက္လြန္းေနတယ္ သူမရဲ့ မ်က္၀န္းနက္နက္ေတြက လေရာင္မွာ အေရာင္ေတြ တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ေနသလို သူမငုိေနသလား..မျဖစ္နုိင္ဘူး .သူမဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္အတြက္နဲ႕မွ သူ႕အတြက္ မ်က္ရည္က်ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္နုိင္ဘူး။ သူမရဲ့ ျပတ္သားမူေတြအတြက္ သူအျမဲတမ္း ထိခိုက္နာက်င္ခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက အခုထက္ထိ အသစ္ေတြလိုပဲ နာနာက်ည္းက်ည္း ရွိေနတုန္းပဲ။
သူမနဲ႕ေ၀းရာကို နွစ္ခ်ီျပီး သြားရေတာ့မယ္လို႕ အသိေပးတဲ့အခ်ိိန္မွာ သူမရဲ့မ်က္နွာက တစ္ခ်က္ေတာ့ ညိဳ႕ကနဲ လူပ္လူပ္ခတ္ခတ္ ျဖစ္သြားသလို ေနာက္ မ်က္လံုးကို တင္းတင္းေစ့ပိတ္ထားျပီး အျမဲလိုလို တိက်ျပတ္သားတဲ့ စကားေတြသာ ဆိုေလ့ရွိတဲ့ နုတ္ခမ္းအစံုက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ အၾကာၾကီးျငိမ္သက္သြားတယ္။ ဘာကိုမွ တုန္႕ျပန္ျခင္းမရွိပဲ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ သူမကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ငါမရွိလည္း မင္းေနလို႕ျဖစ္မွာပါလို႕ ကိုယ္နာနာက်င္က်င္ေရရြတ္ေတာ့..သူမတစ္ခ်က္ျပံဳးတယ္ ဟုတ္တာေပါ့ က်ိမ္းေသတာက မင္းမရွိလည္း ငါေနခဲ့ရမွာပဲေလ ဟုတ္တယ္ မင္းမရွိလည္း ငါေနရဲရမွာပဲလို႕ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႕ သူမ ေျပာတယ္။
သူ သူမအနားမွာ နီးနီးကပ္ကပ္ ရပ္ေနရင္းနဲ႕ကို သူနဲ႕သူမၾကားမွာ အခုကတည္းက မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကိဳတင္ကြာေ၀းေနသလို။ ဆို႕နစ္ေၾကကြဲစိတ္ေတြနဲ႕ ရုတ္တရက္ အသက္ရူက်ပ္လာသလို မြန္းက်ပ္စြာ ခံစားလာရေတာ့ သူမကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ျပီး အရမ္းေမွာင္ေနျပီ ေရေတြလည္း အရမ္းတက္လာလိမ့္မယ္ ဟိုတယ္ေပၚ ျပန္တက္ေတာ့မယ္..လိုက္ခဲ့မလား ေနခဲ့ဦးမလားလို႕ သူမကို ေမးေတာ့..သူမဆီက ဘာစကားမွ ျပန္မၾကားရဘူး။ ေနာက္ သူမစိတ္ကို နားမလည္စြာနဲ႕ပဲ..တိတ္တဆိတ္ လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွာေတာ့ ကမ္းေျခက ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို လူိင္းပုတ္သံ တ၀ုန္း၀ုန္းကို ၾကားေနရတယ္။
.............
သူလွည့္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ရုတ္ခ်ည္း အရာရာက တိတ္ဆိတ္သြားသလို သူမတစ္ေယာက္တည္း ေလာကၾကီးထဲမွာ သက္ရွိသတၱ၀ါတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေနေတာ့သလိုလို ပင္လယ္ၾကီးရယ္ ကမ္းစပ္မွာ မတ္မတ္ရပ္ေနတဲ့ သူမရယ္ ေနာက္ မိုးေကာင္ကင္ေပၚက အရိပ္မည္းေတြ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ လမင္းၾကီးရယ္ ရင္ထဲမွာပါ တလွပ္လွပ္တုန္ယင္လာျပီး လက္ဖ၀ါးေတြမွာ ေခၽြးေစးေတြ ျပန္လာပါတယ္။ သူမတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ပါလား ဆိုတဲ့ အထီးက်န္စိတ္က စိတ္ကို တကယ္ အားငယ္တုန္လူပ္ေစတယ္။
သူမ တကယ္ေတာ့ ပင္လယ္ကို အရမ္းေၾကာက္သည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမနဲ႕အေဖက ေရအရမ္းၾကိဳက္တဲ့ သူမက ပင္လယ္ကမ္းေျခအစပ္မွာ ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ လိူင္းအပုတ္မွာ သူမ ေခ်ာ္လဲျပီး ပါးစပ္ထဲက ငန္တူးတူး ပင္လယ္ေရေတြ ၀င္လာျပီး ထပ္ခါတလဲလဲ ရုိက္ပုတ္လာတဲ့ လူိင္းလံုးေတြၾကားမွာ အလူးအလူးအလိမ့္လိမ့္ သူမ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေၾကာက္လြန္ျပီး ဖ်ားခဲ့ဖူးတယ္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ ပင္လယ္ျပင္မ်က္နွာျပင္ကို လေရာင္ဆမ္းထားေပမယ့္ မည္းေမွာင္ေနတဲ့ ေရျပင္မည္းမည္းၾကီးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြက ပံုမွန္မဟုတ္သလို...လေရာင္ရဲ့ ညိဳ႕ငင္မူလား ပင္လယ္ရဲ့ဖမ္းစားမူလား ဒါေပမယ့္ ဘုရားေရ ထူးျခားဆန္းျပား နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားက ဘာျဖစ္လို႕မ်ား သူနဲ႕သူမၾကားမွာ ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ေပ်ာက္ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္ေနပါလား။
သူသြားရေတာ့မည္တဲ့။ တိုင္ပင္ျခင္းမမည္တဲ့ အသိေပးျခင္း ဟုတ္သည္ ဒါ အသိေပးရံုသပ္သပ္မ်သာျဖစ္သည္။ အျမဲလိုလို သူနဲ႕သူမၾကားမွာ ရွိေနတတ္တာက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ၾကီးမားၾကပါလ်က္ နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တင္းတင္းခံေနတဲ့ အေၾကာင္းတရားက မာနတရား ျဖစ္ေနတယ္။ ၾကီးျပင္းခဲ့ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း မိသားစု အေရွ႕နဲ႕အေနာက္ ဒါေပမယ့္ ခံယူခ်က္နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ တူညီေနတာ တစ္ခုအတြက္ ကံၾကမၼာကို ေက်းဇူးတင္ရမလို။ ေနာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တကယ့္ကို ေမတၱာအစစ္နဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအတိနဲ႕ ခ်စ္ေနေသးျခင္းပါ။
အျမဲလိုလို သူ႕အေပၚတစ္စံုတစ္ရာ ခ်ဴပ္ကိုင္ဖို႕မၾကိဳးစားခဲ့တာ အရာရာအတြက္ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္ေပးထားျခင္းနဲ႕ ဘယ္ေသာအခါမွ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးနဲ႕မွ သံသယဆိုတာ တစ္ေရြးသားမွ မရွိပဲ သူမ ရဲ့ ခ်စ္သူအေပၚ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ျခင္း အျပည့္ရွိတဲ့အတြက္ ၀န္တုိမူေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ျပသနာဆိုတာ သူနဲ႕သူမၾကားမွာ သိပ္စိမ္းတဲ့ စကားလံုးတစ္လံုးသာျဖစ္သည္။ သူနဲ႕သူမ ခ်စ္သူေတြျဖစ္တဲ့ေန႕က သူမ ေတာင္းခဲ့တဲ့ ကတိသည္ ရွားရွားပါးပါး တစ္ခုသာျဖစ္သည္။
ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႕ ခ်စ္သူ မင္းဆီက ငါေတာင္းခ်င္တာ အဲ့ကတိတစ္ခုတည္းပါပဲ။ ငါ့ကို မလိမ္ပါနဲ႕ ဘယ္အတြက္နဲ႕မွ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုမွ ငါ့ကို မလိမ္ပါနဲ႕ အမွန္အတိုင္းေျပာလုိက္လို႕ ငါနာက်င္ေစမလားဆိုျပီးလည္း မလိမ္ပါနဲ႕ အဲ့လိမ္လည္ျခင္းကသာ ငါ့ကို ပိုျပီး ထိခိုက္ေစနိုင္တယ္ ေနာက္ျပီး တကယ့္လို႕မ်ား ငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ရင္လည္း မခ်စ္ေတာ့ေၾကာင္း ငါ့ကို အမွန္အတိုင္းေျပာပါ ငါ့ကို လိမ္လည္ျခင္းနဲ႕ မင္းကိုမင္းလည္း မလံုလဲစိတ္ေတြနဲ႕ အပူေလာင္မခံပါနဲ႕ ငါတို႕ခ်စ္သူေတြ အျဖစ္နဲ႕ေနခဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အမွန္တရားေတြနဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ဴပ္ေနွာင္ျခင္း လိပ္ျပာသန္႕ျခင္း စိတ္ခံစားလြတ္လပ္ ေပါ့ပါးျခင္းေတြနဲ႕ခ်စ္ၾကရေအာင္ တကယ့္လို႕မ်ား မခ်စ္နိုင္ေတာ့ရင္ အခ်စ္အသစ္ေတြ႕ခဲ့ရင္ ငါ့ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ ငါတို႕ အရင္းနွီးဆံုး ေနခဲ့ၾကေသးတာပဲ မိတ္ေဆြအေနနဲ႕ေတာ့ ဆက္ျဖစ္လို႕ရေသးတာပဲ အခ်စ္ေရ လို႕ ကိုယ္ေျပာေတာ့ ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးနွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျပီး သူ ကၽြန္မကို ျပံဳးၾကည့္ေနခဲ့တာ မွတ္မိပါေသးတယ္။ အဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ တကယ့္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမမူေတြ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္ေတြနဲ႕ ၾကည္နူးခဲ့ၾကတာပါ။
ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ..အနီးကပ္ဆံုး တစ္ေယာက္အနားကို တစ္ေယာက္ ခ်ဥ္းကပ္လာခ်ိန္ မွာေတာ့. သူနဲ႕သူမၾကားက ကြာဟမူေတြ... နားလည္မူလြဲတာေတြ. .နာက်င္မူေတြ.. မေက်လည္မူေတြ.. ျဖစ္လာတိုင္း ေပါက္ကြဲပစ္လို႕ နာက်င္မူကို ပိုအားေပးေစမယ့္ စကားလံုးေတြ နာက်င္ေစမယ့္ မ်က္၀န္းအၾကည့္ေတြနဲ႕ မေပါက္ကြဲခ်င္တဲ့ ခံစားခ်က္ျခင္း တူတဲ့ သူေရာ ကၽြန္မမွာပါ တူညီခ်က္ေတြက နူတ္ကို တင္းတင္းေစ့ပိတ္လိုက္ျပီး စကားလံုးေတြကို ျမိဳသိပ္လိုက္ၾကတယ္။ လုိအပ္ေနရင္းနဲ႕ကို ေခါင္းခါခဲ့တဲ့ အၾကိမ္ေတြ မ်ားလာတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မနာက်င္ေစလိုတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ရဲ့အေ၀းကို တစ္ေယာက္က ထြက္ေျပးသြား လိုက္တာေတြဟာ ပိုျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နာက်င္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ၾကတာအမွန္ပါ။
သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့..သူနဲ႕သူမ လေရာင္ဆမ္းတဲ့ ပင္လယ္ၾကီးနားမွာ အတူယွဥ္ရပ္ရင္း ခြဲခြံာျခင္းဆိုတဲ့ ခရီးအစကို ေရာက္ေနၾကျပီ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္ရက္နဲ႕ခြဲခြာၾကရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းကပဲ နီးစပ္ေစခဲ့တယ္ ခ်စ္ျခင္းကပဲ ကြဲကြာျခင္းကို ျဖစ္ေစတယ္။ ခ်စ္ျခင္းကပဲ ခြဲခြာဖို႕အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္ျခင္းက တစ္ခါတစ္ေလ အလြမ္းေတြနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္လွေနေစခဲ့တယ္။ နာက်င္မူေတြနဲ႕ပဲ ခ်စ္ျခင္းကိုပိုျပီး ခိုင္မာေစခဲ့တယ္။ အမွန္တရားေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွာ ထိခိုက္ေစလြန္းတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို ရခဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိသလိုလို။
သူမ ေျခက်င္း၀တ္အထိ ပင္လယ္ေရ တရိပ္ရိပ္တိုးလာတာ သတိထားလိုက္မိတယ္။ လိူင္းေတြရဲ့ အရွိန္ျပင္းျပင္း တိုးပုတ္လာတဲ့အတြက္ သူမခႏၵာကိုယ္ ရုတ္တရက္ယုိင္သြားတယ္။ လေရာင္က ရိပ္ကနဲ တိမ္အုပ္ၾကားမွာ ေျပး၀င္သြားတယ္။ ရုတ္တရက္ ေလျပင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းတိုက္ခတ္လာတယ္။ အုန္းပင္ေတြရဲ့ အုန္းလက္ အခ်င္းခ်င္း ရိုက္ခတ္သံေတြက မိစၥာေတြလက္ခုပ္လက္၀ါးတီးေနသလို။ လိူင္းသံ တ၀ုန္း၀ုန္း ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ၾကားထဲ ေလခၽြန္သံလို ေလတိုးသံ စူးစူးရွရွေတြက နားစည္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ခတ္လာတယ္။ နားထဲမွာ ေခၚသံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရတယ္ ခ်စ္သူ ေခၚသံေလမ်ားလား။ စကားသံခပ္တိုးတိုးက ေလျပင္းေတြၾကားထဲကေန တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ေလာင္လာသလိုလုိ...
မင္း ေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား..ေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား..မင္းေနခဲ့မွာ မဟုတ္လား. ငါမရွိပဲ... မင္းေနလို႕ရတယ္မဟုတ္လား။
မင္းမရွိပဲ ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ငါေနလို႕ရပါတယ္လို႕ ျပံဳးေျပာခဲ့ရင္းက (ငါမေနခဲ့ပါရေစနဲ႕ ငါမေနပါရေစနဲ႕လို႕ ရင္ထဲမွာ ငိုေၾကြးေနရင္းက ...ခ်စ္သူေရ.....လိမ္လည္ျခင္းကို မုန္းတဲ့ငါ ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႕လို႕ ငါကိုယ္တိုင္ ကတိေတာင္းခဲ့တဲ့ ငါခ်စ္တဲ့မင္းကို တစ္ခ်ိန္လံုး နာက်င္ေစမွာစိုးတဲ့စိတ္နဲ႕ .. ငါလိမ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ မင္းသိခဲ့ရင္ ..)
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေ၀့၀ဲလာတဲ့ ျမင္ကြင္းခပ္၀ါး၀ါးမွာ .အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ေျပးလာတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို ျမင္ေနရတယ္.ဘုရားေရ..ငါက ပင္လယ္ၾကီးဆီ သြားေနတာလား ပင္လယ္ၾကီးက သူရဲ့ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းဖို႕ၾကိဳးစားေနတာလား.....အံကို ခပ္တင္းတင္းဖိကိုက္လိုက္ခ်ိန္မွာ နုတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ငံက်ိက်ိ ေသြးလိုလို ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲကို အလံုးအရင္းနဲ႕၀င္လာတာက ပင္လယ္ဆားငန္ေရေတြ...ရုတ္တရက္ အရာအားလံုးဟာ အေမွာင္အတိျဖစ္သြားတယ္...
အဲ့ေန႕ညက ပင္လယ္ျပင္ေပၚက လိုူင္းေတြ ေကာင္းကင္က လမင္းကို ေတာင္ လွမ္းပုတ္နိုင္ေအာင္ ပင္လယ္ေရမ်က္နွာျပင္ ထူးထူးျခားျခား ရုတ္တရက္ျမင့္တက္ခဲ့သတဲ့။
(မၾကာေသးခင္က ျပန္လာတဲ့ ခ်ာအမ္းပင္လယ္ကမ္းေျခရဲ့ ညတစ္ညမွာ ေပၚလာတဲ့ စိတ္ခံစားမူ အေတြးအတိုင္း ေရးျဖစ္တယ္)
18 Comments:
အမေရအမရဲ႕ဘေလာ့ကို၀င္ဖတ္မိေနေပမယ့္ဘာကြန္မန္႕မွမေပးခဲ့ျဖစ္ဘူး။အမႏွုတ္ဆက္တယ္ပို႕စ္ဖတ္ရတုန္းက ေတာ့စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခုပို႕စ္အသစ္ေလးဖတ္လိုက္ရလို႕၀မ္းသာေၾကာင္းနဲ႕စာမ်ားမ်ားဆက္ေရးႏိုင္ဖို႕ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ခင္မင္စြာျဖင့္
ေဇယ်ာျဖဴ
Oh!Welcome back.
You are back to your blog.
Nice to see.
မဆုမြန္ေရ ဟတ္ထိသြားၿပီ။ စာဖတ္ရတာေလ လူခ်င္းၿပန္ေတြ ့ရသလိုကို ဝမ္းသာေနတာ။
ဟာ ေကာ္မန္ ့မွာ ခါတိုင္းလို approval ဆိုတာၾကီး မေစာင့္ရေတာ့ဘူးလား။
လိမ္လည္ျခင္းကို မုန္းတဲ့ငါ ငါ့ကိုမလိမ္ပါနဲ႕လို႕ ငါကိုယ္တိုင္ ကတိေတာင္းခဲ့တဲ့ ငါခ်စ္တဲ့မင္းကို တစ္ခ်ိန္လံုး နာက်င္ေစမွာစိုးတဲ့စိတ္နဲ႕ .. ငါလိမ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ မင္းသိခဲ့ရင္ ..)
အဲစာသားေလး မိုက္တယ္အမေရ..
ကိုကသာ သူမ်ားကို သင္ေပးတတ္တာ
ကိုယ့္ကို္ယ္ကို္ယ္က်ေတာ့ ျပန္သင္ဖို႔ေမ့ေနတယ္..
အေတြးႏွစ္ခုရသြားတယ္..
ဖတ္ရတာ အရသာလည္းရွိပါ့အမေရ.
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
စည္သူ။
ကိုေဇယ်ာျဖဴ မမာမာ ညီမေလး ခ်ိဳကိုသဇင္နဲ႕ ေမာင္ေလးစည္သူနဲ႕ လာဖတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္..မဆုမြန္ အခုရက္ပိုင္း ခရီးထြက္တာနဲ႕ ေက်ာင္းေပပါတမ္းေတြ တင္စရာေတြ မ်ားေနလို႕ ဘေလာခ္ကို ပံုမွန္မတင္နိုင္ဘူးျဖစ္ေနရင္ ခြင့္လႊ႔တ္ပါ.ရွင္
ညရယ္ လေရာင္ရယ္ ပင္လယ္ရယ္ မိန္းမတေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတခုကို သိမ္ေမြ႔စြာ ျပထားတဲ့ပို႔စ္ေလးပါပဲ။
ညင္ညင္သာသာေလးပဲ ဇာတ္လမ္း အဆံုးသတ္အထိ ဆြဲေခၚသြားတယ္။
တပုဒ္လံုးျပီးေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ ပင္လယ္ထဲက တက္လာခဲ့ရသလို ေမာ ေနမိတယ္။
မဆုမြန္ျပန္လာလို႔၀မ္းသာပါတယ္ဗ်.ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
စာဖတ္သူေတြကိုေတာ့ ခ်န္မသြားပါနဲ႔
ပင္လယ္ကမ္းစပ္က မာေက်ာသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ေပ်ာ့ေျပာင္းနူးည႔ံတဲ့ မိန္ကေလးတေယာက္ ကို က်ေနာ္
လာၾကည့္သြားပါတယ္.
မရဲ့ စိတ္ကူးကို မွ်ေဝခံစားသြားတယ္... ဖတ္လို႕အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ မ ျပန္လာတာ အရမ္းဝမ္းသာတာပဲ။ Have a great weekend and Good Luck with the parpars and such!
အစ္မ ဘေလာ႔သိုင္းေလာကၾကီးထဲကို ျပန္၀င္လာျပီေပါ႔ေလ...ၾကိဳဆိ္ုပါတယ္ဗ်ာ။
ေတာ္ေတာ္ႏုေနပါလား...
အေရးအသားေရာ အဖြဲ႕အႏြဲ႕ေရာ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႕...
းဝ)
မဆုမြန္ က ပင္လယ္ ႀကီး အေၾကာင္း ေရး ထား တယ္ မ်က္ စိ ထဲ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေတာင္ ျမင္ရတယ္။
အခ်ိန္ ရ ရင္ “၂၀၁၂” သြားၾကည္႕ လိုက္ပါလား။
ကြ်န္ ေတာ္ ေတာ့ ရံု စတင္ တဲ့ ေန႕ ကပဲ သြားၾကည္႕ ျဖစ္တယ္။
ယံုတာ မယံု တာ ထက္၊“ အရာရာ ဟာ ျဖစ္ၿပီး ရင္ ပ်က္ ရ တာခ်ည္းပါ ပဲ၊”ဆိုတာ နွလံုး သြင္းမိ ေတာ့..............
လိုခ်င္တာေတြနဲ သြားတယ္၊ အလိုမက် မွုေတြ ေလ်ွာ့ သြားတယ္၊သူမ်ား အေၾကာင္း မသိခ်င္ ကိုယ့္ အေၾကာင္း ကို ပို သိခ်င္လာတယ္။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္္ ဘေလာ့ ေလးျပန္ ဖတ္ရတာ ၀မ္းသာ တယ္ မဆုမြန္ ေရ။
ဆုမြန္ေရ...ဒဏ္ရာဆိုတာ တေန့က်က္ကို က်က္တယ္ မေတြးဘဲ ေနလို့ရမွာမဟုတ္လို့ ေတြးပါ အရသာရွိရွိကို ေတြးပါ အခ်ိန္ေစာင့္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြ ရွိရင္ရဘီ
မမဆုမြန္ေရ....
ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။
ဖတ္ျပီး ရင္ေတာင္ေမာသြားတယ္။
အစ္မ ဇာတ္ေကာင္ ေျပာသြားတဲ့ စကားေလးေတြကုိ တကယ္သေဘာက်တယ္
အစ္မေရ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း မလိမ္ပါနဲ႔ ဆုိတဲ့ စကားလံုးရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းေတြ နဲ႔ အားေပးကူညီျခင္းေတြ ပါဖုိ႔လိုသလုိ အႏုိင္က်င့္ စြပ္စြဲ ယိုးစြပ္ မယံုၾကည္ျခင္းေတြပါရင္ ေတာ့ တစ္ဖက္သားက ဘယ္လို ေျပာပါ့မလဲေနာ္ ဒါမွမဟုတ္လညး္........
အင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ေကာင္းတယ္
ဆက္ေရးပါအစ္မ
မအားေတာ့ နားေရးေပါ့
စာေရးေကာင္းတယ္
မင္းအိမ္ျဖဴ
အစ္မေရ
ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဖတ္တယ္
သံုးထားတဲ့ စကားလံုးေလးေတြ ၾကိဳက္တယ္
ေနာက္ အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္မိ်ဳးေတြလည္း အျပင္မွာ တကယ္ရွိတယ္အစ္မ
မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္လြန္းလို ႔မာနနဲ႔ အတၱေၾကာင့္ ခြဲခြာသြားရတဲ့ ခ်စ္သူေတြ
ဘာေတြ မွန္းမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
မင္းအိမ္ျဖဴ
လြမ္းေမာ ခံစား တမ္းတ ေၾကကြဲ
Post a Comment