ဘ၀ဆိုတာ အျမဲတမ္းေပ်ာ္စရာမေကာင္းနုိင္သလို
အျမဲတမ္းလဲ စိတ္ညစ္စရာ မေကာင္းနုိင္ပါဘူး.
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တိုင္း စိတ္ေမာ ေမာ ေနရတာ တစ္ခုပါပဲ
ဘာမွန္းမသိတာကို မိုးေတြ လင္း မိုးေတြခ်ဴပ္ တကုတ္ကုတ္နဲ႕
အေလာတၾကီး ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ အရင္ေတြမ်ား ဟပ္ဟပ္ထိုး လို လို႕.
ေျပးလုိက္ လႊားလုိက္ ေရာက္လုိက္ ျပန္လိုက္ လြန္းထိုးေနလိုက္နဲ႕ .ျပီးေတာ့လည္း ျပီးသြားတာပဲ
နွစ္ေတြက တိုးသြားတာပဲ ေနတဲ့ရက္ မ်ားလာသလို ေသမယ့္ရက္ကလဲ ကပ္လာေနျပီ
အခုထိလဲ ဘာမွ မျပီးေသးဘူး။
အျမဲတမ္းလဲ စိတ္ညစ္စရာ မေကာင္းနုိင္ပါဘူး.
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တိုင္း စိတ္ေမာ ေမာ ေနရတာ တစ္ခုပါပဲ
ဘာမွန္းမသိတာကို မိုးေတြ လင္း မိုးေတြခ်ဴပ္ တကုတ္ကုတ္နဲ႕
အေလာတၾကီး ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ အရင္ေတြမ်ား ဟပ္ဟပ္ထိုး လို လို႕.
ေျပးလုိက္ လႊားလုိက္ ေရာက္လုိက္ ျပန္လိုက္ လြန္းထိုးေနလိုက္နဲ႕ .ျပီးေတာ့လည္း ျပီးသြားတာပဲ
နွစ္ေတြက တိုးသြားတာပဲ ေနတဲ့ရက္ မ်ားလာသလို ေသမယ့္ရက္ကလဲ ကပ္လာေနျပီ
အခုထိလဲ ဘာမွ မျပီးေသးဘူး။
ေနရတဲ့ ဘ၀ထဲမွာလည္း လံုးလည္ ခ်ာလည္ကို ျဖစ္လို႕
ဟိုလူက ဟိုလို ဒီလူက ဒီလို ကိုယ္ပဲ သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေလာင္း
က်န္တဲ့သူ ဘ၀အဆက္ဆက္ နင္တို႕သာ ေဒ၀ဒတ္
ေခတ္အဆက္ဆက္ ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြ ဖြင့္ဖြင့္ျပီး
ေအာ္ေအာ္ ရယ္လုိက္ရတာမ်ား
ဒါနဲ႕မ်ားေတာင္ ခ်ီးမြမ္းခုနွစ္ရက္ ကဲ့ရဲ့ ခုနွစ္ရက္တဲ့ ေျပာၾကေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ ခုနွစ္ရက္နဲ႕ မျပီးလို႕ ခုနွစ္နွစ္ေတာင္ ေရနူးေနၾကတဲ့သူေတြကလဲ ရွိတုန္း
သူတို႕မ်ားက်ေတာ့ အခ်ိန္ေတြကလဲေပါပါ့ကြယ္..
ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္
စကားလံုးေတြ အျပဳအမူေတြ အမူအယာေတြေပၚ လိုက္ခံစားေနလိုက္တာ
နာက်င္ရ နာက်ည္းရ ေပါက္ကြဲရ ေဒါသျဖစ္ရ သူမ်ားစိတ္နဲ႕ကိုယ့္ကိုယ္ ညွင္းဆဲေနလိုက္တာ မျပီးနိုင္မစီးနုိင္..ျပီးေတာ့ေရာ ျပီးသြားျပန္တာပဲ
ေနာက္ျပံဳးျပၾက ရယ္ျပၾက သြားျဖဲျပၾကနဲ႕..လက္ေတြ ဆုပ္ ပုခံုးေတြပုတ္လို႕..
ခ်စ္သူေတြက ရန္သူေတြျဖစ္ ရန္သူေတြက မိတ္ေဆြေတြျဖစ္
မိတ္ေဆြေတြက ဟိုဟာျဖစ္ ဒီဟာျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္
ဟိုလူက ဟိုလို ဒီလူက ဒီလို ကိုယ္ပဲ သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေလာင္း
က်န္တဲ့သူ ဘ၀အဆက္ဆက္ နင္တို႕သာ ေဒ၀ဒတ္
ေခတ္အဆက္ဆက္ ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြ ဖြင့္ဖြင့္ျပီး
ေအာ္ေအာ္ ရယ္လုိက္ရတာမ်ား
ဒါနဲ႕မ်ားေတာင္ ခ်ီးမြမ္းခုနွစ္ရက္ ကဲ့ရဲ့ ခုနွစ္ရက္တဲ့ ေျပာၾကေသးတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ ခုနွစ္ရက္နဲ႕ မျပီးလို႕ ခုနွစ္နွစ္ေတာင္ ေရနူးေနၾကတဲ့သူေတြကလဲ ရွိတုန္း
သူတို႕မ်ားက်ေတာ့ အခ်ိန္ေတြကလဲေပါပါ့ကြယ္..
ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္
စကားလံုးေတြ အျပဳအမူေတြ အမူအယာေတြေပၚ လိုက္ခံစားေနလိုက္တာ
နာက်င္ရ နာက်ည္းရ ေပါက္ကြဲရ ေဒါသျဖစ္ရ သူမ်ားစိတ္နဲ႕ကိုယ့္ကိုယ္ ညွင္းဆဲေနလိုက္တာ မျပီးနိုင္မစီးနုိင္..ျပီးေတာ့ေရာ ျပီးသြားျပန္တာပဲ
ေနာက္ျပံဳးျပၾက ရယ္ျပၾက သြားျဖဲျပၾကနဲ႕..လက္ေတြ ဆုပ္ ပုခံုးေတြပုတ္လို႕..
ခ်စ္သူေတြက ရန္သူေတြျဖစ္ ရန္သူေတြက မိတ္ေဆြေတြျဖစ္
မိတ္ေဆြေတြက ဟိုဟာျဖစ္ ဒီဟာျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္
ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မတို႕မွာ ေနာက္ဆံုး မိနစ္ေတြမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ စိတ္ေမာခဲ့ၾက
မွတ္တိုင္မွာ ကားေစာင့္ ေနရတာမ်ိဳး
ကားသြားေနတုန္း ကားလမ္းပိတ္ေနတာမ်ိဳး
ျမန္ျမန္ေလ်ာက္ခ်င္ေပမယ့္ ေရွ႕မွ တိုးမရေအာင္ ပိတ္ေနတာမ်ိဳး
လွည့္ထြက္ဖို႕ မွာလည္း ေနာက္ကိုေတာင္ မလွည့္သာေတာ့မ်ိဳး
ေဇာေတြ ေဇာေတြ
ဒီလို သြားခ်င္ေဇာေတြနဲ႕ ေမာပမ္းလိုက္ရတာ
ခရီးေတြကလဲ ဆံုး မဆံုးနိုင္ေတာ့ဘူး။
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဒီေဇာေတြနဲ႕ ေမာလိုက္ရတာ
ေသမယ့္အတြက္ ပူရ ေနမယ့္အတြက္ ပူရ
အခုတေလာ လူေတြထဲမွာ ေနလို႕မရဘူးျဖစ္ေနျပန္တယ္
ၾကာရင္ေတာ့ အလြဲေတြ ၾကားထဲမွာ
သုမနေတာ့ ေက်ာတစ္ရာ ရင္တစ္ရာ နွက္ျပီး
ရြာျပင္ထုတ္ခံရမယ္ ထင္ရဲ့...
မွတ္တိုင္မွာ ကားေစာင့္ ေနရတာမ်ိဳး
ကားသြားေနတုန္း ကားလမ္းပိတ္ေနတာမ်ိဳး
ျမန္ျမန္ေလ်ာက္ခ်င္ေပမယ့္ ေရွ႕မွ တိုးမရေအာင္ ပိတ္ေနတာမ်ိဳး
လွည့္ထြက္ဖို႕ မွာလည္း ေနာက္ကိုေတာင္ မလွည့္သာေတာ့မ်ိဳး
ေဇာေတြ ေဇာေတြ
ဒီလို သြားခ်င္ေဇာေတြနဲ႕ ေမာပမ္းလိုက္ရတာ
ခရီးေတြကလဲ ဆံုး မဆံုးနိုင္ေတာ့ဘူး။
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဒီေဇာေတြနဲ႕ ေမာလိုက္ရတာ
ေသမယ့္အတြက္ ပူရ ေနမယ့္အတြက္ ပူရ
အခုတေလာ လူေတြထဲမွာ ေနလို႕မရဘူးျဖစ္ေနျပန္တယ္
ၾကာရင္ေတာ့ အလြဲေတြ ၾကားထဲမွာ
သုမနေတာ့ ေက်ာတစ္ရာ ရင္တစ္ရာ နွက္ျပီး
ရြာျပင္ထုတ္ခံရမယ္ ထင္ရဲ့...
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ေတာင္လိုလို ေျမာက္လိုလို နဲ႕
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဖာ္ေဖာ္ျပီး ငါကြ ငါကြနဲ႕
သူေတာ္ေကာင္းဇာတ္ေတြသာ ခင္းခင္းျပီး ကေနလိုက္ရတာ
ေမြးသက္ပဲ နွစ္ ၃၀ေတာင္ ေက်ာ္ေတာ့မယ္
ကေနတဲ့ ဇာတ္က မဆံုးေသးဘူး..ကန္႕လန္ကာကလဲ က် မလာဘူး
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
အဆုံးမသတ္ေသးခင္ ေလး အရင္းစစ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့
မင္းကလဲမင္း
ငါကလဲငါ
ကိုယ္ျမင္းေတြ ကိုယ္စိုင္းေနပံုမ်ား
စစ္ကိုင္းေတာင္ ေက်ာ္သြားတယ္..
ငါကလဲ မင္း အျပစ္တင္
မင္းကလဲ ငါ့အျပစ္ျမင္
ကိုယ္ေလွေတြ ကုိယ္ထိုးပံုမ်ား ပဲခူးလဲ လြန္သြားျပီ
ကဲ ဒါဆို ကိုယ့္လူ
စကားေတြလည္း အပိုမေျပာခ်င္ပါဘု
ခပ္တိုတို တစ္ခုသာ ေမးခ်င္ပါရဲ့
ကဲ အခု
ဘယ္သြားမတုန္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဖာ္ေဖာ္ျပီး ငါကြ ငါကြနဲ႕
သူေတာ္ေကာင္းဇာတ္ေတြသာ ခင္းခင္းျပီး ကေနလိုက္ရတာ
ေမြးသက္ပဲ နွစ္ ၃၀ေတာင္ ေက်ာ္ေတာ့မယ္
ကေနတဲ့ ဇာတ္က မဆံုးေသးဘူး..ကန္႕လန္ကာကလဲ က် မလာဘူး
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
အဆုံးမသတ္ေသးခင္ ေလး အရင္းစစ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့
မင္းကလဲမင္း
ငါကလဲငါ
ကိုယ္ျမင္းေတြ ကိုယ္စိုင္းေနပံုမ်ား
စစ္ကိုင္းေတာင္ ေက်ာ္သြားတယ္..
ငါကလဲ မင္း အျပစ္တင္
မင္းကလဲ ငါ့အျပစ္ျမင္
ကိုယ္ေလွေတြ ကုိယ္ထိုးပံုမ်ား ပဲခူးလဲ လြန္သြားျပီ
ကဲ ဒါဆို ကိုယ့္လူ
စကားေတြလည္း အပိုမေျပာခ်င္ပါဘု
ခပ္တိုတို တစ္ခုသာ ေမးခ်င္ပါရဲ့
ကဲ အခု
ဘယ္သြားမတုန္း
8 Comments:
မဆုမြန္ေရ အေတြးစ ေလးမ်ားကို ေ၀မွ်သြားပါတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသလမ္းသြားသင့္တာၾကာေနျပီ။ မေသပဲ အေမရိကားမွာ ဘေလာ့ဂါ လာျဖစ္ေနေသးတယ္..တာကယ္ျဖစ္ခ်င္တာက ဘင္လာဒင္ ခက္တာက အေဖာ္စပ္မရဘူး
ဒိုင္ေၾကာင္မဟုတ္ပါဘူး။လူေတာ့ နည္းနည္းရွိန္သြားၿပီ။ အေရးအသားေကာင္းလို ့..:)
ဒိုင္ေၾကာင္မဟုတ္ပါဘူး။လူေတာ့ နည္းနည္းရွိန္သြားၿပီ။ အေရးအသားေကာင္းလို ့..:)
ဒီလမ္းလား .. ဆံုးႏိုင္ဦးမယ္မထင္ဘူး .. း)
ဆုမြန္----------
ကဗ်ာအေရးေကာင္းတယ္--
တခါတေလ ေဆြးေႏြးေနရင္း ဦးတည္ခ်က္ကဘယ္ ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ.ဘူး ၊၊ အဟုတ္ ၊၊ ဆရာေတာ္တစ္ပါးေဟာထားတာေလး ရွိတယ္ ၊၊ လူပဲေလဆုိျပီး ေျဖလိုက္ပါတဲ. ၊၊ အတၱမရွိရင္ လူဘယ္ဟုတ္ေတာ. မလဲတဲ. ၊၊ မွန္တယ္ေနာ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ေတာ. ျငင္းရခုန္ရတိုင္း ၊ အျမင္မေတာ္ေတြ.ရတုိင္း ဒါေလးေတြး ျပီးေျဖလုိက္တယ္ ၊၊ ကုိယ္လည္း ကုိယ္.ဖုိ.ကုိယ္ ၾကည္.တဲ. အတၱသားေကာင္ပဲေလ လို. ............
ညီမေရ... မေရာက္တာၾကာသြားၿပီ.. စာေတြလာဖတ္တယ္. ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ ဘာမွမေသခ်ာတဲ့ ဘဝမွာ ဘယ္ကိုသြားရမွန္းလဲ မသိေတာ့ပါဘူးညီမေရ...
ဒီလုိပဲ မဆုမြန္ေရ..ဘ၀ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ေတာ္ၾကာေန ဟိုဇာတ္ကလုိက္..ေတာ္ၾကာေန ဒီဇာတ္ က လုိက္ရ.. ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကိုယ္ဘာပါလိမ္႔ ဆုိတာ အစရွာမရေတာ႔ဘူး.. မဆံုးတဲ႔လမ္းေတြေလ..။
Post a Comment