ေလွေဇာက္ထိုး (၀ါ) river rafting

ထိုင္းနုိင္ငံက စိမ္းညိဳ႕ေနတဲ့ ေတာေတြကို အထပ္ထပ္ျဖတ္ ေတာင္တန္းေတြေပၚက ေတာင္ေပၚအျမင့္ဆံုးထိပ္ ေရတံခြန္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚ တက္ျပီး ျမစ္ထိပ္ဖ်ားကို အေရာက္ သြားၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္ ေရတံခြန္လို ေရစီး အရမ္းသန္တဲ့ အေကြ႕အေကာက္ မ်ားတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ ကမ္းပါး အစြန္းေတြ ၾကားထဲက ျမစ္ေၾကာ တစ္ေလ်ာက္ တစ္ရွိန္ထိုး ေလွနဲ႕ ေဇာက္ထိုးဆင္း ခ်တဲ့ River Rafting (is the sport of traveling down a river on a raft) ကစားနည္းကို ကစားဖူးၾကပါလားရွင္။
အဲ့ေတာင္ထိပ္ကို တက္ဖို႕ ေတာင္တက္ကားနဲ႕ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဦးေမာ့ျပီး တက္ရပါတယ္။ လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္း ေလးရဲ့ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ နံရံတစ္ဘက္က မတ္ေစာက္လြန္းတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါး တစ္ဖက္က တေ၀ါေ၀ါ တဟဲဟ ဲျမည္ျပီး ေရလံုးၾကီးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းက်ေနတဲ့ ျမစ္က်ဥ္းကို အသည္းယားစရာ ျမင္ရပါတယ္။ျပီးခဲ့တဲ့လကပဲ River Rafting စီးတာ ေရစီးျမန္လြန္းလို႕ ေလွေမွာက္တာ နုိင္ငံျခားသားေတြ အေလာင္းေတာင္ ရွာမရတာ ၾကံဳခဲ့ျပီး ပါျပီ။
ေတာင္ထိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ျမစ္က ပ်ံ႕ပ်ံျပဴးျပဴး ညင္ညင္သာသာပဲ စီးေနေလရဲ့ ေလွစစီးမယ့္ ေနရာကို ေရာက္ေတာ့ သူတို႕က ကၽြန္မတို႕ကို ေရကူးတတ္လားေမးပါတယ္ Life Jacket အသက္ကယ္အက်ီကို ခါးပတ္ေတြ အဆင့္ဆင့္နဲ႕ တင္းေနေအာင္ ၀တ္ခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ ေရထဲျပဳတ္က်လို႕ ေက်ာက္ေစာင္နဲ႕ ဦးေခါင္းနဲ႕ရိုက္ခြဲမိရင္ ေသမွာစိုးလို႕ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္လိုမ်ိဳး တစ္လံုးစီ ေပးပါတယ္ ေမးသိုင္းၾကိဳးကို တင္းတင္းဆြဲခုိင္းပါတယ္။ ေနာက္ ေလွာ္တက္တစ္ခုစီေပးပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ၀တ္စံုျပည့္၀တ္ျပီးခ်ိန္မွာ အႏရာယ္မၾကံဳရခင္ ျမဴးေနခ်ိန္ပါ။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႕ကို ေလွေလွာ္နည္း ေလွလူးတဲ့အခါ ဘယ္လို ထိန္းရမလဲဆိုတာ တစ္ဆင့္ခ်င္း ရွင္းျပပါတယ္ အေနာက္က ပဲ့ကိုင္က ေျပာတဲ့ အမိန္႕အတိုင္း ေလွ၀မ္းထဲ ၀ပ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ ၀ပ္ရပါမယ္ ေလွာ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ ေလွာ္ရပါမယ္ ယိမ္းဆိုတဲ့ အခ်ိန္ ယိမ္းရပါမယ္။ အမိန္႕ကို တေသြမတိမ္း နာခံရမွာျဖစ္ျပီး Team work ညီမွ ျဖစ္မွာျဖစ္ပါတယ္ ျမစ္ရိုးတစ္ေလ်ာက္ ခၽြန္ထက္တဲ့ အေကြ႕အေကာက္ၾကမ္းတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားကေန တစ္ရွိန္ထိုး ေဇာက္ထိုးဆင္းခ်ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေလွထိုးသားထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္က balance မညီရင္ အကုန္ မာလက စ်ာန္ၾကြသြားနုိင္ပါတယ္။ ၀ဲဘက္က အက်ီခၽြတ္နဲ႕ လူရဲ့ ေနာက္တည့္တည့္ ေလွာ္တက္ဖ်ားနားက ဒုတိယေျမာက္ရပ္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေနတာ ကၽြန္မပါ။ ေဘးက ၾကိဳးေတြကို တင္းတင္းက်စ္ေနေအာင္ ကိုင္ထားရမွာျဖစ္လို႕ မေတာ္တဆ ေရထဲျပဳတ္က်ရင္ ဘယ္ေနရာကို ဆြဲထားရင္ေကာင္းမလဲလို႕ ၾကိဳးကြင္းေတြကို ွရွာေနတာပါ
ကဲ ေလွေပၚကို ေလွထဲမွာ အေလးခ်ိန္ မ်တေအာင္ အပိန္အ၀ အပုအရွည္ အားသန္သူ အားႏြဲသူခ်ိန္ ေလွာ္နိုင္သူ ေတြနဲ႕ မေလွာ္နိုင္သူေတြ ခ်ိန္ဆျပီး တက္ခိုင္းပါတယ္။ ေလွကစားနည္းက အဆင့္နွစ္ဆင့္ရွိပါတယ္။ အႏရာယ္သိပ္မမ်ားတဲ့ ပထမအဆင့္နဲ႕ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အႏရယ္မ်ားတဲ့ အဆင့္နွစ္ခုရွိပါတယ္။ ဒါက ပထမအဆင ့္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စ စီးၾကပါျပီ။ ေလွရဲ့ ေနာက္တန္းက အက်ီအျဖဴေလးနဲ႕ ေလွာ္တက္ ေထာင္ျပီး သြား ေၾကျငာေနတာ ကၽြန္မပါ။
ေရစီးစၾကမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တစ္ခ်ိဳ႕မ်က္လံုးစျပဴးလာၾကပါျပီ ၀ပ္ဆိုရင္ ၀ပ္လိုက္ျပီး ထဆိုရင္ ေၾကာက္ျပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႕ျပန္မထလို႕ ေလွေတြအမ်ားစုက လူးလိမ့္ေနပါတယ္။ လူိုင္းလံုးေတြအၾကား လူးလိမ့္ေနတဲ့ ေလွေပၚကေန ပထမေတာ့ စိတ္လူပ္ရွားစရာ ေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ေအာ္ဟစ္ေနၾကေပမယ့္ အခ်ိန္နည္းနည္းအၾကာမွာ တျခားေလွေတြကေန ေၾကာက္အား လန္႕အားနဲ႕ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေနတာေတြကို ေက်ာက္ေဆာင္နံရံ ပဲ့တင့္သံေတြကေန ၾကားရပါတယ္။ဒီလိုနဲ႕ လူးကာလိမ့္ကာ ေအာ္ဟစ္ကာနဲ႕ နာရီ၀က္ေလာက္ ဆင္းလာခဲ့ခ်ိန္မွာ ေလွေပၚက အရွိန္နဲ႕ ျပဳတ္က် သူေတြ ေလွ၀မ္းထဲကေန မ်က္ျဖဴလန္ေနတဲ့သူတြ ေနာက္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတဲ့သူေတြ ကို ပထမ အဆင့္မွာ ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္မွာ လူေရြးခ်ယ္မူလုပ္ပါတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္ ကမ္းပါးေတြပိုျပီး မတ္ ေဆာက္ တဲ့ အျပင္ ေရထဲကို ေဇာက္ထိုးျပဳတ္က်နိုင္တဲ့အတြက္ ေရကူးကၽြမ္းက်င္သူေတြ သက္လံု ေကာင္းသူ ေတြကို သာ ေရြးထုတ္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႕ ေလွစစီးမယ္ဆိုကတည္းက အသက္အာမခံေၾကး ေပးထားျပီးသားပါ. မေတာ္ေသခဲ့ရင္ အေၾကာင္း ၾကား နိုင္ေအာင္လည္း ဆက္သြယ္ရမယ့္ လူ စာရင္းယူထားပါေသးတယ္။ ဒုတိယအဆင့္မွာေတာ့ ေယာက္က်ား ေလးထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ လို္က္ပါလာျခင္းမရွိေတာ့သလို လိူင္းရိုက္လို႕ ေရေတြရႊဲရြဲစိုကုန္လို႕ ခိုက္ခိုက္တုန္ ေအာင္ ခ်မ္းေနတဲ့ မိန္းကေလးအမ်ားစုကေတာ့ ေလွေပၚက ခုန္ဆင္းျပီး ဆက္စီးမယ့္ကၽြန္မတို႕ကို မ်က္စိအျပဴး သားေလးေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။
ကၽြန္မကေတာ့ ေသကာမွ ေသေရာ ဒုတိယအဆင့္ရဲ့ ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ခ်င္လြန္းလို႕ ဖိုးက်ိဳင္းတုပ္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မနဲ႕ ရွားရွားပါးပါး အာဂမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နွစ္ေယာက္တညး္ပဲ ဒုတိယအဆင့္ကို လိုက္ပါစီးနင္းဖို႕ စာရင္းေပးလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ကို အသက္ကယ္ၾကိဳးေတြ ေမးသိုင္းၾကိဳးေတြ အဆင့္ဆင့္တင္းေနေအာင္ ခ်ည္ေပးျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ေရစီးအားျပင္းလြန္းတဲ့ အႏရယ္မ်ားလွတယ္ ေၾကာက္ဖို႕ အင္မတန္ ေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့ ေလွေဇာက္ထိုး ခရီးစတင္ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မ အစ္မျဖစ္သူ ဌက္ကေလး က ေခ်ာက္ ကမ္းပါးေတြကို ေက်ာ္လႊားျပီး ေျခမ နာေနရင္း တန္းလန္းနဲ႕ ဓာတ္ပံု တဖ်က္ဖ်က္ လုိက္ရိုက္ပါတယ္။

ဇာတ္လမ္းက အဲ့မွာစပါေတာ့တယ္. ကၽြန္မတို႕ေလွမွာ ကၽြန္မတစ္ဦးတည္း မိန္းကေလးပါပါတယ္။ ေရတံခြန္ ေဇာက္ေတြကို အဆင္းမွာ ေရလံုးၾကီးေတြက အရမ္းက်လာျပီး ေရစီးကလဲ ရုတ္တရက္ျမန္လာလို႕ ပဲ့ကိုင္က လံုး၀ အရွိန္ကို မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ ေလွက အရမ္းလူးလိမ့္လာျပီး ငါးဖယ္ျပန္သလိုျဖစ္လာပါတယ္ ေနာက္ဆံုးက ကၽြန္မလဲ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ပါေတာ့တယ္ ပံုကိုၾကည့္ပါ။ ေရွ႕ဆံုးက အျဖဴၾကီးနွစ္ေယာက္ရဲ့ ၀ိတ္ေၾကာင့္ ထင္ပါတယ္ ေလွက ဦးစိုက္ေနပါျပီ အရွိန္က လံုး၀ ထိန္းလို႕မရေတာ့ပဲျဖစ္ေနပါျပီ ဦးေမာ့လာေအာင္ ေလွာ္ဖို႕ ထိန္းဖို႕ တက္ညီလက္ညီ ၀ိုင္း ၾကိဳးစားၾကေပမယ့္..
ေလွက ဦးစိုက္ရာကေန ေက်ာက္ေဆာင္နံရံတစ္ေဂြ႕က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ေလွက ေရလံုးအရွိန္နဲ႕ ေဇာက္ထုိးဆင္း သြား ပါေတာ့တယ္ ေဘးတစ္ျခမ္းေစာင္းျပီး ေက်ာက္ေတာ္ေပၚကို ေလွတစ္ျခမ္းတက္သြားပါတယ္ ကၽြန္မပါတဲ့ အျခမ္းက ေရထဲကို အရင္ဆံုး ဆင္းသြားျပီး ေလွတစ္ခုလံုး လံုးလံုးကို တစ္ေစာင္းၾကီးက်ျပီး ျမဳတ္သြားပါျပီ လူထဲမွာေတာ့ ကၽြန္မအရင္ဆံုး ေရထဲကို ျပဳတ္က်သြားျပီး စံုးစံုးျမဳတ္သြားတာပါ။ ေရထဲကို ကၽြန္မ အရင္ဆံုး ေဇာက္ထိုးျပဳတ္က်သြားခ်ိန္မွာ လူေတြလဲ အကုန္လံုး ကၽြန္မ ျမဳတ္သြားတဲ့ အျခမ္း ဘက္ကုိ ပိျပီး ျပိဳဆင္းလာပါတယ္။ လူေတြရဲ့ ေျခေထာက္ေတြလား လက္ေတြလားမသိေအာင္ကို မ်က္နွာနဲ႕ ကိုယ္ကို တရၾကမ္း ရိုက္ခ်ေနတဲ့အခ်ိ္န္ ေရေအာက္က ေက်ာက္ေဆာင္နံရံကလဲ မ်က္နွာကို အရွိန္ ခပ္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ရိုက္ခ်လိုက္သလို လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ ေျခသလံုးေတြကိုလဲ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနဲ႕ တရြတ္ဆြဲ ေရအရွိန္နဲ႕ ေမ်ာပါ သြားပါတယ္။ ကမ္းပါးတေလ်ာက္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူေတြက ေလွေမွာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသက္ကယ္ ၾကိဳးစေတြပစ္ခ်ေပးေနပါတယ္။ ကၽြန္မတစ္ကိုယ္လံုး ေရလံုးေတြရဲ့ အရွိန္နဲ႕ ေရေအာက္မွာ ဘယ္လိုမွ ေရေပၚကို ျပန္တက္လို႕မရေတာ့တဲ့အဆံုး ေနာက္ဆံုး အသက္ရူလို႕မရေတာ့တဲ့အဆံုး ေလွာ္တက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ျပီး အသက္ေအာင့္ျပီး ရုတ္တရက္ က်လာတဲ့ ၾကိဳးစကို တင္းေနေအာင္ ဆြဲရစ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေမွာက္ခံုၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ ေလွ၀မ္းေအာက္မွာ ေလွသိုင္းၾကိဳးကို တင္းတင္းဆုပ္ျပီး ေပါလာေပါလာတာ ကၽြန္မပါ

ေနာက္ သူတို႕ေတြ အသက္ကယ္ၾကိဳးေတြပစ္ခ်ေပးျပီး ကမ္းပါးေတြေပၚကေန ျမစ္ရိုးတစ္ေလ်ာက္ ေျပးလိုက္ လာၾကျပီး ေသကုန္ျပီထင္လို႕ အားလံုးက ကၽြန္မတို႕ကို စိုးရိမ္တၾကီး ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ ေလွ၀မ္း ေအာက္နဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားမွာ ေခါင္းေလးပဲ ေပၚေနတာ ကၽြန္မပါ။ မ်က္နွာရယ္ ေက်ာကုန္းရယ္ ေျခသလံုးေတြရယ္ လက္ေမာင္းေတြ ရယ္မွာ ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႕ရိုက္ထားလို႕ ရဲရဲနီေနပါတယ္။
ကၽြန္မကို ေရထဲက ဆယ္တင္ေနတဲ့အခ်ိ္န္မွာ ဆရာက ေက်ာက္ေတာင္ေပၚတက္လာျပီး SM are u ok are u ok ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ေျပာခ်က္အရေတာ့ အရင္ဆံုး စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ ျပန္ ျပံဳးျပပါတယ္တဲ့ ကၽြန္မနဲ႕အတူ ေရအရွိန္နဲ႕ ေမ်ာပါသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးကေတာ့ မ်က္နွာမွာ ေသြးလံုး၀မရွိေတာ့ပါဘူး။ တအင္း အင္းနဲ႕ ေအာ္ေနျပီး ငိုေနလား ညည္းေနလား ေတာင္ မသိပါဘူး သူ႕ကို ပက္လက္ သယ္ သြားၾက ရပါတယ္။ ကၽြန္မ ကေတာ့ ေသလားရွင္လား ဘယ္ထိသြားလဲ စသျဖင့္ အေမာတေကာ ေမးေနတဲ့သူေတြ ၾကား ထဲမွာ နာေနတဲ့ၾကားက ျပံဳးျဖဲဲျဖဲနဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္က်န္ခဲ့ပါတယ္ ဒီပံုေလးနွစ္ပံုက အစ္မ ဌက္ကေလး က စိုးရိမ္တၾကီးနဲ႕ အေျပးအလႊား ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚ တက္လာျပီး ရိုက္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္မ အေမာေဖာက္ေနတဲ့ၾကားက အိုက္တင္ေပးျပီး ျပံဳးျပေနတာပါ။ ကၽြန္မေဘးကမွာ စိုးရိမ္တၾကီးနဲ႕ေမးေနတာက ကၽြန္မတို႕သင္တန္းဆရာ ဆရာေကာလင္းပါ။ ကဲ ဒုတိယအဆင့္ ခရီးမဆံုးေသးပါဘူးတဲ့ ဆက္လိုက္ၾကဦးမလား ေမးတဲ့အခ်္ိန္မွာေတာ့ ေလွာ္တက္ကို ေကာက္ကိုင္ျပီး အဆင္သင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကားထဲက ေလွ၀မ္းထဲကို ကၽြန္မ ျပန္ခုန္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မကေတာ့ အသက္ မေသေသးသေရြ႕ေတာ့ ခရီးလမ္းဆံုးတဲ့အထိ ကိုယ္လဲ ေလွာ္နိုင္ေသးသေရြ႕ ကိုယ္သြားမယ္လို႕ ရည္မွန္းထားတဲ့ ေလွဂိတ္ ပန္းတုိင္ေရာက္တဲ့အထိ ဆက္ေလွာ္ဦးမွာေပါ့။ ျပန္ထြက္သြားတဲ့ ေလွကိုသူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကည့္ျပီး က်န္ခဲ့တာပါ။

(ခ်င္းမိုင္က ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ခဲ့တဲ့ river rafting Trip အမွတ္တရ)