သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေဆာင္းပါး

“ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ အဂၢမဟာပ႑ိတ မွ ကမၻာ့ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားသို့ ပန္ၾကားလႊာ”
၂၈-၉-၂၀၀၉ (တနလၤာေန႔)

ျမတ္စြာဘုရားသည္ သူ၏ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းစဥ္တို႔တြင္ သတၱေလာကႀကီး ၏အေျခအေနကို တစ္ေန႔ႏွင့္တစ္ညဥ့္လွ်င္ ေျခာက္ႀကိမ္မွ် ၾကည့္႐ႈေတာ္မူျခင္းသည္ အလြန္ အေရးပါေသာ လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ရပ္အျဖစ္ ပါဝင္ပါသည္။

သတၱေလာကႀကီး၏အေျခအေနသည္ သို႔မဟုတ္ ေဒသတစ္ခု၊ သတၱဝါတစ္စုစု၏ အေျခအေန သည္ ကာမရာဂ လြန္ကဲေသာင္းၾကမ္းသည္ဟု ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ ထိုကာမရာဂကို ၿငိမ္းေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ သမာဓိက်င့္စဥ္ကို ညႊန္ျပေတာ္မူသည္။ ရံခါ ေဒသတစ္ခု သတၱဝါတစ္စုစုမွာ သို႔မ ဟုတ္ မင္းစိုးရာဇာတို႔ ေလာကမွာ အာဏာမက္ေမာမႈတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သတ္ ျဖတ္ႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ားသည္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ ေဒါသကိုႏွိမ္ႏွင္းဖုိ႔ ေမတၱာလမ္းစဥ္ကို ညႊန္ၾကား ေတာ္မူသည္။ ရေသ့ ရဟန္း ေယာဂီ သမဏ၊ ျဗဟၼဏတုိ႔ေလာက၌ ဓမၼႏွင့္အဓမၼအျငင္းပြား၍ ျငင္းခုံကြဲျပားၾကသည္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ ထုိသမဏ၊ ျဗဟၼဏတို႔အား ပညာလမ္းစဥ္ကိုလိုက္ နာက်င့္သံုးၾကဖို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

ဤသို႔ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါေလာကႀကီး၏အေျခအေနကို ႐ႈျမင္သံုးသပ္၍ အေျခအေန အားေလ်ာ္စြာ က်င့္သံုးပံုနည္းစနစ္မ်ားကို ေဟာၾကားညႊန္ျပေတာ္မူသည္ကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘာသာ ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အတုယူလိုက္နာေဆာင္ရြက္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မ်က္စိႏွင့္နားကိုက်ယ္က်ယ္ဖြင့္၍ ေလာကႀကီး၏အေျခအေနကို အစဥ္ မျပတ္ ၾကည့္႐ႈသံုးသပ္ေနသင့္ပါသည္။ လူ႔ေလာကႀကီး၏လိုအပ္ခ်က္အရ အစဥ္မျပတ္ၾကည့္ ႐ႈျဖည့္စြက္ေပးဖို႔ရန္မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ဓမၼကိုျဖန္႔ခ်ိျခင္းသည္ လူ႔ေလာကႀကီး၏လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီဖို႔အေရးႀကီးပါသည္။

ဓမၼႏွင့္လူသား တျခားစီမျဖစ္ရေလေအာင္ ဓမၼႏွင့္လူသားတစ္ထပ္ တည္းက်ေအာင္ ျဖန္႔ခ်ိႏိုင္ ပါမွ လူ႔ေလာကႀကီး၏လိုအပ္ခ်က္ ျပည့္စံုမည္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွသာ လူသားအမ်ားစုတို႔က ဘာ သာေရးေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ လူ႕ေလာကႀကီးအတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ ၾကသည္ဟု ယံုၾကည္စိတ္ခ် ေက်းဇူးတင္လာၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။

သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ တစ္ဟုန္ထိုးတိုးတက္ထြန္းကားလာေသာ ယေန႔ေခတ္၌ လူ႔ေလာကႀကီး၏ လိုအပ္ခ်က္ကို မျဖည့္စြက္ႏိုင္ေသာ ေလာကႏွင့္ဓမၼကို တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ဦးမေဆာင္ ႏိုင္ေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တို႔ကို လူသားတို႔က တစ္ေန႔တျခား လူ႔ေလာကႀကီး၏ အပို အလွ်ံမ်ားသဖြယ္ ျမင္လာေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ယေန႔လူငယ္အခ်ဳိ႕ကဆိုလွ်င္ ဘာသာေရးမွ႐ုန္း ထြက္ဖို႔ပင္ ႀကိဳးစားေနၾကၿပီး သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာသည္သာလွ်င္ ေလာကကိုေကာင္းက်ဳိးျပဳ သည္ဟု တစ္ဖက္သတ္ျမင္လာေနၾကေပၿပီ။ သို႔ေသာ္ ထုိသိပၸံႏွင့္နည္းပညာသည္ ေလာက ေကာင္းက်ဳိးကို ျပဳပင္ျပဳျငားေသာ္လည္း လူ႔ေလာကႀကီးကို လူညြန္႔တံုးေအာင္ သတ္ျဖတ္ႏွိပ္ စက္သည္မွာလည္း ယင္းတို႔ပင္ျဖစ္ၾကသည္ကို သတိျပဳၾကရန္ လိုအပ္လွပါသည္။ (တက္ထ ရာဆိုင္ကလင္း) ေဆးသည္ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးတို႔တြင္ အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အစာအိမ္ကိုေလာင္ကြၽမ္းေစကာ ေရာဂါတစ္မ်ဳိးထပ္တိုးေစသည္မွာလည္း ဤေဆးပင္ျဖစ္ပါ သည္။

(၅၊ ၈၊ ၁၉၄၇) ရက္တြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ နာဂါဆာကီႏွင့္ ဟီ႐ိုရွီးမားၿမိဳ႕တို႔မွာ လူသိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကိုသတ္ခဲ့ေသာ အဏုျမဴဗံုးသည္ သိပၸံဆရာမ်ား တီထြင္ခဲ့ေသာလက္နက္ပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဘာသာေရးတိုင္းသည္ လူသားတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ျဖင့္ အသီးသီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ေပးႏိုင္ၾကၿပီး လူသားတို႔စိတ္ႏွလံုးကို ယဥ္ေက်းေစႏိုင္သည္ဟု ကြၽႏု္ပ္တို႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ ပါသည္။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္၌ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဘာသာေရးေခါင္းဆာင္ အားလံုးသည္ လူ႔ေလာ ကႀကီး၏ မရွိမျဖစ္လုိ္အပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လူသားအမ်ားစု နားလည္ခံယူလာ ေအာင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အားထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္ကာလက ကု႐ု တိုင္း၊ ထုလႅေကာ႒ိကၿမိဳ႕သို႔ ျမတ္စြာဘုရားေရာက္သြားေသာအခါ ျမတ္ဗုဒၶ၏ဓမၼကိုနာၾကား ရသျဖင့္ ဘီလ်ံနာသူေ႒းရ႒ပါလ ရဟန္းျပဳခဲ့သည္။

ဘီလ်ံေပါင္းမ်ားစြာေသာ ပစၥည္းဥစၥာတို႔ကိုစြန္႔၍ ရဟန္းျပဳခဲ့ေသာ အရွင္ရ႒ပါလကို ေကာရဗ် မင္းႀကီးက ေအာက္ပါအတိုင္းေမးေလွ်ာက္ပါသည္။ ''အရွင္ဘုရားသည္ ဤမွ်ႀကီးက်ယ္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာေတြကိုစြန္႔ၿပီး မည္သည့္ခ်မ္းသာသုခကိုျမင္၍ ရဟန္းျပဳခဲ့ပါသနည္း'' အရွင္ရဌပါ လက ျပန္လွန္၍ေမးခြန္းထုတ္ပါသည္။ ''ဒကာေတာ္မင္းႀကီး ရေသ့ရဟန္းတို႔အေပၚမွာ သင္ သည္ အဘယ္ကဲ့သို႔ျမင္ပါသနည္း'' မင္းႀကီးကဆိုပါသည္။ ''လူေတြဟာ စီးပြားပ်က္ေသာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေဆြမ်ဳိးပ်က္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အိုမင္းရင့္ေရာ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ က်န္းမာေရးပ်က္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ စားဝတ္ေနေရး အခက္ေတြ႕ တဲ့လူေတြဟာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ဝင္လုပ္ၿပီး စားစရာ၊ ဝတ္စရာ၊ ေနစရာ ေတြကို ရွာၾက တာပဲ''။ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူသားေတြအတြက္ ဘာအက်ဳိးေက်းဇူးမွမျပဳသည့္အဓိပၸာယ္ကို မင္းႀကီး ကဆိုလာသည္။

ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ လူပိုေတြ အေခ်ာင္သမား ေတြလို႔ျမင္တဲ့ အျမင္ရွိသူအခ်ိဳ႕ ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္ေတာ္အခါကပင္လွ်င္ ရွိဖူးပါသည္။ ပညာမဲ့ေသာလူသားတို႔ ဤသို႔ျမင္ သည္မွာ အလြန္အေရးမႀကီးလွေသာ္လည္း ေကာရဗ်မင္းကဲ့သို႔ မင္းစိုးရာဇာတုိ႔က ဤအျမင္ မ်ဳိးရွိသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား သတိျပဳစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။

အရွင္ရဌပါလ၏အေျဖမွာ---

၁။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သတၱဝါေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနသည္။ သတၱဝါေလာ ကႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ တည္ၿငိမ္မႈမရွိဘူး။ ငါသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္၌ ဘဝ၏တည္ၿငိမ္မႈကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျဖပါသည္။ အရွင္ဘုရား၏ဘဝတည္ၿငိမ္မႈကို ဘာႏွင့္တည္ေဆာက္သလဲဟု မင္းႀကီးကေမးလွ်င္အရွင္ရဌပါလက ငါ့ဘဝရဲ႕တည္ၿငိမ္မႈကို ဓမၼ ျဖင့္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ေျဖၾကားလိုက္သည္။

၂။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သတၱဝါေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနပါ သည္။ ငါသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာေတာ္၌ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနေသာမီးကို ၿငိမ္း ေအးေစဖို႔ ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဘဝမီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားကို ဓမၼျဖင့္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ သည္ဟု ေျဖေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

၃။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သတၱဝါေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး အို နာ ေသ သံုးမ်ဳိးတို႔ ႏွိပ္စက္ေသာအခါ ဘယ္တန္ခိုးရွင္မွ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရဘူး။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဒုကၡသံုးမ်ဳိးတို႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ငါသည္ သာသနာေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ထိုဒုကၡသံုးမ်ဳိးတို႔ကို ငါသည္ ဓမၼျဖင့္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ သည္ဟု ေျဖေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

၄။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သတၱဝါေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ ပစၥည္းဥစၥာ ရာထူးအာဏာေတြဆို တာ တကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာအျဖစ္ ဘာကိုမွမပိုင္ဆိုင္ၾကဘူး။ ငါ့ဥစၥာဟု ေျပာေနၾက ေသာ္လည္း ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာထက္ပို၍ ေျပာဆိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိၾကဘူး။ ႏွစ္တစ္ရာမျပည့္မီမွာ ထို ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုးတို႔ကို စြန္႔လႊတ္ၾကရစၿမဲျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္၌ ငါ သည္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွာဖို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ငါက်င့္ထားေသာ ဓမၼအားလံုးတို႔ကို ငါ ပိုင္ခဲ့ေလၿပီဟု ေျဖေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

၅။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သတၱဝါေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးသည္ မည္သည့္ပစၥည္းဥစၥာ မည္သည့္ ရာထူးအာဏာတို႔ မည္မွ်ပင္ရထားၾကေစကာမူ အလိုမျပည့္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနၾကသည္။ အလိုရွိ ေနသမွ် မည္သို႔ပင္ျဖည့္ၾကေသာ္လည္း အလုိကားမျပည့္ၾကေပ။ အလုိမျပည့္မီမွာပင္ လူသား အားလံုးတို႔ ေသၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ၌ ငါ၏ အလုိဆႏၵ တို႔ကို ပစၥည္းဥစၥာ ရာထူးအာဏာတို႔ျဖင့္မျဖည့္ဘဲ ဓမၼျဖင့္ ျဖည့္ခဲ့ေလၿပီ။ လိုသည္ဆိုသည့္ ေလာဘ၏ေနရာ၌ ဓမၼျဖင့္အစားထိုးႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္အလိုျပည့္ခဲ့ေလၿပီဟု ေျဖေတာ္မူခဲ့ပါ သည္။

၆။ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး လူသားတို႔သည္ ''လိုသည္ လိုသည္''ဆိုသည့္ လိုအပ္ခ်က္ကို ရွာေဖြ ျဖည့္စြက္ၾကရာ၌ လိုအပ္ခ်က္တို႔ကုိ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ တဏွာေလာ ဘ၏ ေက်းကြၽန္မ်ားအျဖစ္သာ ျဖစ္ခဲ့ၾကရေလသည္။ ငါသည္ တဏွာ၏ ေက်းကြၽန္အျဖစ္က လြတ္ဖို႔ရန္အတြက္ ရဟန္းဝတ္ခဲ့သည္ဟု ေျဖေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔လွ်င္ အရွင္ရဌပါလ၏ မြန္ျမတ္ေသာ မွန္ကန္ေသာရဟန္းျပဳျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္တို႔ကို မင္းႀကီးၾကားေသာအခါ အ လြန္ပင္ေက်နပ္ႏွစ္သက္ခဲ့ေလသည္။ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ျခင္းေၾကာင့္ သူစြပ္စြဲခဲ့မိေသာအျပစ္တို႔ ကို ေတာင္းပန္ဝန္ခ်ကန္ေတာ့ခဲ့သည္။
ဤေန႔မွစ၍ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေလသည္။ သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ယေန႔ႏိုင္ငံအသီးသီး လူမ်ဳိးအသီးသီး စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေန ၾကရေသာကာလ၌ ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ လူသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္၍ စားဝတ္ ေနေရး အခက္အခဲေတြ႕ေနၾကရသည္ကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလံုး ျမင္ ေတြ႕ေနၾကရၿပီးျဖစ္ပါသည္။

စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္း ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္း ဘာသာေရးအၾကပ္အတည္း ဤသံုးခု တို႔သည္ တျခားစီမေနၾကဘဲ အျပန္အလွန္မွီတြယ္၍ေနတတ္ၾကေပသည္။ ႏိုင္ငံေရးစီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ လူအမ်ားစု အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနၾကရသည္ကိုၾကည့္၍ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဘာသာေရး အလုပ္လက္မဲ့မျဖစ္ရေလေအာင္ အထူးသတိျပဳၾကရမည္ ျဖစ္ ေပသည္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔လုပ္ေဆာင္ၾကရမည့္ လူမႈေရးအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပိဋ ကတ္သင္ၾကားပို႔ခ်ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကမၼ႒ာန္းက်င့္ႀကံအားထုတ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ယေန႔ ေခတ္္၌ ႏွစ္ဆတိုးႀကိဳးစား၍ လုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ အရွင္ရဌပါကကို ေကာရဗ်မင္း ႀကီးစြပ္စြဲသလို အစြပ္စြဲမခံၾကရေလေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ေကာရဗ်မင္းႀကီး ကဲ့သို႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တို႔အေပၚ အထင္အျမင္ေသးၾကသည့္ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈရေအာင္ အရွင္ရဌပါလကဲ့သို႔ အားထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ လႈပ္ရွား ေနေသာကမၻာကို တည္ၿငိမ္မႈရွိေအာင္ႀကိဳးစားဖို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏တာဝန္ျဖစ္ေပသည္။ ကမၻာကို တုန္လႈပ္ေစေသာ လူေတြထဲမွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား မပါဝင္ဖုိ႔ အေရးႀကီး ပါသည္။

လူ႔ေလာကႀကီး၏ လိုအပ္ခ်က္တို႔ကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဝိုင္းဝန္းျဖည့္စြက္ေပးႏိုင္ၾကဖို႔ အားထုတ္ၾက ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ လိုအပ္ခ်က္ဆိုသည္မွာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာလိုအပ္ခ်က္ကို ဆိုလိုပါသည္။ သို႔မွသာ ကမၻာ့လူသားအမ်ားစုက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ ကမၻာ့လူသားအားလံုးတို႔ အတြက္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ အထူးအားကုိးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု သိျမင္လာ ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္ကား ကြၽႏု္ပ္၏ ေတာင္းဆိုမႈပင္ျဖစ္ပါသတည္း။

ပူေလာင္ေနေသာ ကမၻာမွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ မီးသတ္သမားမ်ားသဖြယ္ ကိေလသာမီး၊ ေသာက မီး၊ စစ္မီးတု႔ိကို ၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ကမၻာ့ေရးရာမွာ ပါဝင္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာ့ေလာကကိုမီးဝိုင္း႐ႈိ႕ေသာလူေတြထဲမွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔မပါဝင္ႏိုင္ေပ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ လူသားတို႔ထံမွ ဘာကိုမွ်မေတာင္းဆိုၾကပါ။ သို႔ေသာ္ '' Jeal ousy ကို Joy ေျပာင္းၾကပါ။ Evil ကို Good သို႔ေျပာင္းၾကပါ။ Ignorance ကို Enlightenment သို႔ ေျပာင္းၾကပါ။ အဝိဇၨာမွ ဝိဇၨာသို႔ ေျပာင္းၾကပါ'' ဟူေသာ Change ကို တကယ္ပဲ ေတာင္းဆို လိုပါသည္။ သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာရွိၾကပါေစ။

ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ အဂၢမဟာပ႑ိတ၊
Ph.D., Litt.
သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္၊ စစ္ကိုင္း။

(ဟံသာဝတီဝဘ္ဆိုဒ္ မွတဆင့္ ေဖာ္ျပသည္။)

4 Comments:

မိုးခါး said...

အစ္မေရ
ဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္ ..
လိုအပ္ေနပါတယ္ ..
လူတိုင္းအတြက္ လိုအပ္ေနပါတယ္ ..

စည္သူ said...

အမေရ..
လာေရာက္ဖတ္ရွဴသြားပါတယ္

အသိေလးတစ္ခု ရသြားတယ္..

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.

ေအာ္.. ေမ့သြားလို႔..
ျပန္လာရင္ ဓါတ္ပံု မရိုက္လာနဲ႔ေနာ္... အဟိ။

ဂ်ဴနို said...

မဆုမြန္ေရ
ဆရာေတာ့္ ေဆာင္းပါး ဖတ္ရလို ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မအယ္

tg.nwai said...

ညီမေလး မဆုမြန္ေရ..ဒီေဆာင္းပါးေလး ေ၀မွ်ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါ..ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ႔ တကယ္႔လုိအပ္ေနတာေတြကို ထိထိမိမိ ေထာက္ျပေပးနုိင္ပါတယ္.. ကိုယ္႔တာ၀န္ကိုယ္ေက်ေအာင္ ေခတ္နဲ႔အညီ လုိတုိးပုိေလွ်ာ႔ လုပ္သင္႔တာ အမွန္ပါပဲ..