ေဘာင္းဘီအိတ္နွစ္ဘက္ထဲ လက္ထည့္ မ်က္နွာေလးတစ္ျခမ္း ခပ္ေမာ့ေမာ့ထားျပီး ခပ္မတ္မတ္ပံုစံေလးနဲ႕ ေစ်းဆိုင္တန္းေတြကို ေငးရင္း ေအးေအးလူလူ ေလ်ွာက္လာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလး။ သူ႕မ်က္နွာေလးက တဆိတ္ေတာ့ အရမ္းတည္လြန္းတယ္။ ဘီးကုတ္နဲ႕လွန္တင္ထားတဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္ျပန္႕တဲ့ နဖူးျပင္က ထင္းထင္းေလး။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးနဲ႕ လိုက္ဖက္လြန္းတဲ့ မ်က္နွာခပ္ရွင္းရွင္းေလး။ ရုတ္တရက္ မွင္သက္ ေငးေမာမိခ်ိန္မွာပဲ ျဖတ္ကနဲ ေရာက္လာတဲ့ အၾကည့္စူးစူးေလးေၾကာင့္ ကိုယ္ မ်က္နွာလႊဲရင္း ကမန္းကတမ္း ေကာ္ဖီခြက္ကို ေသာက္လိုက္တယ္။ မိန္းကေလးတန္မယ့္ မ်က္မွန္ေအာက္က ခပ္စုိက္စိုက္ ၾကည့္လာတဲ့ သူမရဲ့ အၾကည့္က စူးရဲလြန္းတာေတာ့ အမွန္ပင္။
ခ်က္ျခင္းဆိုသလို သူမ မ်က္နွာကို လႊဲျပီး ကိုယ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလ်ာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သာမာန္ မိန္းကေလးေတြ ထက္ ျမင့္မားတဲ့အရပ္ကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုက္ဆံရွင္းျပီး သူမ ေနာက္ ကေန မသိမသာ လိုက္လာမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ သူမေနာက္ကို လိုက္လာမိသလဲဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားခ်ိန္ မရလိုက္ပါဘူး။ ဖိနပ္ဆိုင္ေရွ႕မွာ သူမရပ္ေနပါတယ္။ ဒီဇုိင္းဆန္းဆန္းနဲ႕ လွပေသသပ္လြန္းတဲ့ အားကစား ဖိနပ္ခံုျမင့္ျမင့္ေလးေတြရဲ့ ဦးထိပ္ကို သူမရဲ့ လက္ညိဳးေလးနဲ႕ ထိတို႕ရင္း သူမရဲ့မ်က္နွာမွာ ျပံဳးေယာင္သန္း လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ မွာေတာ့ ကိုယ့္နွလံုးသားတစ္ခုလံုး ရုတ္တရက္ ေအးစက္သြားျပီး ထူးဆန္းစြာနဲ႕ ရင္ေတြ တဒိပ္ဒိပ္ ခုန္လာတာကို သတိထား မိလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ ဖုန္းေခၚသံေလးျမည္လာတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းအျဖဴေလးကိုထုတ္ကိုင္ျပီး စကားေျပာ လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္သြားမိပါတယ္။ သူက ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဖုန္းေလးကို နားနားကပ္ျပီး ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးက ရယ္ေမာေနတဲ့ အသြင္ေလးကို ျမင္ရေတာ့ ကိုယ္ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္ခုန္လူပ္ရွားမိေနပါျပီ။ သူမေရွ႕ကေန ျဖတ္ေက်ာ္ တက္ရင္း ကိုယ္ေခါင္းကုတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဘးဘီ၀ဲယာကို ၾကည့္ရင္း အကူအညီေတာင္းခ်င္သလို ပံုစံနဲ႕ သူမရဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။
တဆိတ္ေလာက္ ကူညီနိုင္မလားလို႕ အဂၤလိပ္လိုေမးေတာ့ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တည္သြားျပီ ရပါတယ္။ ေျပာပါ သူဘာကူညီရမလဲလို႕ ျပန္ေမးတဲ့ အဂၤလိပ္အသံထြက္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို အဆင့္ျမင့္တဲ့ ေလယူေလသိမ္းတစ္ခုပါ။ ကိုယ္လဲ ျမန္မာလို ဟိုေလ..ဘာေျပာရမလဲ မသိဘူး။ sorry .. ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္တဲ့ ေနရာကို သြားမလို႕ ရွာမေတြ႕လို႕လို႕ အဂၤလိပ္တစ္ပိုင္း ျမန္မာတစ္ပိုင္း ေျပာလိုက္တယ္။
သူမရဲ့ မ်က္ခံုးထူထူေလး တစ္ခ်က္ပင့္သြားျပီးမွ ယူက ျမန္မာလားလို႕ ေမးပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ရုတ္တရက္ ၀မ္းသာသြားတဲ့ပံုစံနဲ႕ ဟာ ညီမေလးက ျမန္မာလားလို႕ ခပ္သြက္သြက္ ေမးလိုက္တယ္။ သူမရဲ့မ်က္နွာေလး ျပံဳးသြားျပီး ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မ ျမန္မာပဲလို႕ ေျဖပါတယ္။ ကိုယ့္လက္ထဲမွာဘာမွ ပါမလာတာကို သတိထားမိပံုနဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္ခ်င္တာလားတဲ့။ ျပင္တဲ့ဆိုင္ လုိက္ရွာေနတာလို႕ေျပာလုိက္ေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ျမိဳ႕လည္က ကြန္ပ်ဴတာ ေမာလ္ကို သြားသင့္တယ္လို႕ ညႊန္းပါတယ္။ ေနာက္ သူမနဲ႕စကားေတြ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက ကိုယ္နဲ႕စကားေျပာရင္း လမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္ သူမရဲ့ပံုစံက ေစ်းဆိုင္တန္းေတြကို ေငးရင္း သက္ေတာင့္သက္သာပံုစံနဲ႕ပဲ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ လမ္းသြားေနသလို ေအးေအးလူလူ ရွိလွပါတယ္။
ကၽြန္မ ေကာ္ဖီေသာက္မယ္.နည္းနည္းေညာင္းျပီ.လို႕ ေျပာရင္း သူမက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ခုထဲကို ၀င္သြားပါတယ္။ ကိုယ္လဲ လိုက္၀င္ရင္း သူမေသာက္တဲ့ ေကာပူခ်ီနိုေကာ္ဖီနဲ႕ ကိုယ့္အတြက္ အေမရိကာနို ေကာ္ဖီအတြက္ ပိုက္ဆံရွင္းဖို႕ လုပ္ေတာ့ သူမက မုန္႕ေလးေတြ ကို လိုက္ၾကည့္ေနရင္းက မရွင္းပါနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာ ရွင္းမယ္လို႕ဆိုေတာ့ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ပါခင္ဗ်ာလုိ႕ေျပာေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ခပ္တည္တည္ ၾကည့္ရင္းက ခုနကတင္ ေကာ္ဖီေသာက္ထားတာ ဟုတ္လား ဆက္တိုက္ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ၾကာရင္ က်မ္းမာေရး ထိခိုက္မယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ အသံထြက္ျပီး ရယ္လိုက္ရင္းက နည္းနည္း ရွက္သြားမိတယ္။ ကိုယ္ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွာ ထုိင္ရင္း သူ႕ေနာက္လိုက္လာတာကို သူသိတယ္လို႕ သြယ္၀ိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တာပါပဲ။ အျမင္ စူးရွလြန္းတဲ့ သူမကို နည္းနည္းေတာ့ လန္႕သြားမိတယ္။
အဲ့ဒီ့ေန႕က သူမနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တစ္ခုမွာ အတူထိုင္ရင္း စကားေတြ ေျပာျဖစ္တယ္။ ေကာ္ဖီကို တစိမ့္စိမ့္ အရသာခံေသာက္ရင္းက တီးလံုးသံေလးေတြကို မ်က္စိေလးမွိတ္ျပီး နားေထာင္ေနတဲ့ သူမပံုစံေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက သူမကို ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ တကယ္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာမိတယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာသြားပါတယ္။
အဲ့ဒီ့ေန႕က လမ္းခြဲၾကတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့ဖုန္းနံပတ္ကို ကိုယ္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ခပ္စိုက္စိုက ္ၾကည့္ရင္းက ဖုန္းနံပတ္ေလးကို ရြတ္ျပပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ဖုန္းနံပတ္ေလး မွတ္ရင္း သူမရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ငံုၾကည့္ျပီး ဒီေန႕ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရတာေလးကို ကိုယ္တကယ္ေက်နပ္ပါတယ္လို႕ ေျပာေတာ့ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးလဲ ျပံဳးေယာင္သန္း သြားပါတယ္။ လက္၀ါးေလး ကို အသာေထာင္ျပရင္းက ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ သူမရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ကိုယ္ရပ္ၾကည့္ ေငးေမာက်န္ရစ္ခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့ရသလို ခ်န္ထားခံခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ဘာရယ္မဟုတ္တဲ့ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမူကို ခံစားလိုက္ရသလိုပါပဲ။
အမွတ္တမဲ့ ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆံုခြင့္ေလး ရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ေကာင္မေလးေရ။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆံုခ်ိန္ကေတာ့ တကယ့္ကို အထူးအဆန္းပါပဲ။ အလုပ္ေတြ ဆက္တိုက္ရူပ္ေနတာေၾကာင့္ ကိုယ္အလုပ္နားခ်ိန္ဟာ အျမဲတမ္း ညသန္းေခါင္ခ်ိန္ျဖစ္ေနေတာ့ သူမရဲ့ဖုန္းနံပတ္ေလးကို ၾကည့္ေနရင္းက သူမေလးအတြက္ အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္ေတာ့ပဲ သက္ျပင္းခ်ရင္းက အိပ္ယာ၀င္ျဖစ္လိုက္တာ မ်ားပါတယ္။
ဒီေန႕ေတာ့ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမူနဲ႕ဆိုင္တဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာစာတမ္းအတြက္ ကိုယ္က ဦးေဆာင္ျပီး ေဆြးေႏြးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေ၀းခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြကိုပါ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္လဲ တက္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြကို ပရိဂ်က္တာကတဆင့္ ကိုယ့္တို႕စုစည္းထားတဲ့ စာတမ္းကို စိတ္ပါလက္ပါ ေဆြးေႏြးေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ စိတ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စူးစိုက္ၾကည့္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ဘက္ကို မ်က္စိတစ္ခ်က္ ေ၀့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဗီဒီယိုကင္မရာအၾကီးၾကီးကို ကြယ္ျပီး ရိုက္ေနတဲ့ နားက်ပ္ေလး တပ္ထားတဲ မ်က္နွာေလး တစ္ျခမ္းကို အမွတ္မထင္ သတိထား လို္က္မိ ပါတယ္။
အစည္းအေ၀းျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကို သတင္းမီဒီယာေတြက ၀ိုင္းျပီး အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ကလဲ ေနာက္ အစိုးရပိုင္းက လူၾကီးေတြနဲ႕ ခ်ိန္းထားတာတစ္ခုအတြက္ အျမန္ေျပးရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနေတာ့ အားလံုးကို ခပ္တုိတိုျဖတ္ရင္း ထြက္ခြာဖို႕ ျပင္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕အတြက္ အခ်ိန္နည္းနည္းေလာက္ ေပးနိုင္မလားရွင္ ခပ္ေထာင့္ေထာင့္ ေလသံေလးနဲ႕ ေမးလာတဲ့ အသံကို ကိုယ္လွည့္မၾကည့္မိပဲ ေဆာရီးပါခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ အခု သြားရေတာ့မွာမို႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ဆက္သြယ္ရမယ့္ နံပတ္ေလး တစ္ခ်က္ယူထားေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အခ်ိန္ေပးနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ့္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္မွ ရုတ္တရက္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ကိုင္ထားရင္းက ကိုယ့္ကို ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ မျပံဳးမရယ္ သူမမ်က္နွာေလးကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ လူိင္းထန္သလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။
ကိုယ္အၾကာၾကီး သူမမ်က္နွာေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားျပီး ကိုယ့္ရဲ့ အတြင္းေရးမူးမေလး ကို ေခၚလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ အစည္းအေ၀းကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနမွ ေရာက္နိုင္မယ္လို႕ အေၾကာင္းၾကားေပးပါလုိ႕ ေျပာလိုက္ျပီး သူမကို ကိုယ္မင္းအတြက္ အခ်ိန္ ေပးပါမယ္လို႕ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူမက မ်က္နွာေလးကို မဲ့သလိုေလး ျပံဳးရင္းက သူမရဲ့ သတင္းေထာက္ကို ကိုယ့္ကို ေမးဖို႕ ေျပာပါတယ္။ ကင္မရာကိုင္ျပီး ကိုယ့္ကိုရိုက္ေနတဲ့ သူမရဲ့မ်က္နွာတည့္တည့္ကို ကိုယ္ၾကည့္ရင္း သူတို႕ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျဖလိုက္ပါတယ္။
အင္တာဗ်ဴးျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ပဲ ကင္မရာကို ျဖဳတ္သိမ္းေနတဲ့ သူမအနားကို ကိုယ္ သြားျပီး ကိုယ္မင္းနဲ႕ တစ္ခါေလာက္ ျပန္ဆံုခ်င္တယ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႕ ေမးေတာ့ အခုေတာင္ မိနစ္ပိုင္း ေတာင္ အခ်ိန္မေပးနိုင္တာ ျပန္ဆံုမယ့္အခ်ိန္ကို ေျပာေတာ့ ရယ္စရာၾကီးလို႕ ရယ္ျပီး ျပန္ေျပာလုိက္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ကိုယ္မခ်င့္မရဲနဲ႕ အံၾကိတ္ျပီး အိုေက ဒီည မင္းနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ တစ္ေနရာမွာဆံုမယ္ မင္းကိုယ့္ကို အခ်ိန္ျပန္ေပးရမယ္လို႕ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အိုေကေလ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ လို႕ေျပာျပီး သူမက သူ႕အဖြဲ႕ဆီကို ထြက္သြားပါတယ္။
ကုိယ္လဲ ကိုယ္ခရီးဆက္ရမယ့္ေနရာကို အေျပးအလႊားလွည့္ထြက္လာျပီးတစ္လမ္းလံုး အမွတ္မထင္ ္ျပန္ဆံုဆည္းခြင့္ အတြက္ တကယ့္ကို ၀မ္းသာေနမိပါတယ္။ ကိုယ့္အတြင္းေရးမူးမေလးက ကိုယ့္မ်က္နွာ ျပံဳးေနတာ မေတြ႕ဖူးတာမို႕ ဆရာ ဘာေတြ ဒီေလာက္သေဘာက်ေနတာလဲ ခါတိုင္းဆို အစည္းအေ၀းေတြ ဆက္တိုင္း မ်က္နွာက မူန္ကုတ္ေနတာပဲလို႕ ေျပာေတာ့ ေခါင္းအသာယမ္းျပရင္းက အသံထြက္ျပီး ရယ္လိုက္ပါတယ္။
တကယ္တမ္း အဲ့ဒီ့ေန႕က ကိုယ္အလုပ္ေတြ အကုန္လံုး ျပီးျပတ္ခ်ိန္ဟာ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ကိုယ္လံုး ပင္ပမ္းႏြမ္းလ်လြန္းတာေၾကာင့္ အခ်ိဳရည္ေသာက္ရင္းက သူမရဲ့ ဖုန္းနံပတ္ေလးကို အသာနွိပ္ရွာ လိုက္ပါတယ္။ ခလုတ္ကို နွိပ္သင့္ မနွိပ္သင့္ စဥ္းစားေနရင္းက သူမကို အရမ္းျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတြ႕ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတာနဲ႕ ခလုတ္ေလးကို အသာနွိပ္လိုက္ေတာ့ တူဆိုျပီး ဖုန္းျမည္သံနဲ႕အတူ တီးလံုးသံေလးေတြ ျမည္လာပါတယ္။ ရုတ္တရက္တီးလံုးသံေလးေတြ ရပ္သြားျပီ ဟဲလို..ဆိုတဲ့ အသံခပ္ေထာင့္ေထာင့္ေလး ကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သူမရဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရူရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဟဲလို..ဆိုျပီး သူမ ထပ္ေခၚေတာ့ ကိုယ္ ျပန္ထူးလုိက္ပါတယ္။
ကိုယ္ပါ...အရမ္းေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္..အခုမွ အလုပ္ျပီးလို႕ပါခင္ဗ်ာ လို႕ေျပာေတာ့ သူမက အသံထြက္ျပီး ရယ္ပါတယ္။ မခြင့္လႊတ္ပါဘူးတဲ့။ အခုထက္ထိ ကၽြန္မ ဘာမွ မစားရေသးဘူး ေစာင့္ေနတာလို႕ ျပန္ေျပာလုိက္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲ အရမ္းအံ့ၾသသြားတယ္။ ကိုယ္အခုထြက္လာခဲ့မယ္ ဘယ္မွာ ဆံုမလဲလို႕ေမးေတာ့ ညလံုးေပါက္ဖြင့္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလးတစ္ခုကို သူခ်ိန္းပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ကမမ္းကတမ္း ကားျပင္ခိုိင္းျပီး အျမန္ေမာင္းခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စားေသာက္ဆိုင္မွာ လူရွင္းေနပါတယ္။ သူမကို ရွာမေတြ႕လို႕ ဖုန္းေခၚမလို႕ ျပင္တုန္းမွာပဲ စက္အင္ဂ်င္သံ က်ယ္ေလာင္စြာနဲ႕ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္အၾကီးတစ္စီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမာင္း၀င္ လာတာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ သူမ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ သူမနားကို ကိုယ္ ေျပးသြားလိုက္ျပီး ေဟး မင္းဆိုင္ကယ္ေမာင္းတာ ၾကမ္းလွခ်ည္လား တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေမးေတာ့ ဘာမွ မေျပာပဲ သူမက မ်က္ခံုးပင့္ျပီး ရယ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မဗိုက္ဆာျပီေလကြယ္လို႕ သူမေျပာရင္းက ကိုယ္နဲ႕သူနဲ႕ ညစာကို မွာၾကပါတယ္။ အစားအစာေတြ ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ဗိုက္ဆာဆာရွိတာနဲ႕ စကားမေျပာပဲ အားရပါးရ စားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ေတာ့ အလုပ္ပင္ပမ္းလာတဲ့အခ်ိန္ကိုယ့္ ခ်စ္သူနဲ႕ အတူစားခြင့္ရတဲ့ တကယ့္ကို အရသာရွိလွတဲ့ ညစာေလးပါ။ စပ်စ္၀ိုင္ကို အသာေလး မ်က္စိမိွတ္ျပီး အရသာခံ ေသာက္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေငးေမာၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ေနာက္မွ သူမ နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ ကိုယ္စီရဲ့ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ မိသားစုနဲ႕ ပတ္သတ္တာေတြ စကားလက္ဆံုက်ျဖစ္ ပါတယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႕ ေနလာလိုက္တာ သတိထားမိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မနက္ေလးနာရီေလာက္ရွိေနပါျပီ။
ျပန္ဖို႕ နုတ္ဆက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူမက ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္ကို ခ်ာကနဲ ေက်ာခိုင္းျပီး ဆိုင္ကယ္ဆီကို ခပ္မတ္မတ္ ေလ်ာက္သြားျပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းဖို႕ အသင့္ျပင္ခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္သူမအနားကို သြားရပ္မိပါတယ္။
ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္စြပ္ခါနီး ကိုယ္ေရာက္လာေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ငဲ့ၾကည့္ပါတယ္။ ေခါင္းကို ဆတ္ျပီးေမးေတာ့ ကိုယ္ သူမကို အၾကာၾကီး စိုက္ၾကည့္ရင္းက ဆုိင္ကယ္ကို သတိနဲ႕ေမာင္းေနာ္ ဒီေန႕ညေလးအတြက္ ကိုယ့္ေဘးမွာ ေနေပးတာ တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူမက မ်က္နွာေလးကို မဲ့သလိုေလး ျပံဳးရင္းက ဟုတ္ကဲ့ပါလို႕ ေျဖျပီး ဟဲလ္မတ္ကို စြပ္ျပီး ဆိုင္ကယ္ကို တရၾကမ္း ေမာင္းထြက္သြားပါတယ္။ သူမရဲ့ ဆိုင္ကယ္ေနာက္ျမီးကို ေငးၾကည့္ရင္းက ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ဟာျပီး က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ကားေပၚ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ ေမာေမာနဲ႕ လံုး၀ အိပ္ေမာက်သြားျပီျဖစ္ပါတယ္။
အခုခ်က္ျခင္း ခရီးထြက္ရမယ္ ဟုတ္လား ကိုယ္လဲ မသိရပါလားလို႕ ကိုယ့္အတြင္းေရးမူးမေလးကို ေမးေတာ့ ဟုတ္တယ္ ဆရာ နွစ္ပတ္ၾကာမယ္ အကုန္လံုးစီစဥ္ျပီးျပီ ျပီးတာနဲ႕ ေနာက္တစ္ေနရာကို ခရီးဆက္ရမယ္။ အခ်ိန္ဇယားေတြနဲ႕ ခရီးစဥ္ေတြကို ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္နဖူးကို လက္ေထာက္ျပီး စဥ္းစားေနပါတယ္။ သူမကို ဘယ္လို နုတ္ဆက္ရမလဲဆိုတာ ေတြးျပီး အခု အျပင္ခဏထြက္မယ္လုိ႕ေျပာေတာ့ ေလယာဥ္ခ်ိန္က အရမ္းကပ္ေနျပီဆရာတဲ့။ ကိုယ္မ်က္နွာ ပ်က္သြားေတာ့ ဒါေပမယ့္ တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ရမယ္ထင္တယ္လို႕ ေျဖလိုက္ခ်ိိန္မွာပဲ ကိုယ္ခ်က္ျခင္း အလုပ္ခန္းကေန အျပင္ကို ထြက္လိုက္ပါတယ္။ ဖုန္းနံပတ္ေလးကို နွိပ္ေတာ့ Busy ေနတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ဆက္ခါ ဆက္ခါ နွိပ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းေလးက လံုး၀ ပိတ္သြားပါတယ္။ အခန္းထဲကို ျပန္၀င္လာျပီး ကိုယ္ ထုိင္ခံုေနွာက္ကို မွီထိုင္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိပါတယ္။
ေလယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ အလုပ္မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ နုတ္ဆက္စကားဆိုရင္း အထဲကို ၀င္လာေတာ့ ေလယာဥ္ကို တက္ဖို႕ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ေနရာမွာရွိတဲ့ မွန္သားျပင္ၾကီးေတြ အျပင္ဘက္က အတက္အဆင္း လုပ္ေနတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကို ေငးေမာေနမိပါတယ္။ ေျပးလမ္းေပၚ ထိုးတက္ျပီး ေလယာဥ္ဘီး ေခါက္သိမ္းသံ ဒုတ္ဒုတ္ဆိုတဲ့ အသံၾကားလုိက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ တိမ္လႊာေတြကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက သူမရဲ့ ပံုစံေလးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာေတာ့ စိတ္ထဲ နာက်င္လာတာနဲ႕ မ်က္စိကို တင္းတင္းမွိတ္ ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ခရီးစဥ္ေတြ ဆက္တုိက္သြားေနရင္းက လူေရာ စိတ္ေရာ ပင္ပမ္းလွတာမို႕ အျပင္းဖ်ားဖ်ားပါေတာ့တယ္။ ေဆးရံုမွာ တက္ျပီး အနားယူသင့္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ သီးသန္႕ခန္းေလးထဲမွာ ေဆးကုသမူခံေနတဲ့အခ်ိန္ ၀ရံတာေလးမွာ ရပ္ျပီး ၾကည့္ေနတုန္း အေရးေပၚကားတစ္စီး ေဆးရံုဆင္၀င္ေအာက္ကို ဆိုက္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေအာက္မွာ ေဆးရံု အေရွ႕ျမက္ခင္းျပင္ကို ဆင္းျပီး ေနေရာင္ျခည္ခံဖို႕ ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္ မဆံုျဖစ္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကို ေရးၾကီးသုတ္ျပာပံုစံနဲ႕ ေကာင္တာမွာ ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္ကိုျမင္ေတာ့ သူေျပးလာတယ္ မင္းေဆးရံုတက္ေနတာလားတဲ့ ေအး ငါ နွလံုးက သိပ္အလုပ္မလုပ္လို႕ ခဏ အလုပ္နားျပီး ေဆးရံုမွာ အနားယူေနတာလို႕ေျဖလိုက္တယ္။
မင္းကေရာဆိုေတာ့ သက္ျပင္းခ်ျပီး ငါ့ညီမေလးတစ္ေယာက္ပါကြာ ဆိုင္ကယ္အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္လို႕ အဲ့တာ ေဆးရံုကို ေျပးလာၾကည့္တာ အခု ခြဲခန္းထဲမွာတဲ့။ အေျခအေနေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးထင္တယ္။ ဟုတ္လား မ်က္စိထဲမွာ ဆုိင္ကယ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းတတ္တဲ့ သူမပံုစံကို ျမင္ေယာင္မိျပီး ရင္ထဲမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ စူးေအာင့္လာပါတယ္။ ဟုတ္လား ခဏေလး ဟိုမွာ ဆရာ၀န္ထြက္လာျပီ ေျပာေျပာဆိုဆို ေျပးထြက္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေနာက္ေက်ာကို ေငးၾကည့္မိပါတယ္။ ေနာက္ အသာေလး လွည့္ထြက္လာရင္း ျမက္ခင္းျပင္စပ္က ခံုတန္းေလးမွာ ထိုင္ရင္း ဖုန္းနံပတ္ေလးတစ္ခုကို နွိပ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကားေနက်အတိုင္း ဖုန္းပိတ္ထားတယ္ လုိ႕ စက္က ျပန္ေျဖသံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းက သစ္ပင္အုပ္အုပ္ကိုေငးေမာၾကည့္ရင္းက သက္ျပင္းေမာ ခ်မိပါတယ္။
ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္တဲ့အရိပ္ေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း။ ေတာ္ေသးတယ္ ကြာ ဘာမွ မျဖစ္တာ ေျခေထာက္နဲ႕လက္ေတာ့ အရိုးထိသြားတယ္ေျပာတယ္ လနဲ႕ခ်ီျပီး အနားယူရမယ္တဲ့ အဲ့တာမွ လည္း ေကာင္မေလး အနားယူျဖစ္မယ္ နို႕မို႕ရင္ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခမ္း အလုပ္လုပ္တာကြ။ လံုး၀ မနားဘူး။ သူ႕စိတ္ကို သူ ျပန္ျပီး ညွင္းဆဲေနသလိုပဲ။ ဟုတ္လား သူက ဘာအလုပ္လုပ္လဲ။ သူက ရုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေထာက္ေလ။ မင္း သူ႕နံမည္ သိလား။ သူေလ..အံၾသစိတ္နဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕အတူ ကိုယ္လူပ္လူပ္ရွားရွားျဖစ္သြားတယ္။
ေနာက္မွ စိတ္ကို ထိန္းျပီး သူမအေၾကာင္း သိလိုစိတ္နဲ႕ မင္းနဲ႕သူနဲ႕က သိတာၾကာျပီလား။ သိတာၾကာျပီလား ဆိုေတာ့ သူငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆိုပါေတာ့ကြာ။ သူက အရမ္းစိတ္ၾကီးတယ္ ထက္လဲ ထက္တယ္။ မဟုတ္မခံစိတ္ ျပင္းတယ္ကြ။ သူ႕မိဘေတြက ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာၾကတယ္။ အခု သူက မိဘေတြနဲ႕လည္း အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားတယ္။ အေမြျဖတ္ခံရျပီးကတည္းကပဲ။ ဟုတ္လား ဘာျဖစ္လို႕လဲ။ သူတို႕ သေဘာမတူတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႕ယူလို႕ေလ။
မ်က္စိထဲ ျပာကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ရုတ္တရက္ထိုးေအာင့္လာျပီး အသက္ရူရပ္မတတ္ျဖစ္သြားလို႕ ရင္၀ကို လက္ဖေနာင့္နဲ႕ ဖိလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ရုတ္တရက္စကားကို ရပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လဲ သူငယ္ခ်င္း ေဆာရီးေဆာရီး ငါဘာေတြ ေျပာမိမွန္းမသိဘူး စိတ္မခ်မ္းမသာစရာေတြ။ ရပါတယ္ကြ ေျပာပါ ငါစိတ္၀င္စားတယ္။ အခုသူက အိမ္ေထာင္နဲ႕လား။ မဟုတ္ဘူး သူ႕ေကာင္ေလးက ဆံုးသြားျပီ။ ဟင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေထာင္ထဲမွာ ဆံုးတာေလ။ ေထာင္ထဲမွာ နွစ္ၾကီးက်တာ နွိပ္စက္ခံရတဲ့ ဒဏ္နဲ႕ပဲ ဆံုးသြားတာ ။ အဲ့ကတည္းက သူ အျပင္ကို ထြက္လာတာ အခုထက္ထိ ျမန္မာျပည္ကိုလည္း မျပန္ဘူး သူ႕မိဘေတြနဲ႕လည္း မဆက္သြယ္ဘူး။ ငါတို႕ပဲရွိတာဆိုေတာ့ တစ္ခုခုဆို ငါတို႕လိုက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတာေပါ့ကြာ။
သူ႕ေကာင္ေလးက ဘာျဖစ္လို႕ ေထာင္က်တာလဲ။ အင္း တကယ္ေတာ့ သူနဲ႕ေကာင္ေလးနဲ႕က သူငယ္ခ်င္းအရင္းခ်ာေတြကြ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္လည္း သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္။ သူတုိ႕တကၠသိုလ္ တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးက ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္တယ္။ ေကာင္မေလးက အဲ့အေရးအခင္းမွာ ဗီဒီယိုနဲ႕မွတ္တမ္းတင္ျပီး အျပင္ကို ျဖန္႕ေပးတယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္ေလး အဖမ္းခံရေတာ့ သတင္းေတြ အျပင္ေရာက္တဲ့ကိစၥေတြပါစြဲခ်က္တင္ျပီး ေထာင္ နွစ္၂၀ေက်ာ္ေလာက္ ခ်ခံလိုက္ရတယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္မေလးက ေထာင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးကို ေထာင္၀င္စာေတြ႕နိုင္ေအာင္ လက္ထပ္မယ္လို႕ သက္ဆိုင္ရာကို ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲ့တာ ေကာင္မေလး မိဘေတြက ဘယ္လက္ခံမလဲ ေနာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေျခအေနတင္းမာျပီး ေကာင္မေလးက အတင္းလုပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့ ေကာင္မေလး မိဘေတြက အေမြျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္မေလးက သက္ဆိုင္ရာက ခြင့္ျပဳခ်က္ရဖို႕ေစာင့္ေနတုန္း ေကာင္ေလးက ဆံုးသြားတာ. အတြင္းေၾကဒဏ္ရာေတြလို႕ေျပာတယ္ ေကာင္မေလးနဲ႕ပတ္သတ္တာကို ေမးေတာ့ မရလို႕ ရိုက္စစ္တာကေန လက္လြန္သြားတာေျပာတယ္ အဲ့ကတည္းက သူ ထြက္သြားတာ အျပင္ကို။ သူလူေတြနဲ႕ လံုး၀ မဆက္သြယ္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးကို ေပးထားတဲ့ ကတိအတိုင္း သူ ဗီဒီယိုသတင္းေထာက္ေတာ့ ဆက္လုပ္တယ္။ အလုပ္ကလြဲရင္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနေလ့ရွိတယ္ကြ။ အခုလည္း ဆိုင္ကယ္ေမွာက္တာ ခဏခဏပဲ ။ငါက သူ႕ေနာက္လုိက္ ရွာရတာ ေမာျပီ။ အေရးေပၚကြန္တက္နံမည္မွာ ငါ့နံမည္ေပးထားတာပဲ ကံေကာင္းလွျပီ သတ္မွတ္ပါတယ္ကြာ။ စကားေတြ ဆက္တုိက္ေျပာျပီး အေတြးကိုယ္စီနဲ႕ ျငိမ္ေနျပီးမွ ငါသူ႕ကို လုိက္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မင္းငါ့ကို ခြင့္ျပဳပါလို႕ေျပာေတာ့ ရတယ္ လိုက္ခဲ့ေလဆိုေတာ့ ေဆးရံုအေဆာက္အဦးထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ပတ္တီးေတြ အေဖြးသားနဲ႕ နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခဳိ႕က္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ သူမမ်က္နွာေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ သနားစိတ္ေတြ ၀င္လာမိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေဆးဗူးေလးေတြ သယ္လာရင္း ငါခန ဆရာမကို သြားေမးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ မင္းခနေလးေစာင့္ေပးလို႕ ေျပာရင္း ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေဘးခံုေလးမွာ ထုိင္ရင္း သူမမ်က္နွာကို တစိမ့္စိမ့္စိုက္ၾကည့္မိပါတယ္။ သူမ ခဏေနေတာ့ လူးလြန္႕လာပါတယ္ မ်က္လႊာေလးက ေျဖးေျဖးခ်င္းပြင့္လာေတာ့ သူ ကိုယ့္ကိုလည္း ျမင္ေရာ မ်က္လံုးေလးက ျပဴးသြားပါတယ္။ ေနာက္ အၾကာၾကီး ကိုယ့္ကို စူးစုိက္ၾကည့္ျပီးမွာ ရုတ္တရက္ မ်က္လံုးက အေရာင္ေျပာင္းသြားျပီး ကိုယ့္ကို မ်က္နွာလႊဲလိုက္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္မွန္းမသိေတာ့ ကိုယ္လဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းက ျပန္၀င္လာျပီး. ေက်းဇူးရွင္ေလး နိုးျပီလား ညည္းအနားယူရမယ္ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ပါမစ္ပိတ္တယ္ ညေနက်ရင္ ညည္းအစ္မလာလိမ့္မယ္ အခု သူက ကေလးေတြ ေက်ာင္းပို႕ဖို႕ လုပ္ေနလို႕ ဟုတ္လား။ ေဆးေသာက္ရမယ္အခု ေအာ္ ဒါနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးရမယ္ ဒါ အစ္ကိုသူငယ္ခ်င္း ေနာင္မင္းျမတ္တဲ့ ဒါ ငါ့ရဲ့ ညီမဆိုးေလးေပါ့ နံမည္က ဆုေမေအာင္တဲ့။
မသိခ်င္ပါဘူး တဲ့ မ်က္နွာကို လႊဲထားရင္းက ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေလသံနဲ႕ေျပာေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာျဖစ္သြားျပီး ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕ေမးလိုက္ပါတယ္။ ေအးေအး ဒါဆို ငါတို႕သြားမယ္ ညေန မင္းအစ္မ လာမယ္ေနာ္ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ ကိုယ့္လက္ကို ဆြဲေခၚျပီး အျပင္ေရာက္ေတာ့မွ သူငယ္ခ်င္း သူက ဒီလိုပဲ သူစိမ္းေတြဆို သိပ္စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာဘူးကြ။ ကိုယ္လဲ ရွက္ျပံဳးျပံဳး မိပါတယ္။
ညေနေနရီရီခ်ိန္ေလးမွာ ၀ရံတာေလးမွာ ထြက္ရပ္ရင္း သူမအေၾကာင္းကို ကိုယ္ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ သူမရဲ့ေကာင္ေလးအေပၚ ခံစားခ်က္ေတြ အခုခ်ိန္ေလာက္အထိ နာက်င္ေနတုန္းပဲရွိမယ္လို႕ ေတြးမိေတာ့ ေဖးမၾကင္နာခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဘာျဖစ္လို႕ သူ႕အေပၚမွာ ေျပာင္းလဲသြားသလဲဆိုေတာ မေတြးမိဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။
အခန္းတံခါးကို ခပ္ဖြဖြေလး ေခါက္ေတာ့ ဘာတုန္႕ျပန္သံမွ မၾကားရဘူး။ အဲ့တာ တံခါးကို အသာေလး ဖြင့္လုိက္ေတာ့ ပြင့္သြားပါတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ ေက်ာကို ေခါင္းအံုးေလးေတြ ခုထားျပီး ထုိင္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ကုိ ေငးၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ျမင္ေတာ့ ကိုယ္ ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ မရယ္မျပံဳးမ်က္နွာတည္တည္ေလးနဲ႕ ကိုယ့္ကို လွမ္းၾကည့္ျပီး မ်က္နွာကို ခ်က္ျခင္း လႊဲလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကုတင္ေဘးနားမွာ သြားရပ္ျပီး သူမမ်က္နွာကို ငံု႕ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ လုိတာထက္ပိုျပီး စိမ္းကားသြားတဲ့ သူမရဲ့အမူအယာေတြေအာက္မွာ ကိုယ္ရင္ထဲမွာ အရမ္းနာက်င္ရတာအမွန္ပါ။
ဆုေမ.အၾကင္နာၾကီးစြာနဲ႕ ေခၚလုိက္တဲ့ ကိုယ့္ေလသံကို ကိုယ္ေတာင္ အံ့ၾသမိတယ္။ သူရုတ္တရက္ ကိုယ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လာပါတယ္. ဘာျဖစ္လို႕ ကိုယ့္ကို ဒီလိုဆက္ဆံတာလဲ ကိုယ္နဲ႕မင္းနဲ႕က မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား...သူမ မ်က္နွာေလးကို ျပန္လွည့္ထားျပီး ဘာတစ္ခြန္းမွ ဆက္မေျပာပါဘူး။ သူမကို အၾကာၾကီး ရပ္ၾကည့္ေနျပီးမွ ကိုယ္တစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး..ေျပာျပီး သူမရဲ့အမူအယာအတြက္ မခံစားနိုင္ေတာ့လို႕ ကိုယ္လွည့္ထြက္မိတယ္။
သူမဆီက အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာပါတယ္။ တကယ္ပဲ မိတ္ေဆြေတြလို႕ သေဘာထားခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာၾကီး ဘာျဖစ္လို႕ မဆက္သြယ္သလဲ ေအာင့္ကို လူေတြက လိုတဲ့အခ်ိန္ ဆက္သြယ္ မလိုတဲ့အခ်ိန္ ပစ္ထား အဲ့လို သေဘာထားမယ့္ မိတ္ေဆြမ်ိဳးကို မခင္ခ်င္ဘူး..မာေက်ာေက်ာေလး ေျပာလာတဲ့ သူမရဲ့စကားလံုးေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ ျပံဳးမိပါတယ္။ သူမနားကို ျပန္သြားရပ္ရင္းက ရင္ထဲမွာ ခ်စ္ျမတ္နိုးစိတ္ေတြ ၀င္လာလို႕ စိတ္လြတ္သြားျပီး သူမရဲ့ ု ဆံပင္ေလးကို အသာေလး ပြတ္လိုက္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေလးကို က်ဴပ္ဆက္သြယ္တယ္ေလ ဖုန္းက ဘယ္လိုမွ ဆက္လို႕မွ မရတာပဲလို႕ ေျပာေတာ့ သူမရဲ့ မ်က္ေစာင္းလွလွေလး ကို ကိုယ္ရလိုက္ပါတယ္။ အိုေကေလ ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္မ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္တဲ့။ ေနာက္သူမ ရယ္ပါတယ္။
အခန္းေလးထဲမွာ သူမေဘးနားမွာ ထိုင္ရင္း စကားေတြ အၾကာၾကီးေျပာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ ေသာက္ထားတဲ့ ေဆးအရွိန္နဲ႕ အိပ္ေမာက်သြားတဲ့ သူမ မ်က္နွာေလးကို တစိမ့္စိမ့္ေငးေမာၾကည့္ရင္း ကိုယ္အခန္းကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ၀ွီးခ်ဲေလးေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္တြန္းရင္း ျမက္ခင္းျပင္ စိမ္းစိမ္းေလးေပၚမွာ ေနပူဆာလံူရင္း စကားေတြ ေျပာၾက ေန႕လည္စာ အတူစားရင္း ရယ္စရာေတြေျပာၾက ညဘက္မွာ ေရာက္တက္ရာရာ စကားေတြေျပာရင္း တီဗီအတူၾကည့္ရင္းနဲ႕ ေဆးရံုေပၚက အနားယူရမယ့္ အခ်ိန္ေတြကို နွစ္ေယာက္သား ကုန္လြန္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဆးရံုက ဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နွစ္ေယာက္သား ရဲ့ အေပ်ာ္ခ်ိန္ေတြ ရပ္တန္႕သြားသလို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ သူမရဲ့ေနရာေလးကိုေတာ့ သိခြင့္ရလို္က္ပါတယ္။ ကိုယ္လာလည္လို႕ရမလားလို႕ေမးေတာ့ ခဏေတာ့ ေတြေတြေလး စဥ္းစားဟန္ျပဳျပီးမွ ရပါတယ္ လာခဲ့ပါတဲ့။
သူမရဲ့အခန္းေလးဟာ တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက သံုးထပ္တိုက္ေလးရဲ့ အေပၚဆံုးလႊာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ အကုန္လံုးနီးပါးက မွန္သားျပင္ခ်ပ္ေတြျဖစ္ျပီး တစ္ခန္းလံုးအျပည့္နံရံေတြမွာ သူမရဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။ ေနာက္ သူမနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးေနတဲ့ ရယ္စရာ စတိုင္လ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေလးေတြ ထုတ္ျပီး ရိုက္ထားတဲ့ပံုေလးေတြကလဲ ကားခ်ပ္ၾကီးေတြနဲ႕ ခ်ိတ္ထားပါတယ္။
အခန္းေလးထဲမွာ အေသးစားရုပ္ရွင္ျပစက္လို စက္အၾကီးၾကီးဆင္ထားျပီး ေဆာင္းေဘာက္စ္အၾကီးေတြလဲ ထားထားပါတယ္။ ေနာက္ ဗီဒီယိုကင္မရာ ေဒါက္တိုင္ စက္ၾကိဳးေတြ စတဲ့ နည္းပညာဆိုင္ရာ ပစၥည္းေတြကေတာ့ ခမ္းလံုးျပည့္ပါပဲ။ သိပ္ျပီး မိန္းမဆန္ဆန္ အလွဆင္ထားတာ မရွိေပမယ့္ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ အေနာက္တိုင္းဆန္တဲ့ အျပင္အဆင္မ်ိဳးနဲ႕အလွဆင္ထားတဲ့ အခန္းေလးပါ။ သူမရဲ့ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ျပဳစုေပးမယ့္ အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေန႕တိုင္းလာျပီး လုပ္ကိုင္ေပးေနတာျဖစ္ေပမယ့္ ညဘက္မွာေတာ့ သူမတစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့ရွိပါတယ္။
သူမရဲ့အခန္းေထာင့္မ်က္နွာစာ နွစ္ခုမွာ ၀ရံတာေလးနွစ္ခုပါရွိပါတယ္။ လအရမ္းသာတဲ့ညေတြ ၾကယ္ေတြ အစံုလင္းတဲ့ ညေတြဆိုရင္ ဒရင္းမ္ဘတ္ေလးေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းရင္း သူမ မိုးေကာင္ကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္ေလ့ရွိတယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႕သူနဲ႕ ၀ရံတာေလးမွာ ထိုင္ရင္း စကားလက္ဆံု အျမဲက်ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္က ေျပာတာမ်ားျပီး သူမကေတာ့ မရယ္မျပံဳးမ်က္နွာေလးနဲ႕ နားေထာင္ေလ့ရွိပ္ါတယ္။ သူမ သေဘာက်လို႕ ျပံဳးလိုက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ရယ္လိုက္ရင္ေတာ့ သြားေဖြးေဖြးေလးေတြ ေပၚေအာင္ကို အသံထြက္ျပီး ရယ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ကိုယ့္ရင္ထဲက အၾကင္နာေတြနဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ အန္ထြက္လာတဲ့ေန႕ကေတာ့ မိုးသည္းသည္းမည္း ရြာသြန္းတဲ့ေန႕ေလးတစ္ေန႕ပါ။ အဲ့ေန႕က ကိုယ္ အလုပ္ခန္းကို ကားနဲ႕ထြက္လာတုန္း မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေတာ့ ကားလမ္းေတြ ပိတ္ဆို႕က်ပ္ေနပါတယ္။
ကားတန္းၾကီးကို စိတ္မရွည္သလို ကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း ကိုယ့္ကားနံေဘးကေန ပြတ္ျပီး ေမာင္းထြက္ဖို႕ ဆိုင္ကယ္ဦးကို လွည့္ေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္သမားကို ျမင္ေတာ့ ကိုယ္အသာေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမျဖစ္ေနပါတယ္။ သူမရဲ့ဆိုင္ကယ္နဲ႕ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ကိုယ္မွတ္မိေနပါတယ္။ ကိုယ့္ကားေဘးကေန ေက်ာ္ထြက္ျပီး ေဘးလမ္းကို ခ်ိဳးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားတစ္စီးက အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လာေတာ့ သူမဆုိင္ကယ္ကို ခ်ိတ္မိသြားပါတယ္။ မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေနတဲ့အတြက္ ဘရိတ္မမိ ပဲ ဆိုင္ကယ္နဲ႕လူနဲ႕ တရြတ္ဆြဲျပီး တေစာင္းလဲသြားပါတယ္။
ကိုယ့္မ်က္စိထဲ ျပာကနဲျဖစ္သြားျပီး ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ျပီး မိုးေရထဲက ထြက္သြားျပီး လဲက်သြားတဲ့ သူမကို ေပြ႕ျပီး ေအာ္လိုက္ပါတယ္။ သူမကလဲ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္းရုန္းထြက္ျပီး ကုန္းရုန္းထပါတယ္။ ေနာက္ ကိုယ္သူမရဲ့ ဆုိင္ကယ္ကို ထူျပီး လမ္းေဘးမွာ သြားရပ္လိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ခတ္ျပီး သူမကို အတင္းေပြ႕ခ်ီျပီး ကားထဲကို ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မီးပိူင့္ကလဲ စိမ္းသြားျပီမို႕ ကားတန္းကလဲ ေရြ႕လ်ားသြားပါတယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ သူမ ကိုယ့္မ်က္နွာကို ျမင္ပံုရပါတယ္။ ဘာမွစကားမေျပာပဲ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ရင္း ကိုယ္ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းေနေတာ့ သူမလဲ ဘာမွ မေျပာပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလး လိုက္လာပါတယ္။
သူမရဲ့ တိုက္ခန္းကို ဦးတည္ေမာင္းျပီး ေပၚတီကိုေအာက္ေရာက္ေတာ့ သူမ ဆင္းဖို႕ၾကိဳးစားေပမယ့္ ေျခေထာက္က ေထာက္မရပဲျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။ ကိုယ္လဲ သူမကို ေပြ႕ခ်ီျပီး အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္။ အခန္းေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚကို ပစ္ခ်ျပီး ကိုယ္ခါးေထာက္ျပီး သူ႕ကို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးၾကည့္ပါတယ္။ သူမ အ၀တ္လဲေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ျပီး ေရေႏြးပူပူေလးနဲ႕ အတူ သူမကို တိုက္ပါတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးခ်မ္းလို႕ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲ အရမ္းခံစားလာရတာနဲ႕ စိတ္လြတ္သြားျပီး သူမတစ္ကိုယ္လံုးကို ကိုယ္တင္းေနေအာင္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ငါၾကာရင္ မင္းဒီလိုေတြ လုပ္တာနဲ႕ေသမယ္ သိလား ဆုေမလို႕ေျပာျပီး ကိုယ္သူ႕ကို အတင္းေထြးေပြ႕ထားေတာ့ သူမက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ ျငိမ္သက္ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ပုခံုးစြန္းမွာ စိုစြတ္လာေတာ့ သူမမ်က္နွာကို အတင္းဆြဲေမာ့တဲ့အခါမွာေတာ့ မ်က္ရည္စေတြ စြန္းထင္ေနတဲ့ သူမကို ျမင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမမ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးကို နမ္းရိူက္ရင္း ကိုယ္ပါ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး လိူင္းထန္သလို ခံစားလာရျပီး သူမနဲ႕အတူ မ်က္ရည္က်မိပါတယ္။ မင္းသိလား ငါမင္းကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ မင္းသိလား မင္းကို ငါစိုးရိမ္ရတာေတြ ပူပင္ရတာေတြအတြက္ ၾကာရင္ ငါေသမယ္ လို႕ တတြတ္တြတ္ေျပာမိပါတယ္။ ေနာက္ သူမကလဲ ကိုယ့္ကို တင္းေနေအာင္ ျပန္ဖက္တြယ္ထားပါတယ္။ ေနာက္မွ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့ ကၽြန္မကို အခုလို ခ်စ္တဲ့အတြက္ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့။
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ေသာက္ေဆးအရွိန္နဲ႕ ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူမမ်က္နွာေလးကို တစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဆံစေလးကို အသာေလး နမ္းရိူက္မိပါတယ္။ တကယ့္ပီဘိကေလးတစ္ေယာက္လို အျပစ္ကင္းလွတဲ့သူမေလး တစ္ေယာက္တည္း မိဘရဲ့ရင္ခြင္မဲ့ သူစိမ္းေတြရဲ့အလည္မွာ ရပ္တည္ေနရတာ သူမရဲ့အထီးက်န္မူေတြ နာက်င္ခံစားမူေတြအတြက္ အတူ မ်ွေ၀ခံစားေပးမယ္ သူမကို တစ္သက္လံုးအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးသြားမယ္လို႕ ရင္ထဲမွာ ပိုင္နိုင္စြာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ကို မ်က္နွာသာမေပးခဲ့ပါဘူး။.......
ခ်က္ျခင္းဆိုသလို သူမ မ်က္နွာကို လႊဲျပီး ကိုယ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလ်ာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သာမာန္ မိန္းကေလးေတြ ထက္ ျမင့္မားတဲ့အရပ္ကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုက္ဆံရွင္းျပီး သူမ ေနာက္ ကေန မသိမသာ လိုက္လာမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ သူမေနာက္ကို လိုက္လာမိသလဲဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားခ်ိန္ မရလိုက္ပါဘူး။ ဖိနပ္ဆိုင္ေရွ႕မွာ သူမရပ္ေနပါတယ္။ ဒီဇုိင္းဆန္းဆန္းနဲ႕ လွပေသသပ္လြန္းတဲ့ အားကစား ဖိနပ္ခံုျမင့္ျမင့္ေလးေတြရဲ့ ဦးထိပ္ကို သူမရဲ့ လက္ညိဳးေလးနဲ႕ ထိတို႕ရင္း သူမရဲ့မ်က္နွာမွာ ျပံဳးေယာင္သန္း လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ မွာေတာ့ ကိုယ့္နွလံုးသားတစ္ခုလံုး ရုတ္တရက္ ေအးစက္သြားျပီး ထူးဆန္းစြာနဲ႕ ရင္ေတြ တဒိပ္ဒိပ္ ခုန္လာတာကို သတိထား မိလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ ဖုန္းေခၚသံေလးျမည္လာတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းအျဖဴေလးကိုထုတ္ကိုင္ျပီး စကားေျပာ လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္သြားမိပါတယ္။ သူက ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဖုန္းေလးကို နားနားကပ္ျပီး ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးက ရယ္ေမာေနတဲ့ အသြင္ေလးကို ျမင္ရေတာ့ ကိုယ္ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္ခုန္လူပ္ရွားမိေနပါျပီ။ သူမေရွ႕ကေန ျဖတ္ေက်ာ္ တက္ရင္း ကိုယ္ေခါင္းကုတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဘးဘီ၀ဲယာကို ၾကည့္ရင္း အကူအညီေတာင္းခ်င္သလို ပံုစံနဲ႕ သူမရဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။
တဆိတ္ေလာက္ ကူညီနိုင္မလားလို႕ အဂၤလိပ္လိုေမးေတာ့ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တည္သြားျပီ ရပါတယ္။ ေျပာပါ သူဘာကူညီရမလဲလို႕ ျပန္ေမးတဲ့ အဂၤလိပ္အသံထြက္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို အဆင့္ျမင့္တဲ့ ေလယူေလသိမ္းတစ္ခုပါ။ ကိုယ္လဲ ျမန္မာလို ဟိုေလ..ဘာေျပာရမလဲ မသိဘူး။ sorry .. ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္တဲ့ ေနရာကို သြားမလို႕ ရွာမေတြ႕လို႕လို႕ အဂၤလိပ္တစ္ပိုင္း ျမန္မာတစ္ပိုင္း ေျပာလိုက္တယ္။
သူမရဲ့ မ်က္ခံုးထူထူေလး တစ္ခ်က္ပင့္သြားျပီးမွ ယူက ျမန္မာလားလို႕ ေမးပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ရုတ္တရက္ ၀မ္းသာသြားတဲ့ပံုစံနဲ႕ ဟာ ညီမေလးက ျမန္မာလားလို႕ ခပ္သြက္သြက္ ေမးလိုက္တယ္။ သူမရဲ့မ်က္နွာေလး ျပံဳးသြားျပီး ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မ ျမန္မာပဲလို႕ ေျဖပါတယ္။ ကိုယ့္လက္ထဲမွာဘာမွ ပါမလာတာကို သတိထားမိပံုနဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္ခ်င္တာလားတဲ့။ ျပင္တဲ့ဆိုင္ လုိက္ရွာေနတာလို႕ေျပာလုိက္ေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ျမိဳ႕လည္က ကြန္ပ်ဴတာ ေမာလ္ကို သြားသင့္တယ္လို႕ ညႊန္းပါတယ္။ ေနာက္ သူမနဲ႕စကားေတြ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက ကိုယ္နဲ႕စကားေျပာရင္း လမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္ သူမရဲ့ပံုစံက ေစ်းဆိုင္တန္းေတြကို ေငးရင္း သက္ေတာင့္သက္သာပံုစံနဲ႕ပဲ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ လမ္းသြားေနသလို ေအးေအးလူလူ ရွိလွပါတယ္။
ကၽြန္မ ေကာ္ဖီေသာက္မယ္.နည္းနည္းေညာင္းျပီ.လို႕ ေျပာရင္း သူမက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ခုထဲကို ၀င္သြားပါတယ္။ ကိုယ္လဲ လိုက္၀င္ရင္း သူမေသာက္တဲ့ ေကာပူခ်ီနိုေကာ္ဖီနဲ႕ ကိုယ့္အတြက္ အေမရိကာနို ေကာ္ဖီအတြက္ ပိုက္ဆံရွင္းဖို႕ လုပ္ေတာ့ သူမက မုန္႕ေလးေတြ ကို လိုက္ၾကည့္ေနရင္းက မရွင္းပါနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာ ရွင္းမယ္လို႕ဆိုေတာ့ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ပါခင္ဗ်ာလုိ႕ေျပာေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ခပ္တည္တည္ ၾကည့္ရင္းက ခုနကတင္ ေကာ္ဖီေသာက္ထားတာ ဟုတ္လား ဆက္တိုက္ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ၾကာရင္ က်မ္းမာေရး ထိခိုက္မယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ အသံထြက္ျပီး ရယ္လိုက္ရင္းက နည္းနည္း ရွက္သြားမိတယ္။ ကိုယ္ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွာ ထုိင္ရင္း သူ႕ေနာက္လိုက္လာတာကို သူသိတယ္လို႕ သြယ္၀ိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တာပါပဲ။ အျမင္ စူးရွလြန္းတဲ့ သူမကို နည္းနည္းေတာ့ လန္႕သြားမိတယ္။
အဲ့ဒီ့ေန႕က သူမနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တစ္ခုမွာ အတူထိုင္ရင္း စကားေတြ ေျပာျဖစ္တယ္။ ေကာ္ဖီကို တစိမ့္စိမ့္ အရသာခံေသာက္ရင္းက တီးလံုးသံေလးေတြကို မ်က္စိေလးမွိတ္ျပီး နားေထာင္ေနတဲ့ သူမပံုစံေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက သူမကို ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ တကယ္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာမိတယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာသြားပါတယ္။
အဲ့ဒီ့ေန႕က လမ္းခြဲၾကတဲ့အခ်ိန္ သူမရဲ့ဖုန္းနံပတ္ကို ကိုယ္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ခပ္စိုက္စိုက ္ၾကည့္ရင္းက ဖုန္းနံပတ္ေလးကို ရြတ္ျပပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ဖုန္းနံပတ္ေလး မွတ္ရင္း သူမရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ငံုၾကည့္ျပီး ဒီေန႕ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရတာေလးကို ကိုယ္တကယ္ေက်နပ္ပါတယ္လို႕ ေျပာေတာ့ သူမရဲ့မ်က္နွာေလးလဲ ျပံဳးေယာင္သန္း သြားပါတယ္။ လက္၀ါးေလး ကို အသာေထာင္ျပရင္းက ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ သူမရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ကိုယ္ရပ္ၾကည့္ ေငးေမာက်န္ရစ္ခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့ရသလို ခ်န္ထားခံခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ဘာရယ္မဟုတ္တဲ့ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမူကို ခံစားလိုက္ရသလိုပါပဲ။
အမွတ္တမဲ့ ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆံုခြင့္ေလး ရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ေကာင္မေလးေရ။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆံုခ်ိန္ကေတာ့ တကယ့္ကို အထူးအဆန္းပါပဲ။ အလုပ္ေတြ ဆက္တိုက္ရူပ္ေနတာေၾကာင့္ ကိုယ္အလုပ္နားခ်ိန္ဟာ အျမဲတမ္း ညသန္းေခါင္ခ်ိန္ျဖစ္ေနေတာ့ သူမရဲ့ဖုန္းနံပတ္ေလးကို ၾကည့္ေနရင္းက သူမေလးအတြက္ အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္ေတာ့ပဲ သက္ျပင္းခ်ရင္းက အိပ္ယာ၀င္ျဖစ္လိုက္တာ မ်ားပါတယ္။
ဒီေန႕ေတာ့ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမူနဲ႕ဆိုင္တဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာစာတမ္းအတြက္ ကိုယ္က ဦးေဆာင္ျပီး ေဆြးေႏြးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေ၀းခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြကိုပါ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္လဲ တက္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြကို ပရိဂ်က္တာကတဆင့္ ကိုယ့္တို႕စုစည္းထားတဲ့ စာတမ္းကို စိတ္ပါလက္ပါ ေဆြးေႏြးေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ စိတ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က စူးစိုက္ၾကည့္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ဘက္ကို မ်က္စိတစ္ခ်က္ ေ၀့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဗီဒီယိုကင္မရာအၾကီးၾကီးကို ကြယ္ျပီး ရိုက္ေနတဲ့ နားက်ပ္ေလး တပ္ထားတဲ မ်က္နွာေလး တစ္ျခမ္းကို အမွတ္မထင္ သတိထား လို္က္မိ ပါတယ္။
အစည္းအေ၀းျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကို သတင္းမီဒီယာေတြက ၀ိုင္းျပီး အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ကလဲ ေနာက္ အစိုးရပိုင္းက လူၾကီးေတြနဲ႕ ခ်ိန္းထားတာတစ္ခုအတြက္ အျမန္ေျပးရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနေတာ့ အားလံုးကို ခပ္တုိတိုျဖတ္ရင္း ထြက္ခြာဖို႕ ျပင္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕အတြက္ အခ်ိန္နည္းနည္းေလာက္ ေပးနိုင္မလားရွင္ ခပ္ေထာင့္ေထာင့္ ေလသံေလးနဲ႕ ေမးလာတဲ့ အသံကို ကိုယ္လွည့္မၾကည့္မိပဲ ေဆာရီးပါခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ အခု သြားရေတာ့မွာမို႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ဆက္သြယ္ရမယ့္ နံပတ္ေလး တစ္ခ်က္ယူထားေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အခ်ိန္ေပးနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ့္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္မွ ရုတ္တရက္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ကိုင္ထားရင္းက ကိုယ့္ကို ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ မျပံဳးမရယ္ သူမမ်က္နွာေလးကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ လူိင္းထန္သလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။
ကိုယ္အၾကာၾကီး သူမမ်က္နွာေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားျပီး ကိုယ့္ရဲ့ အတြင္းေရးမူးမေလး ကို ေခၚလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ အစည္းအေ၀းကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနမွ ေရာက္နိုင္မယ္လို႕ အေၾကာင္းၾကားေပးပါလုိ႕ ေျပာလိုက္ျပီး သူမကို ကိုယ္မင္းအတြက္ အခ်ိန္ ေပးပါမယ္လို႕ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူမက မ်က္နွာေလးကို မဲ့သလိုေလး ျပံဳးရင္းက သူမရဲ့ သတင္းေထာက္ကို ကိုယ့္ကို ေမးဖို႕ ေျပာပါတယ္။ ကင္မရာကိုင္ျပီး ကိုယ့္ကိုရိုက္ေနတဲ့ သူမရဲ့မ်က္နွာတည့္တည့္ကို ကိုယ္ၾကည့္ရင္း သူတို႕ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျဖလိုက္ပါတယ္။
အင္တာဗ်ဴးျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ပဲ ကင္မရာကို ျဖဳတ္သိမ္းေနတဲ့ သူမအနားကို ကိုယ္ သြားျပီး ကိုယ္မင္းနဲ႕ တစ္ခါေလာက္ ျပန္ဆံုခ်င္တယ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႕ ေမးေတာ့ အခုေတာင္ မိနစ္ပိုင္း ေတာင္ အခ်ိန္မေပးနိုင္တာ ျပန္ဆံုမယ့္အခ်ိန္ကို ေျပာေတာ့ ရယ္စရာၾကီးလို႕ ရယ္ျပီး ျပန္ေျပာလုိက္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ကိုယ္မခ်င့္မရဲနဲ႕ အံၾကိတ္ျပီး အိုေက ဒီည မင္းနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ တစ္ေနရာမွာဆံုမယ္ မင္းကိုယ့္ကို အခ်ိန္ျပန္ေပးရမယ္လို႕ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အိုေကေလ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ လို႕ေျပာျပီး သူမက သူ႕အဖြဲ႕ဆီကို ထြက္သြားပါတယ္။
ကုိယ္လဲ ကိုယ္ခရီးဆက္ရမယ့္ေနရာကို အေျပးအလႊားလွည့္ထြက္လာျပီးတစ္လမ္းလံုး အမွတ္မထင္ ္ျပန္ဆံုဆည္းခြင့္ အတြက္ တကယ့္ကို ၀မ္းသာေနမိပါတယ္။ ကိုယ့္အတြင္းေရးမူးမေလးက ကိုယ့္မ်က္နွာ ျပံဳးေနတာ မေတြ႕ဖူးတာမို႕ ဆရာ ဘာေတြ ဒီေလာက္သေဘာက်ေနတာလဲ ခါတိုင္းဆို အစည္းအေ၀းေတြ ဆက္တိုင္း မ်က္နွာက မူန္ကုတ္ေနတာပဲလို႕ ေျပာေတာ့ ေခါင္းအသာယမ္းျပရင္းက အသံထြက္ျပီး ရယ္လိုက္ပါတယ္။
တကယ္တမ္း အဲ့ဒီ့ေန႕က ကိုယ္အလုပ္ေတြ အကုန္လံုး ျပီးျပတ္ခ်ိန္ဟာ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ကိုယ္လံုး ပင္ပမ္းႏြမ္းလ်လြန္းတာေၾကာင့္ အခ်ိဳရည္ေသာက္ရင္းက သူမရဲ့ ဖုန္းနံပတ္ေလးကို အသာနွိပ္ရွာ လိုက္ပါတယ္။ ခလုတ္ကို နွိပ္သင့္ မနွိပ္သင့္ စဥ္းစားေနရင္းက သူမကို အရမ္းျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတြ႕ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတာနဲ႕ ခလုတ္ေလးကို အသာနွိပ္လိုက္ေတာ့ တူဆိုျပီး ဖုန္းျမည္သံနဲ႕အတူ တီးလံုးသံေလးေတြ ျမည္လာပါတယ္။ ရုတ္တရက္တီးလံုးသံေလးေတြ ရပ္သြားျပီ ဟဲလို..ဆိုတဲ့ အသံခပ္ေထာင့္ေထာင့္ေလး ကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သူမရဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရူရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဟဲလို..ဆိုျပီး သူမ ထပ္ေခၚေတာ့ ကိုယ္ ျပန္ထူးလုိက္ပါတယ္။
ကိုယ္ပါ...အရမ္းေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္..အခုမွ အလုပ္ျပီးလို႕ပါခင္ဗ်ာ လို႕ေျပာေတာ့ သူမက အသံထြက္ျပီး ရယ္ပါတယ္။ မခြင့္လႊတ္ပါဘူးတဲ့။ အခုထက္ထိ ကၽြန္မ ဘာမွ မစားရေသးဘူး ေစာင့္ေနတာလို႕ ျပန္ေျပာလုိက္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲ အရမ္းအံ့ၾသသြားတယ္။ ကိုယ္အခုထြက္လာခဲ့မယ္ ဘယ္မွာ ဆံုမလဲလို႕ေမးေတာ့ ညလံုးေပါက္ဖြင့္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေလးတစ္ခုကို သူခ်ိန္းပါတယ္။ ကိုယ္လဲ ကမမ္းကတမ္း ကားျပင္ခိုိင္းျပီး အျမန္ေမာင္းခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စားေသာက္ဆိုင္မွာ လူရွင္းေနပါတယ္။ သူမကို ရွာမေတြ႕လို႕ ဖုန္းေခၚမလို႕ ျပင္တုန္းမွာပဲ စက္အင္ဂ်င္သံ က်ယ္ေလာင္စြာနဲ႕ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္အၾကီးတစ္စီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမာင္း၀င္ လာတာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ သူမ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ သူမနားကို ကိုယ္ ေျပးသြားလိုက္ျပီး ေဟး မင္းဆိုင္ကယ္ေမာင္းတာ ၾကမ္းလွခ်ည္လား တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေမးေတာ့ ဘာမွ မေျပာပဲ သူမက မ်က္ခံုးပင့္ျပီး ရယ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မဗိုက္ဆာျပီေလကြယ္လို႕ သူမေျပာရင္းက ကိုယ္နဲ႕သူနဲ႕ ညစာကို မွာၾကပါတယ္။ အစားအစာေတြ ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ဗိုက္ဆာဆာရွိတာနဲ႕ စကားမေျပာပဲ အားရပါးရ စားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ေတာ့ အလုပ္ပင္ပမ္းလာတဲ့အခ်ိန္ကိုယ့္ ခ်စ္သူနဲ႕ အတူစားခြင့္ရတဲ့ တကယ့္ကို အရသာရွိလွတဲ့ ညစာေလးပါ။ စပ်စ္၀ိုင္ကို အသာေလး မ်က္စိမိွတ္ျပီး အရသာခံ ေသာက္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေငးေမာၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ေနာက္မွ သူမ နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ ကိုယ္စီရဲ့ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ မိသားစုနဲ႕ ပတ္သတ္တာေတြ စကားလက္ဆံုက်ျဖစ္ ပါတယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႕ ေနလာလိုက္တာ သတိထားမိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မနက္ေလးနာရီေလာက္ရွိေနပါျပီ။
ျပန္ဖို႕ နုတ္ဆက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူမက ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္ကို ခ်ာကနဲ ေက်ာခိုင္းျပီး ဆိုင္ကယ္ဆီကို ခပ္မတ္မတ္ ေလ်ာက္သြားျပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းဖို႕ အသင့္ျပင္ခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္သူမအနားကို သြားရပ္မိပါတယ္။
ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္စြပ္ခါနီး ကိုယ္ေရာက္လာေတာ့ သူမက ကိုယ့္ကို ငဲ့ၾကည့္ပါတယ္။ ေခါင္းကို ဆတ္ျပီးေမးေတာ့ ကိုယ္ သူမကို အၾကာၾကီး စိုက္ၾကည့္ရင္းက ဆုိင္ကယ္ကို သတိနဲ႕ေမာင္းေနာ္ ဒီေန႕ညေလးအတြက္ ကိုယ့္ေဘးမွာ ေနေပးတာ တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူမက မ်က္နွာေလးကို မဲ့သလိုေလး ျပံဳးရင္းက ဟုတ္ကဲ့ပါလို႕ ေျဖျပီး ဟဲလ္မတ္ကို စြပ္ျပီး ဆိုင္ကယ္ကို တရၾကမ္း ေမာင္းထြက္သြားပါတယ္။ သူမရဲ့ ဆိုင္ကယ္ေနာက္ျမီးကို ေငးၾကည့္ရင္းက ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ဟာျပီး က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ကားေပၚ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ ေမာေမာနဲ႕ လံုး၀ အိပ္ေမာက်သြားျပီျဖစ္ပါတယ္။
အခုခ်က္ျခင္း ခရီးထြက္ရမယ္ ဟုတ္လား ကိုယ္လဲ မသိရပါလားလို႕ ကိုယ့္အတြင္းေရးမူးမေလးကို ေမးေတာ့ ဟုတ္တယ္ ဆရာ နွစ္ပတ္ၾကာမယ္ အကုန္လံုးစီစဥ္ျပီးျပီ ျပီးတာနဲ႕ ေနာက္တစ္ေနရာကို ခရီးဆက္ရမယ္။ အခ်ိန္ဇယားေတြနဲ႕ ခရီးစဥ္ေတြကို ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္နဖူးကို လက္ေထာက္ျပီး စဥ္းစားေနပါတယ္။ သူမကို ဘယ္လို နုတ္ဆက္ရမလဲဆိုတာ ေတြးျပီး အခု အျပင္ခဏထြက္မယ္လုိ႕ေျပာေတာ့ ေလယာဥ္ခ်ိန္က အရမ္းကပ္ေနျပီဆရာတဲ့။ ကိုယ္မ်က္နွာ ပ်က္သြားေတာ့ ဒါေပမယ့္ တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ရမယ္ထင္တယ္လို႕ ေျဖလိုက္ခ်ိိန္မွာပဲ ကိုယ္ခ်က္ျခင္း အလုပ္ခန္းကေန အျပင္ကို ထြက္လိုက္ပါတယ္။ ဖုန္းနံပတ္ေလးကို နွိပ္ေတာ့ Busy ေနတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ဆက္ခါ ဆက္ခါ နွိပ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းေလးက လံုး၀ ပိတ္သြားပါတယ္။ အခန္းထဲကို ျပန္၀င္လာျပီး ကိုယ္ ထုိင္ခံုေနွာက္ကို မွီထိုင္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိပါတယ္။
ေလယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ အလုပ္မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ နုတ္ဆက္စကားဆိုရင္း အထဲကို ၀င္လာေတာ့ ေလယာဥ္ကို တက္ဖို႕ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ေနရာမွာရွိတဲ့ မွန္သားျပင္ၾကီးေတြ အျပင္ဘက္က အတက္အဆင္း လုပ္ေနတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကို ေငးေမာေနမိပါတယ္။ ေျပးလမ္းေပၚ ထိုးတက္ျပီး ေလယာဥ္ဘီး ေခါက္သိမ္းသံ ဒုတ္ဒုတ္ဆိုတဲ့ အသံၾကားလုိက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ တိမ္လႊာေတြကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္းက သူမရဲ့ ပံုစံေလးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာေတာ့ စိတ္ထဲ နာက်င္လာတာနဲ႕ မ်က္စိကို တင္းတင္းမွိတ္ ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ခရီးစဥ္ေတြ ဆက္တုိက္သြားေနရင္းက လူေရာ စိတ္ေရာ ပင္ပမ္းလွတာမို႕ အျပင္းဖ်ားဖ်ားပါေတာ့တယ္။ ေဆးရံုမွာ တက္ျပီး အနားယူသင့္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ သီးသန္႕ခန္းေလးထဲမွာ ေဆးကုသမူခံေနတဲ့အခ်ိန္ ၀ရံတာေလးမွာ ရပ္ျပီး ၾကည့္ေနတုန္း အေရးေပၚကားတစ္စီး ေဆးရံုဆင္၀င္ေအာက္ကို ဆိုက္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေအာက္မွာ ေဆးရံု အေရွ႕ျမက္ခင္းျပင္ကို ဆင္းျပီး ေနေရာင္ျခည္ခံဖို႕ ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္ မဆံုျဖစ္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကို ေရးၾကီးသုတ္ျပာပံုစံနဲ႕ ေကာင္တာမွာ ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္ကိုျမင္ေတာ့ သူေျပးလာတယ္ မင္းေဆးရံုတက္ေနတာလားတဲ့ ေအး ငါ နွလံုးက သိပ္အလုပ္မလုပ္လို႕ ခဏ အလုပ္နားျပီး ေဆးရံုမွာ အနားယူေနတာလို႕ေျဖလိုက္တယ္။
မင္းကေရာဆိုေတာ့ သက္ျပင္းခ်ျပီး ငါ့ညီမေလးတစ္ေယာက္ပါကြာ ဆိုင္ကယ္အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္လို႕ အဲ့တာ ေဆးရံုကို ေျပးလာၾကည့္တာ အခု ခြဲခန္းထဲမွာတဲ့။ အေျခအေနေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးထင္တယ္။ ဟုတ္လား မ်က္စိထဲမွာ ဆုိင္ကယ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းတတ္တဲ့ သူမပံုစံကို ျမင္ေယာင္မိျပီး ရင္ထဲမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ စူးေအာင့္လာပါတယ္။ ဟုတ္လား ခဏေလး ဟိုမွာ ဆရာ၀န္ထြက္လာျပီ ေျပာေျပာဆိုဆို ေျပးထြက္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေနာက္ေက်ာကို ေငးၾကည့္မိပါတယ္။ ေနာက္ အသာေလး လွည့္ထြက္လာရင္း ျမက္ခင္းျပင္စပ္က ခံုတန္းေလးမွာ ထိုင္ရင္း ဖုန္းနံပတ္ေလးတစ္ခုကို နွိပ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကားေနက်အတိုင္း ဖုန္းပိတ္ထားတယ္ လုိ႕ စက္က ျပန္ေျဖသံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းက သစ္ပင္အုပ္အုပ္ကိုေငးေမာၾကည့္ရင္းက သက္ျပင္းေမာ ခ်မိပါတယ္။
ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္တဲ့အရိပ္ေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း။ ေတာ္ေသးတယ္ ကြာ ဘာမွ မျဖစ္တာ ေျခေထာက္နဲ႕လက္ေတာ့ အရိုးထိသြားတယ္ေျပာတယ္ လနဲ႕ခ်ီျပီး အနားယူရမယ္တဲ့ အဲ့တာမွ လည္း ေကာင္မေလး အနားယူျဖစ္မယ္ နို႕မို႕ရင္ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခမ္း အလုပ္လုပ္တာကြ။ လံုး၀ မနားဘူး။ သူ႕စိတ္ကို သူ ျပန္ျပီး ညွင္းဆဲေနသလိုပဲ။ ဟုတ္လား သူက ဘာအလုပ္လုပ္လဲ။ သူက ရုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေထာက္ေလ။ မင္း သူ႕နံမည္ သိလား။ သူေလ..အံၾသစိတ္နဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕အတူ ကိုယ္လူပ္လူပ္ရွားရွားျဖစ္သြားတယ္။
ေနာက္မွ စိတ္ကို ထိန္းျပီး သူမအေၾကာင္း သိလိုစိတ္နဲ႕ မင္းနဲ႕သူနဲ႕က သိတာၾကာျပီလား။ သိတာၾကာျပီလား ဆိုေတာ့ သူငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆိုပါေတာ့ကြာ။ သူက အရမ္းစိတ္ၾကီးတယ္ ထက္လဲ ထက္တယ္။ မဟုတ္မခံစိတ္ ျပင္းတယ္ကြ။ သူ႕မိဘေတြက ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာၾကတယ္။ အခု သူက မိဘေတြနဲ႕လည္း အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားတယ္။ အေမြျဖတ္ခံရျပီးကတည္းကပဲ။ ဟုတ္လား ဘာျဖစ္လို႕လဲ။ သူတို႕ သေဘာမတူတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႕ယူလို႕ေလ။
မ်က္စိထဲ ျပာကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ရုတ္တရက္ထိုးေအာင့္လာျပီး အသက္ရူရပ္မတတ္ျဖစ္သြားလို႕ ရင္၀ကို လက္ဖေနာင့္နဲ႕ ဖိလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ရုတ္တရက္စကားကို ရပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လဲ သူငယ္ခ်င္း ေဆာရီးေဆာရီး ငါဘာေတြ ေျပာမိမွန္းမသိဘူး စိတ္မခ်မ္းမသာစရာေတြ။ ရပါတယ္ကြ ေျပာပါ ငါစိတ္၀င္စားတယ္။ အခုသူက အိမ္ေထာင္နဲ႕လား။ မဟုတ္ဘူး သူ႕ေကာင္ေလးက ဆံုးသြားျပီ။ ဟင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေထာင္ထဲမွာ ဆံုးတာေလ။ ေထာင္ထဲမွာ နွစ္ၾကီးက်တာ နွိပ္စက္ခံရတဲ့ ဒဏ္နဲ႕ပဲ ဆံုးသြားတာ ။ အဲ့ကတည္းက သူ အျပင္ကို ထြက္လာတာ အခုထက္ထိ ျမန္မာျပည္ကိုလည္း မျပန္ဘူး သူ႕မိဘေတြနဲ႕လည္း မဆက္သြယ္ဘူး။ ငါတို႕ပဲရွိတာဆိုေတာ့ တစ္ခုခုဆို ငါတို႕လိုက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတာေပါ့ကြာ။
သူ႕ေကာင္ေလးက ဘာျဖစ္လို႕ ေထာင္က်တာလဲ။ အင္း တကယ္ေတာ့ သူနဲ႕ေကာင္ေလးနဲ႕က သူငယ္ခ်င္းအရင္းခ်ာေတြကြ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္လည္း သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္။ သူတုိ႕တကၠသိုလ္ တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးက ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္တယ္။ ေကာင္မေလးက အဲ့အေရးအခင္းမွာ ဗီဒီယိုနဲ႕မွတ္တမ္းတင္ျပီး အျပင္ကို ျဖန္႕ေပးတယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္ေလး အဖမ္းခံရေတာ့ သတင္းေတြ အျပင္ေရာက္တဲ့ကိစၥေတြပါစြဲခ်က္တင္ျပီး ေထာင္ နွစ္၂၀ေက်ာ္ေလာက္ ခ်ခံလိုက္ရတယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္မေလးက ေထာင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးကို ေထာင္၀င္စာေတြ႕နိုင္ေအာင္ လက္ထပ္မယ္လို႕ သက္ဆိုင္ရာကို ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲ့တာ ေကာင္မေလး မိဘေတြက ဘယ္လက္ခံမလဲ ေနာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေျခအေနတင္းမာျပီး ေကာင္မေလးက အတင္းလုပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့ ေကာင္မေလး မိဘေတြက အေမြျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲ့မွာ ေကာင္မေလးက သက္ဆိုင္ရာက ခြင့္ျပဳခ်က္ရဖို႕ေစာင့္ေနတုန္း ေကာင္ေလးက ဆံုးသြားတာ. အတြင္းေၾကဒဏ္ရာေတြလို႕ေျပာတယ္ ေကာင္မေလးနဲ႕ပတ္သတ္တာကို ေမးေတာ့ မရလို႕ ရိုက္စစ္တာကေန လက္လြန္သြားတာေျပာတယ္ အဲ့ကတည္းက သူ ထြက္သြားတာ အျပင္ကို။ သူလူေတြနဲ႕ လံုး၀ မဆက္သြယ္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးကို ေပးထားတဲ့ ကတိအတိုင္း သူ ဗီဒီယိုသတင္းေထာက္ေတာ့ ဆက္လုပ္တယ္။ အလုပ္ကလြဲရင္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနေလ့ရွိတယ္ကြ။ အခုလည္း ဆိုင္ကယ္ေမွာက္တာ ခဏခဏပဲ ။ငါက သူ႕ေနာက္လုိက္ ရွာရတာ ေမာျပီ။ အေရးေပၚကြန္တက္နံမည္မွာ ငါ့နံမည္ေပးထားတာပဲ ကံေကာင္းလွျပီ သတ္မွတ္ပါတယ္ကြာ။ စကားေတြ ဆက္တုိက္ေျပာျပီး အေတြးကိုယ္စီနဲ႕ ျငိမ္ေနျပီးမွ ငါသူ႕ကို လုိက္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မင္းငါ့ကို ခြင့္ျပဳပါလို႕ေျပာေတာ့ ရတယ္ လိုက္ခဲ့ေလဆိုေတာ့ ေဆးရံုအေဆာက္အဦးထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ပတ္တီးေတြ အေဖြးသားနဲ႕ နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခဳိ႕က္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ သူမမ်က္နွာေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ သနားစိတ္ေတြ ၀င္လာမိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေဆးဗူးေလးေတြ သယ္လာရင္း ငါခန ဆရာမကို သြားေမးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ မင္းခနေလးေစာင့္ေပးလို႕ ေျပာရင္း ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေဘးခံုေလးမွာ ထုိင္ရင္း သူမမ်က္နွာကို တစိမ့္စိမ့္စိုက္ၾကည့္မိပါတယ္။ သူမ ခဏေနေတာ့ လူးလြန္႕လာပါတယ္ မ်က္လႊာေလးက ေျဖးေျဖးခ်င္းပြင့္လာေတာ့ သူ ကိုယ့္ကိုလည္း ျမင္ေရာ မ်က္လံုးေလးက ျပဴးသြားပါတယ္။ ေနာက္ အၾကာၾကီး ကိုယ့္ကို စူးစုိက္ၾကည့္ျပီးမွာ ရုတ္တရက္ မ်က္လံုးက အေရာင္ေျပာင္းသြားျပီး ကိုယ့္ကို မ်က္နွာလႊဲလိုက္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္မွန္းမသိေတာ့ ကိုယ္လဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းက ျပန္၀င္လာျပီး. ေက်းဇူးရွင္ေလး နိုးျပီလား ညည္းအနားယူရမယ္ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ပါမစ္ပိတ္တယ္ ညေနက်ရင္ ညည္းအစ္မလာလိမ့္မယ္ အခု သူက ကေလးေတြ ေက်ာင္းပို႕ဖို႕ လုပ္ေနလို႕ ဟုတ္လား။ ေဆးေသာက္ရမယ္အခု ေအာ္ ဒါနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးရမယ္ ဒါ အစ္ကိုသူငယ္ခ်င္း ေနာင္မင္းျမတ္တဲ့ ဒါ ငါ့ရဲ့ ညီမဆိုးေလးေပါ့ နံမည္က ဆုေမေအာင္တဲ့။
မသိခ်င္ပါဘူး တဲ့ မ်က္နွာကို လႊဲထားရင္းက ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေလသံနဲ႕ေျပာေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာျဖစ္သြားျပီး ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕ေမးလိုက္ပါတယ္။ ေအးေအး ဒါဆို ငါတို႕သြားမယ္ ညေန မင္းအစ္မ လာမယ္ေနာ္ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ ကိုယ့္လက္ကို ဆြဲေခၚျပီး အျပင္ေရာက္ေတာ့မွ သူငယ္ခ်င္း သူက ဒီလိုပဲ သူစိမ္းေတြဆို သိပ္စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာဘူးကြ။ ကိုယ္လဲ ရွက္ျပံဳးျပံဳး မိပါတယ္။
ညေနေနရီရီခ်ိန္ေလးမွာ ၀ရံတာေလးမွာ ထြက္ရပ္ရင္း သူမအေၾကာင္းကို ကိုယ္ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ သူမရဲ့ေကာင္ေလးအေပၚ ခံစားခ်က္ေတြ အခုခ်ိန္ေလာက္အထိ နာက်င္ေနတုန္းပဲရွိမယ္လို႕ ေတြးမိေတာ့ ေဖးမၾကင္နာခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဘာျဖစ္လို႕ သူ႕အေပၚမွာ ေျပာင္းလဲသြားသလဲဆိုေတာ မေတြးမိဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။
အခန္းတံခါးကို ခပ္ဖြဖြေလး ေခါက္ေတာ့ ဘာတုန္႕ျပန္သံမွ မၾကားရဘူး။ အဲ့တာ တံခါးကို အသာေလး ဖြင့္လုိက္ေတာ့ ပြင့္သြားပါတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ ေက်ာကို ေခါင္းအံုးေလးေတြ ခုထားျပီး ထုိင္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ကုိ ေငးၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ျမင္ေတာ့ ကိုယ္ ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ မရယ္မျပံဳးမ်က္နွာတည္တည္ေလးနဲ႕ ကိုယ့္ကို လွမ္းၾကည့္ျပီး မ်က္နွာကို ခ်က္ျခင္း လႊဲလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကုတင္ေဘးနားမွာ သြားရပ္ျပီး သူမမ်က္နွာကို ငံု႕ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ လုိတာထက္ပိုျပီး စိမ္းကားသြားတဲ့ သူမရဲ့အမူအယာေတြေအာက္မွာ ကိုယ္ရင္ထဲမွာ အရမ္းနာက်င္ရတာအမွန္ပါ။
ဆုေမ.အၾကင္နာၾကီးစြာနဲ႕ ေခၚလုိက္တဲ့ ကိုယ့္ေလသံကို ကိုယ္ေတာင္ အံ့ၾသမိတယ္။ သူရုတ္တရက္ ကိုယ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လာပါတယ္. ဘာျဖစ္လို႕ ကိုယ့္ကို ဒီလိုဆက္ဆံတာလဲ ကိုယ္နဲ႕မင္းနဲ႕က မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား...သူမ မ်က္နွာေလးကို ျပန္လွည့္ထားျပီး ဘာတစ္ခြန္းမွ ဆက္မေျပာပါဘူး။ သူမကို အၾကာၾကီး ရပ္ၾကည့္ေနျပီးမွ ကိုယ္တစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး..ေျပာျပီး သူမရဲ့အမူအယာအတြက္ မခံစားနိုင္ေတာ့လို႕ ကိုယ္လွည့္ထြက္မိတယ္။
သူမဆီက အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာပါတယ္။ တကယ္ပဲ မိတ္ေဆြေတြလို႕ သေဘာထားခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာၾကီး ဘာျဖစ္လို႕ မဆက္သြယ္သလဲ ေအာင့္ကို လူေတြက လိုတဲ့အခ်ိန္ ဆက္သြယ္ မလိုတဲ့အခ်ိန္ ပစ္ထား အဲ့လို သေဘာထားမယ့္ မိတ္ေဆြမ်ိဳးကို မခင္ခ်င္ဘူး..မာေက်ာေက်ာေလး ေျပာလာတဲ့ သူမရဲ့စကားလံုးေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ ျပံဳးမိပါတယ္။ သူမနားကို ျပန္သြားရပ္ရင္းက ရင္ထဲမွာ ခ်စ္ျမတ္နိုးစိတ္ေတြ ၀င္လာလို႕ စိတ္လြတ္သြားျပီး သူမရဲ့ ု ဆံပင္ေလးကို အသာေလး ပြတ္လိုက္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေလးကို က်ဴပ္ဆက္သြယ္တယ္ေလ ဖုန္းက ဘယ္လိုမွ ဆက္လို႕မွ မရတာပဲလို႕ ေျပာေတာ့ သူမရဲ့ မ်က္ေစာင္းလွလွေလး ကို ကိုယ္ရလိုက္ပါတယ္။ အိုေကေလ ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္မ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္တဲ့။ ေနာက္သူမ ရယ္ပါတယ္။
အခန္းေလးထဲမွာ သူမေဘးနားမွာ ထိုင္ရင္း စကားေတြ အၾကာၾကီးေျပာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ ေသာက္ထားတဲ့ ေဆးအရွိန္နဲ႕ အိပ္ေမာက်သြားတဲ့ သူမ မ်က္နွာေလးကို တစိမ့္စိမ့္ေငးေမာၾကည့္ရင္း ကိုယ္အခန္းကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ၀ွီးခ်ဲေလးေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္တြန္းရင္း ျမက္ခင္းျပင္ စိမ္းစိမ္းေလးေပၚမွာ ေနပူဆာလံူရင္း စကားေတြ ေျပာၾက ေန႕လည္စာ အတူစားရင္း ရယ္စရာေတြေျပာၾက ညဘက္မွာ ေရာက္တက္ရာရာ စကားေတြေျပာရင္း တီဗီအတူၾကည့္ရင္းနဲ႕ ေဆးရံုေပၚက အနားယူရမယ့္ အခ်ိန္ေတြကို နွစ္ေယာက္သား ကုန္လြန္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဆးရံုက ဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နွစ္ေယာက္သား ရဲ့ အေပ်ာ္ခ်ိန္ေတြ ရပ္တန္႕သြားသလို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ သူမရဲ့ေနရာေလးကိုေတာ့ သိခြင့္ရလို္က္ပါတယ္။ ကိုယ္လာလည္လို႕ရမလားလို႕ေမးေတာ့ ခဏေတာ့ ေတြေတြေလး စဥ္းစားဟန္ျပဳျပီးမွ ရပါတယ္ လာခဲ့ပါတဲ့။
သူမရဲ့အခန္းေလးဟာ တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက သံုးထပ္တိုက္ေလးရဲ့ အေပၚဆံုးလႊာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ အကုန္လံုးနီးပါးက မွန္သားျပင္ခ်ပ္ေတြျဖစ္ျပီး တစ္ခန္းလံုးအျပည့္နံရံေတြမွာ သူမရဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။ ေနာက္ သူမနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးေနတဲ့ ရယ္စရာ စတိုင္လ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေလးေတြ ထုတ္ျပီး ရိုက္ထားတဲ့ပံုေလးေတြကလဲ ကားခ်ပ္ၾကီးေတြနဲ႕ ခ်ိတ္ထားပါတယ္။
အခန္းေလးထဲမွာ အေသးစားရုပ္ရွင္ျပစက္လို စက္အၾကီးၾကီးဆင္ထားျပီး ေဆာင္းေဘာက္စ္အၾကီးေတြလဲ ထားထားပါတယ္။ ေနာက္ ဗီဒီယိုကင္မရာ ေဒါက္တိုင္ စက္ၾကိဳးေတြ စတဲ့ နည္းပညာဆိုင္ရာ ပစၥည္းေတြကေတာ့ ခမ္းလံုးျပည့္ပါပဲ။ သိပ္ျပီး မိန္းမဆန္ဆန္ အလွဆင္ထားတာ မရွိေပမယ့္ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ အေနာက္တိုင္းဆန္တဲ့ အျပင္အဆင္မ်ိဳးနဲ႕အလွဆင္ထားတဲ့ အခန္းေလးပါ။ သူမရဲ့ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ျပဳစုေပးမယ့္ အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေန႕တိုင္းလာျပီး လုပ္ကိုင္ေပးေနတာျဖစ္ေပမယ့္ ညဘက္မွာေတာ့ သူမတစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့ရွိပါတယ္။
သူမရဲ့အခန္းေထာင့္မ်က္နွာစာ နွစ္ခုမွာ ၀ရံတာေလးနွစ္ခုပါရွိပါတယ္။ လအရမ္းသာတဲ့ညေတြ ၾကယ္ေတြ အစံုလင္းတဲ့ ညေတြဆိုရင္ ဒရင္းမ္ဘတ္ေလးေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းရင္း သူမ မိုးေကာင္ကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္ေလ့ရွိတယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႕သူနဲ႕ ၀ရံတာေလးမွာ ထိုင္ရင္း စကားလက္ဆံု အျမဲက်ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္က ေျပာတာမ်ားျပီး သူမကေတာ့ မရယ္မျပံဳးမ်က္နွာေလးနဲ႕ နားေထာင္ေလ့ရွိပ္ါတယ္။ သူမ သေဘာက်လို႕ ျပံဳးလိုက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ရယ္လိုက္ရင္ေတာ့ သြားေဖြးေဖြးေလးေတြ ေပၚေအာင္ကို အသံထြက္ျပီး ရယ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ကိုယ့္ရင္ထဲက အၾကင္နာေတြနဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ အန္ထြက္လာတဲ့ေန႕ကေတာ့ မိုးသည္းသည္းမည္း ရြာသြန္းတဲ့ေန႕ေလးတစ္ေန႕ပါ။ အဲ့ေန႕က ကိုယ္ အလုပ္ခန္းကို ကားနဲ႕ထြက္လာတုန္း မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေတာ့ ကားလမ္းေတြ ပိတ္ဆို႕က်ပ္ေနပါတယ္။
ကားတန္းၾကီးကို စိတ္မရွည္သလို ကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း ကိုယ့္ကားနံေဘးကေန ပြတ္ျပီး ေမာင္းထြက္ဖို႕ ဆိုင္ကယ္ဦးကို လွည့္ေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္သမားကို ျမင္ေတာ့ ကိုယ္အသာေလး လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမျဖစ္ေနပါတယ္။ သူမရဲ့ဆိုင္ကယ္နဲ႕ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ကိုယ္မွတ္မိေနပါတယ္။ ကိုယ့္ကားေဘးကေန ေက်ာ္ထြက္ျပီး ေဘးလမ္းကို ခ်ိဳးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားတစ္စီးက အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လာေတာ့ သူမဆုိင္ကယ္ကို ခ်ိတ္မိသြားပါတယ္။ မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာေနတဲ့အတြက္ ဘရိတ္မမိ ပဲ ဆိုင္ကယ္နဲ႕လူနဲ႕ တရြတ္ဆြဲျပီး တေစာင္းလဲသြားပါတယ္။
ကိုယ့္မ်က္စိထဲ ျပာကနဲျဖစ္သြားျပီး ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ျပီး မိုးေရထဲက ထြက္သြားျပီး လဲက်သြားတဲ့ သူမကို ေပြ႕ျပီး ေအာ္လိုက္ပါတယ္။ သူမကလဲ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္းရုန္းထြက္ျပီး ကုန္းရုန္းထပါတယ္။ ေနာက္ ကိုယ္သူမရဲ့ ဆုိင္ကယ္ကို ထူျပီး လမ္းေဘးမွာ သြားရပ္လိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ခတ္ျပီး သူမကို အတင္းေပြ႕ခ်ီျပီး ကားထဲကို ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မီးပိူင့္ကလဲ စိမ္းသြားျပီမို႕ ကားတန္းကလဲ ေရြ႕လ်ားသြားပါတယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ သူမ ကိုယ့္မ်က္နွာကို ျမင္ပံုရပါတယ္။ ဘာမွစကားမေျပာပဲ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ရင္း ကိုယ္ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းေနေတာ့ သူမလဲ ဘာမွ မေျပာပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလး လိုက္လာပါတယ္။
သူမရဲ့ တိုက္ခန္းကို ဦးတည္ေမာင္းျပီး ေပၚတီကိုေအာက္ေရာက္ေတာ့ သူမ ဆင္းဖို႕ၾကိဳးစားေပမယ့္ ေျခေထာက္က ေထာက္မရပဲျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။ ကိုယ္လဲ သူမကို ေပြ႕ခ်ီျပီး အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္။ အခန္းေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚကို ပစ္ခ်ျပီး ကိုယ္ခါးေထာက္ျပီး သူ႕ကို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးၾကည့္ပါတယ္။ သူမ အ၀တ္လဲေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ျပီး ေရေႏြးပူပူေလးနဲ႕ အတူ သူမကို တိုက္ပါတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးခ်မ္းလို႕ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတဲ့ သူမကို ကိုယ္ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲ အရမ္းခံစားလာရတာနဲ႕ စိတ္လြတ္သြားျပီး သူမတစ္ကိုယ္လံုးကို ကိုယ္တင္းေနေအာင္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ငါၾကာရင္ မင္းဒီလိုေတြ လုပ္တာနဲ႕ေသမယ္ သိလား ဆုေမလို႕ေျပာျပီး ကိုယ္သူ႕ကို အတင္းေထြးေပြ႕ထားေတာ့ သူမက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ ျငိမ္သက္ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ပုခံုးစြန္းမွာ စိုစြတ္လာေတာ့ သူမမ်က္နွာကို အတင္းဆြဲေမာ့တဲ့အခါမွာေတာ့ မ်က္ရည္စေတြ စြန္းထင္ေနတဲ့ သူမကို ျမင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမမ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးကို နမ္းရိူက္ရင္း ကိုယ္ပါ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး လိူင္းထန္သလို ခံစားလာရျပီး သူမနဲ႕အတူ မ်က္ရည္က်မိပါတယ္။ မင္းသိလား ငါမင္းကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ မင္းသိလား မင္းကို ငါစိုးရိမ္ရတာေတြ ပူပင္ရတာေတြအတြက္ ၾကာရင္ ငါေသမယ္ လို႕ တတြတ္တြတ္ေျပာမိပါတယ္။ ေနာက္ သူမကလဲ ကိုယ့္ကို တင္းေနေအာင္ ျပန္ဖက္တြယ္ထားပါတယ္။ ေနာက္မွ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့ ကၽြန္မကို အခုလို ခ်စ္တဲ့အတြက္ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့။
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ေသာက္ေဆးအရွိန္နဲ႕ ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူမမ်က္နွာေလးကို တစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဆံစေလးကို အသာေလး နမ္းရိူက္မိပါတယ္။ တကယ့္ပီဘိကေလးတစ္ေယာက္လို အျပစ္ကင္းလွတဲ့သူမေလး တစ္ေယာက္တည္း မိဘရဲ့ရင္ခြင္မဲ့ သူစိမ္းေတြရဲ့အလည္မွာ ရပ္တည္ေနရတာ သူမရဲ့အထီးက်န္မူေတြ နာက်င္ခံစားမူေတြအတြက္ အတူ မ်ွေ၀ခံစားေပးမယ္ သူမကို တစ္သက္လံုးအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးသြားမယ္လို႕ ရင္ထဲမွာ ပိုင္နိုင္စြာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ကိုယ္တို႕နွစ္ေယာက္ကို မ်က္နွာသာမေပးခဲ့ပါဘူး။.......
10 Comments:
အစ္မ
ဆက္ဦးမွာလားဟင္
ဖတ္လို႕ အရမ္းေကာင္းတယ္ .. း)
မဆုမြန္ေရ...ဆက္အုံးမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဖတ္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္။
မ်က္ႏွာသာေပးလိုက္ပါ ကံၾကမၼာရယ္။ သနားပါတယ္.။
မယ္ဆုေရ..
လူေတာာင္သူငယ္ျပန္ခ်င္သလိုလို..
့ျဖစ္သြားတာပဲ....ေကာင္းခ်က္ေတာ့
ဒဏ္ရာမွတ္တမ္းအပိုင္းအစမ်ား
(ဝတၳဳဟု ယူဆပါသည္)
မဆုမြန္
ထြက္ျပီ။ ။
းဝ)
ေဟ ဆက္လာဦးမွာလား .. ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဆက္ေရးဦး
ဘယ္လိုမ်ားမ်က္ႏွာသာမေပးဦးမွာလဲဟင္...
ဆုေမေလးသနားပါတယ္ ။ အစ္မ....ဆက္ေရးဦးေနာ္...ေစာင့္ဖတ္ေနတယ္..:)
ဖတ္ လို႕ ေကာင္းပါ တယ္။ ႀကိဳး စားေရးပါ၊ အားေပးပါ တယ္။ အလုပ္ ကျပန္ လာတိုင္း ေန႕ တိုင္းလာဖတ္ျဖစ္ ပါတယ္။
ေနာက္က်မွ လာဖတ္ရတယ္။ ဆက္ပါဦး မဆုေရ
ကံၾကမၼာက ဘယ္ရိုမ်က္ႏွာသာမေပးတာတုန္းဆုိတာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါသည္။
ရည္မြန္
Post a Comment