အမွတ္တရ ပံုစံစာ ေလးမ်ား

ကၽြန္မ ဘေလာ့ လိုက္လည္ရင္ အဓိက ဦးစားေပးလည္ျဖစ္တာ အစားအေသာက္ လုပ္နည္းေတြကို တကယ့္ ေစတနာအျပည့္နဲ႕ ခ်က္နည္း ျပဳတ္နည္းေလးေတြကို အျပည့္အစံု တင္ေပးထားတဲ့ ဘေလာ့ ေလးေတြကိုပါ။ လုလု ဘေလာ့ ကေတာ့ ဦးစားေပးေပါ့။ ဒီေန႕ စုဗူးအိမ္ ဘေလာ့ေလးမွာ ျမင္းခြာရြက္ သုတ္ထားတာ သြားငမ္းျပီး အျပန္ ဘေလာ့ကာ သူငယ္ခ်င္း ေကလာက သူ႕ဂ်ီေတာ့ စေတတပ္မွာ အမဲသားဟင္း ခ်က္ေနတယ္တဲ့။ အမဲသား ဟင္း စားခ်င္စိတ္ တစ္ဖြားဖြား ေပၚလာတယ္။ ခက္တာက အမဲသားကို စားပဲ စားတတ္ျပီး မခ်က္ တတ္တာ ျပသနာပါ။ ဘာျဖစ္လို႕ မခ်က္တတ္လဲဆို အမဲသားကို စစားဖူးတာ အသက္ ၁၈နွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာမွ စစား ဖူးတာ။ ကၽြန္မတို႕အိမ္မွာက ၀က္သား အမဲသား လံုး၀ မစားပါဘူး။ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္က အမဲသားကို စားရမွာ လည္း လန္႕တာပါပါတယ္။ အဘြားကလဲ ေျပာဖူးတယ္ အမဲသားက ႏြားကို သတ္ျပီး ရလာတာမို႕ ေက်းဇူးရွင္ အသား မစားရဘူးတဲ့။

အမဲသားစစားျဖစ္ပံုကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၉နွစ္ေက်ာ္ေလာက္က အင္းစိန္ေထာင္ သီးသန္႕စစ္ေထာင္ထဲမွာ ေထာင္က် ေနတုန္းကပါ။ ၂၀၀၀ျပည့္နွစ္ သၾကၤန္အက်ေန႕ ဧျပီ၁၃မွာ အင္းစိန္ သီးသန္႕ေထာင္ ေရာက္ပါတယ္. ၁၂ခန္းတြဲ ၾကိဳးတိုက္မွာ ေနရပါတယ္ လြတ္တဲ့ အထိပါပဲ ကၽြန္မက ေထာင္တရား၀င္ေတာ့ အခ်မခံရပါဘူး အထိန္းသိမ္းခံပါ။

ေထာင္ထဲက ေထာင္ပံုစံ ထမင္းဟင္းကေတာ့ ေျပာရင္ ယံုမယ္ မထင္ဘူး။ ေရခြက္နဲ႕ အမ်ားဆံုး နွစ္ခြက္နဲ႕ ခပ္ထည့္ေပးတဲ့ ေထာင္ပံုစံထမင္းက မာလြန္းလို႕ ပူေနတုန္းပဲ သူ႕ကို ေျခလို႕ရတယ္။ နည္းနည္း ၾကာ သြားရင္ သူက အခဲလိုက္ၾကီးျဖစ္သြားတယ္။ ေတာ္ရံုအားနဲ႕ ဖိေျခလို႕မရဘူး။ အဲ့ေတာ့ မနက္ပံုစံ ပဲဟင္းကို အေပၚက ဆမ္းခ်လိုက္ျပီး စားမွ လည္ေခ်ာင္းထဲ၀င္တယ္။ ေနာက္ လက္မေလာက္ ငါးပိတံုးေလး ကို ေျချပီး ထည့္စား တယ္။ (စကားခ်ပ္-အဲ့ဒီကတည္းက ပဲဟင္းကို မုန္းလိုက္တာမွ ကၽြန္မ အခုထက္ထိ အိမ္မွာ ဘာပဲ ခ်က္ခ်က္ ဂ်ီးမမ်ားပဲ စားပါတယ္ ေနာက္ဆံုး ထန္းညက္နဲ႕ ထမင္းဆိုရင္ေတာင္ စားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပဲဟင္း ခ်က္တဲ့ေန႕ ဆို မ်က္ရည္ ေပါက္ေပါက္ က်ေအာင္ကို စိတ္ဆိုးပါတယ္။)

ေထာင္မွာ ညေနဆိုရင္ တာလေပါဟင္းလို႕ ေထာင္နံမည္ ေပးထားတဲ့ ဟင္းနုႏြယ ္ပင္ေတြကို အ၀ိုင္းလိုက္ ခုတ္ျပီး ဟင္းခ်ိဳ ခ်က္ ထားတာ စားရပါတယ္။ ဟင္းနုႏြယ္တံုးေတြက အ၀ိုင္း လိုက္ၾကီး ေတြဆိုေတာ့ နည္းနည္း အံ့ၾသ ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္ရွိတဲ့ ဟင္းနုႏြယ္ အရိုင္းပင္ၾကီး ေတြကို ခုတ္ထစ္ ခ်က္တယ္ လို႕ေတာ့ ယူဆပါတယ္။ သူက မနက္ပဲဟင္းထက္စာရင္ ကၽြန္မ နည္းနည္း စားလို႕ ရပါေသးတယ္။ မနက္ ပဲဟင္း။ ညေန တလေပါဟင္း ငါးပိတစ္တံုး ဆားတစ္ပံု (ဆားက နည္းနည္းပဲရပါတယ္ ဆားမ်ားမ်ားေပးရင္ ဆားေတြ စုထားျပီး ေထာင္သံတုိင္ေအာက္ေျခကို ပံုျပီး ေထာင္ေဖာက္ေျပးမွာ စိုးလို႕ပါတဲ့) ဒါက ေန႕တုိင္း ေထာင္က ေကၽြးတဲ့ မရိုးတဲ့ ဟင္းေတြပါ။

ဒါေပမယ့္ ေထာင္မွာ တစ္ပတ္ တစ္ခါေတာ့ အသားစားရပါတယ္။ ၾကာသပေတးေန႕ ညေနက်ရင္ အမဲျပဳတ္ရည္ အိုးထဲ ထည့္ျပဳတ္ ထားတဲ့ ၾကက္ဥနဲ႕ အမဲသား ၾကိဳက္ရာ ေရြးစားလို႕ရပါတယ္။ အမဲသား မစားတဲ့လူက ၾကက္ဥ တစ္လံုး ရပါတယ္။ အမဲ ျပဳတ္ရည္ ထဲ ထည့္ျပဳတ္ေတာ့ နဂိုကမွ အနံညီွတဲ့ ၾကက္ဥက အမ ဲျပဳတ္ရည္ နံ႕နဲ႕ ဆိုေတာ့..ကၽြန္မ သံုးေလးပတ္ ေလာက္ေတာ့ ၾကက္ဥကို စားၾကည့္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္မနဲ႕ေနတဲ့ အခန္းေဖာ္က ညီမေလး အမဲသား ေျပာင္းစားၾကည့္ပါလားတဲ့ အမဲသား ညီမ မစားဘူး အစ္မ ဆိုေတာ့ သူက စမ္းစားၾကည့္တဲ့. အမဲသားက အာဟာရလဲျဖစ္တယ္ ေသြးအားလဲ ေကာင္း တယ္တဲ့. အခု ငါ့ညီမေလးက အစားမွန္မွန္ မစားေတာ့ ငါးေဖာင္ရိုးျဖစ္ေနျပီတဲ့ အစ္မ ညီမေလးကို အမဲျပဳတ္ရည္ ေတာင္းျပီး ဗူး၀မွာ သံပုရိုပင္ အညြန္႕ေလးေတြ ေျချပီး အမဲစြပ္ျပဳတ္ လုပ္တိုက္မယ္တဲ့။ အဲ့တာနဲ႕ ကၽြန္မလဲ အမဲသား စားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ေနာက္ ၾကာသပေတးေန႕ ဟင္းအလွည့္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မ ပန္းကန္ထဲကို ၾကက္ဥတစ္လံုး ပစ္ထည့္တယ္ ကၽြန္မက အမဲသားလို႕ ေျပာေတာ့ မ်က္ခံုးပင့္ၾကည့္တယ္ အဲ့တာနဲ႕ တစ္တံုးယူဆိုေတာ့ ကၽြန္မမ်က္စိကို ျပဴး ၾကည့္ျပီး အမဲသား အတံုး အၾကီးၾကီးကို လက္ညွိုး ထိုးျပ လိုက္တယ္။အစ္မက ညီမေလး မယူနဲ႕ အဲ့တာ အရြတ္ၾကီး တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မပန္းကန္ထဲကို အမဲတံုးၾကီး ေရာက္ေနပါျပီ။ အမဲတံုးၾကီးကို ၾကည့္ျပီး ဘာလုပ ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အစ္မက ရယ္ျပီးေတာ့ ညီမေလးတဲ့ အမဲသား ယူတဲ့အခါ အတံုး ေသးရင္ ေသးပါေစ အသားပါတာ ယူတဲ့ အရြတ္ တံုးၾကီးဆို ကိုက္မရ ဖဲ့မရနဲ႕တဲ့ ဒါေပမယ့္ ငါ့ညီမ အပ်င္းေျပ ၀ါးလို႕ ရတာေပါ့တဲ့ အစ္မ အမဲျပဳတ္ရည္ စီစဥ္လိုက္ဦးမယ္ ဆိုျပီး ဖင္ျဖတ္ ထားတဲ့ ေရသန္႕ဘူးထဲက အမ ဲျပဳတ္ရည္ ထဲကို ဆားနည္းနည္း အခ်ိဳမူန္႕(ဖြက္ထားတဲ့) ေနာက္ သံပုရိုပင္ အညြန္႕ေလးေတြနဲ႕ ေမႊလိုက္တယ္။ စားၾကည့္ ညီမေလးဆိုေတာ့ ေသာက္ၾကည့္ေတာ့ အသားနဲ႕ေ၀းေနတာ ၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အသား ျပဳတ္ရည္ ဆိုေတာ့ အရသာ ရွိ လိုက္တာမွ ေျပာမေန ပါနဲ႕ေတာ့။ ကိုယ့္ ေရသန္႕ဗူး ပိုင္းေလးထဲက အမဲ ျပဳတ္ရည္ကို ကိုင္ျပီး တဂြတ္ဂြတ္နဲ႕ ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ အမဲသားတံုးကို လက္နွစ္ဘက္နဲ႕ကိုင္ျပီး ကိုက္တာမွာ သြားထဲ ညွပ္ သြားျပီး ျပန္ဆြဲထုတ္လို႕မရ ဘူး ျဖစ္သြား ပါတယ္။ ေနက္ အမ်ိုးမ်ိဳး လွည့္ပတ္ကိုက္တာ ဘယ္လိုမွ အဆင္ မေျပ တာနဲ႕ အမဲျပဳတ္ရည္နဲ႕ ထမင္းနဲ႕ ဆမ္းျပီး စားလိုက္ပါတယ္။ အမဲသားတံုး ကိုက္မရတာကလြဲရင္ ေတာ္ေတာ္ ေလး အရသာရွိတဲ့ ညေနစာ ေလး စစား ရတာပါပဲ။

ေနာက္ ထမင္းကို အကုန္စားျပီးေတာ့ အမဲသားကို ျပန္ကိုင္ပါတယ္။ သံတုိင္ကို မွီျပီး ကိုက္တာမွ အားမရ လို႕ သံတုိင္ကို ေျခေထာက္နဲ႕ကန္ျပီး အမဲသားကို ဆြဲဖဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္က ဆြဲလုိက္ သူက ရုန္းလုိက္ သူက ရုန္းလုိက္ ကုိယ္က ဆြဲလုိက္နဲ႕ ေနာက္ဆံုး အမဲသား အရြတ္တံုး နည္းနည္း ပဲ့ျပီး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲ့တာကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပီး ေၾကေအာင္ ၾကိတ္တာမွာ.ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မရပဲ ပါးစပ္ထဲမွာပဲ ရွိေနပါတယ္။ အမဲသား တစ္တံုးနဲ႕ အလုပ္ရူပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မကို ၾကည့္ျပီး သေဘာက်လို႕ အစ္မက ရယ္ပါတယ္။

အိမ္မွာ အစား စားရင္ လည္း ၀ါးေနတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မျပီးလို႕ အေမက အျမဲဆူပါတယ္။ အစားလဲမက္တဲ့ ကၽြန္မကို ၾကည့္ရင္ အျမဲ ပါးစပ္ေလး လူပ္စိ လူပ္စိနဲ႕ တျမံဳ႕ျမံဳ႕ ျဖစ္ေနလို႕ ႏြားလိုပဲ စားျမံဳ႕ျပန္ေနတယ္လို႕ အစ္ကို ေတြက အျမဲစ ပါတယ္။

ေနာက္ရက္ ေတြမွာေတာ့ ကၽြန္မ အမဲသားကို ဘယ္လုိေရြးရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း သိေနပါျပီ။ သီးသန္႕ ေထာင္ထဲမွာ အသက ္အငယ္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မ ထမင္းလာပို႕တဲ့ ေထာင္၀ါဒါေတြကလဲ ကၽြန္မကို အမဲသားတံုး ေကာင္းေကာင္း ေလး ေတြ ဖယ္ဖယ္ျပီး ေပးတတ္လာပါတယ္။ ၾကာသပေတးညေတြကေတာ့ ေထာင္ တံခါးမၾကီး နံရံကို မွီ အမဲသားတံုးေလး ကိုက္ျမံဳ႕ျပီး အရသာခံတဲ့ အခ်ိန္ေတြပဲေပါ့။

ေနာက္ ေထာင္ထဲမွာ စားျဖစ္တာ လမ္းေလ်ာက္ျမက္ပင္အုပ္အုပ္ေလးေတြကို သုတ္စားတာပါ။ ေနမေကာင္း တဲ့ လူဆို ေရေႏြးအျဖဴတစ္ဗူးရပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ေရေႏြးနဲ႕ ေရခ်ိဳးခ်တုန္း နတ္ထားတဲ့ ျမက္ပင္အညြန္႕ေလးေတြကို ေဖ်ာ လိုက္ ပါတယ္။ ေနာက္ ငါးပိရည္ အခ်ိဳမူန္႕ရယ္ ငရုတ္သီးမူန္႕ေလးေတြရယ္နဲ႕ ေရာသုတ္လိုက္တယ္။ တစ္ခါ တစ္ရံ ေရခ်ိဳး ခ်တုန္း အ၀တ္ေလ်ာ္ျပီး လွမ္းရတဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ဒီအတိုင္း ေျမၾကီးမွာ လွမ္းရပါတယ္ အက်ီေတြ ကို ေတာ့ သီးသန္႕ေထာင္ ေထာင့္စြန္းနားမွာ ေပါက္ေနတဲ့ သံပုရိုပင္အုပ္မွာ လွမ္းရေတာ့ ၀ါဒါမေတြ မျမင္ လိုက္ပဲ ခူးလို႕ က်န္တဲ့အထဲက သံပရိုသီးေလးေတြ ရတတ္ပါတယ္။အဲ့တာေလးေတြ ညွစ္ျပီး သုတ္ ေကၽြးတာ အရမ္းစားလို႕ေကာင္းပါတယ္။

ေနာက္ အသုတ္တစ္ခုကေတာ့ ကန္စြန္းရြက္ အစိမ္းသုတ္ပါ။ ကန္စြန္းရြက္အညြန္႕ေလးေတြကို ညေန မိလႅာခ်တဲ့ ခ်ိန္ အ၀တ္ပါ ေပးရုပ္ရင္ အခ်ိန္ရတုန္း ေျမျပင္မွာ ကပ္ေပါက္ေနတဲ့ ကန္စြန္းရြက္ညြန္႕ေလးေတြကို ခူးခဲ့ျပီး ရွိတဲ့ ငပိ ဆား အခ်ိဳမူန္႕ေလးေတြနဲ႕ သုတ္စားတာ လဲ အရမ္းကို အရသာရွိပါတယ္။

ေနာက္ ပဲဟင္းထဲက ပဲျခမ္းေတြကို ေရနဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ စင္ေအာင္ေဆးျပီး ရလာတဲ့ ပဲေတြကို ပလက္စတစ ္စေလး ေတြေပၚ တင္ျပီး ေနျပ (ေနလွမ္း)ပါတယ္။ ေနပူတဲ့အခ်ိန္ဆို ပဲေလးေတြ ထုတ္ထုတ္ လွမ္းၾကပါတယ္။ တစ္ခါ တစ္ေလ ခိုေတြ က်ီးကန္းေတြက သူတို႕ကို ေကၽြးတယ္ ထင္ျပီး လာလာ တီးသြားရင္ေတာ့ ကုန္သ ေလာက္ ပါပဲ။ ေနာက္ ေလးငါးရက္ ေလာက္ ေနျပျပီး ရလာတဲ့ ပဲေတြကို ေထာင္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေန႕လည္ အခ်ိန္ေတြမွာ တံခါးမကို ကာထားတဲ့ သံတိုင္ေဘးကို မွီျပီး တကၽြပ္ကၽြပ္နဲ႕ ထိုင္၀ါးရတဲ့ အရသာကလဲ ဘယ္ဟာနဲ႕မွ မလဲနုိင္ပါဘူး။

ေထာင္ထဲမွာေနတုန္းက အျပင္ေရာက္ရင္ေတာ့ ဟိုဟာေလးကို ဟိုလို စားမယ္ ဒီဟာေလးကို ဒီလို စားမယ္ စသျဖင့္ အစား အေသာက္ နံမည္ေတြ ေမ့သြားမွာစိုးလို႕ အခ်င္းခ်င္း အျပိဳင္ နံမည္မွတ္မိျပိဳင္တမ္း ကစားဖူး ပါတယ္။ ဥပမာ တစ္ေယာက္က အုန္းနို႕ေခါက္ဆြဲလို႕ ေအာ္ရင္ ကၽြန္မက ေရႊေတာင္ေခါက္ဆြဲ တစ္ေယာက္က မုန္႕ဟင္းခါးဆို တစ္ေယာက္က မုန္႕တီ စတာမ်ိဳးေလးေတြ နံမည္ေလးေတြ အျပိဳင္ ရြတ ္ျပီး ရယ္စရာဟာသ လုပ္ၾကတိုင္း ကၽြန္မက မုန္႕နံမည္ အမ်ားဆံုးနဲ႕ အျမန္ဆံုး ရြတ္နိုင္တဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။

ေထာင္ကေန ထြက္ရင္ အစားကို အကုန္စားပစ္မယ္လို႕ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေပမယ္ ေထာင္ကေန တကယ္တမ္း ျပန္ထြက္ လာတဲ့အခါ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မ ရဲ့ အသားက်ေနတဲ့ အစာအိမ္က အရသာေတြ အနံ႕ေတြ ကို မခံစား နုိင္ပါဘူး။ ထမင္း ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို တစ္လုပ္ နွစ္လုပ္စားရင္ကို ပ်ိဳ႕လာျပီး ဟင္းေတြကို ၾကည့္ျပီး ေတာ့လည္း မစားနိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ နည္းနည္း ေလးစားရံုနဲ႕ ဗိုက္က ျပည့္လာျပီး ဘာမွကို ဟုတ္တိ ပတ္တိ မစားခ်င္ ေတာ့ပါဘူး။ ထိုင္တာ မ်ားျပီး အလူပ္အရွားမရွိတဲ့ အတြက္ ေျခေထာက္ေတြက ဆြဲျပီး နည္းနည္း ေလ်ာက္တာနဲ႕ ေယာင္လာပါတယ္။ ေနာက္ မ်က္စိကလဲ နဂိုက မ်က္မွန္တပ္ရေတာ့ အလင္းကို သိပ္ၾကည့္ လို႕မရဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ အဆုိး၀ါးဆံုးကေတာ့ ညအိပ္ခ်ိန္ေတြပါပဲ..အျမဲ အိမ္မက္ေတြ မက္ျပီး ေဇာေခၽြးေတြနဲ႕ လန္႕နိုးတိုင္း ငါ အခု ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေထာင္ထဲမွာပဲလား ဆိုတဲ့ အေတြးက အရမ္းဆိုးပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ အျပင္မွာ စားခ်င္တာ စား လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ သြားခ်င္ရာ သြားေနရေပမယ့္ အခုခ်ိန္ဆို ေထာင္ထဲက အက်ဥ္းသား ေတြ ဘယ္လိုမ်ား စားေနရ ရွာပါလိမ့္ဆိုတဲ့ အေတြးက ရင္ကို ေတာ္ေတာ္ နာက်င္ေစပါတယ္။ ဒီ အမွတ္တရ အတို အထြာ ေထာင္ပံုစံစာ ျဖစ္တဲ့ အစားအစာေလးေတြဟာ အခုခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြး ၾကည့္ရင္ ေတာ့..ျပံဳးခ်င္ စရာျဖစ္ေပမယ့္..အခုခ်ိန္အထိ အဲ့ဒီ့တုန္းက အားရပါးရ မက္မက္ေမာေမာ စားခဲ့ရတဲ့ အရသာေတြကို မေမ့နုိင္ေသးပါဘူး။